هیچوَقت نِمیبَخشَمِت
بِخاطرِ زَمانهایی که بایَد میبوُدی و نَبوُدی
بِخاطِرِ روُزهایی که بی دَلیل آزارَم دادی
بِخاطِرِ شَبهایی که بَرات اَشک ریختَم و نَدیدی
بِخاطِرِ حِسّی که به بازیش گِرِفتی
بِخاطِرِ تَمومِ بی تَوَجهی هات
بِخاطِرِ بُغضهایی که بایَد دَرکِشون میکَردی و نَکَردی
بِخاطِرِ تَمومِ فَریادهایی که نَشنیده گِرِفتی
بِخاطِرِ اِشتباهاتی که اَزشون گِلِه کَردَم و نَفَهمیدی
بِخاطِرِ ""غُروُرِ شِکَسته ـِم""
نِفرینِت نِمیکُنَم، چون یه زموُنی دوسِت داشتَم
امّا اَز خُدا میخوام که هیچوَقت کَسی به اَندازه ی مَن دوستِت نَداشته باشه
همین...
******
"عصر یخبندان مبارک"
مدتهاست مجازی می خندیم...
مجازی شادیم...
مجازی عاشق می شویم...
مجازی دیگران را دلداری می دهیم...
اما...
اما واقعی"تنهاییم"
واقعی درد می کشیم...
یخبندانیست زمین...
سرهایمان را در گوشی هایمان
فرو کرده ایم،
و در پناه فیلتر شکنها...
زاغ سیاه یکدیگر را هک می کنیم.
ببین...
اینکه به پایکوبی اش نشسته ایم،
انقراض عشق است وخوشبختی...
و اینک دست جمعی
آغاز عصر یخبندان را لایک می
کنیم...
"عصر یخبندان مبارک"
*******
چ حسه خوبیه...
نه؟؟
منتظر پی ام کسی نیستی
ن منتظر اس ام اسی
ن زنگ
بی خاص بودنم عالمی داره ها...
دلت جایی گیر نیست
ن واسه کسی مهمی نه کسی واست مهمه...
چشم انتظار این نیستی ک بهت شب بخیر بگه تا خوابت ببره...
خاص داشتن تا یه زمانی خوبه
بعد...همش میشه دلتنگی
دلهره و استرس
ترس از دوس داشتنو دوس داشته نشدن
زندگیت میشه یه چارچوب...
هر رفتارش واست یه مشغله فکری میشه
اما ...
تو تنهایی من چیزی هس که تو عاشقانه های تو نیست
تنهایی به من اجازه میده فکرم اروم باشه
بهم یاد میده تمرین کنم بی کسیو
سروکله زدن با مشکلاتو...یک تنه
وقتی کسی نیس بهش تکیه کنی دیگه نگران این نیستی که مبادا یه روزی پشتمو خالی کنه
آره...من تنهام
خاص ندارم
خاصم نیستم
ولی زندگیم آرومه...خودمم و خودم
این زندگیه منه
بی خاص بودن ینی زندگی..
*******
چقدر تنهايي خوبه
وقتي دست نامردي نيست كه با هزار رنگ و ريا صورتت رو لمس كنه
وقتي آغوش تاريك و پر از هوسي نيست كه تن خستت رو بفريبه
وقتي صداي گريه هات به گوش هيچ غريبه اي نميرسه
وقتي ديگه كسي نيست كه از رفتنش بترسي...
چقدر تنهايي خوبه ببين "خدا هم تنهاست"