میون خواب و بیداریهای محسن عادل زاده

[mohsen b]

گاهی ز هر چه دیده ی سنگین آشناست

فارغ ز هر چه صحبت افسون و آینه ست

دور از تمام شهر

در گوشه ای

به فرصت یک استکان چای

آرام می شوم یک جرعه شعر سعدی یک بیت ناب حافظ چند قطعه از لامارتین چند خط ز شعر لورکا و عکس نگاه مستت بر طاق گنگ افکار ... !! می خواهمت بخوانم از انحنای نای می خواهمت بگیرم از شوق در بغل اما چه ساده باز بی هیچ فرصتی چون تند بادها تو می گریزی از من من می گریزم از خویش عادل زاده 13 بهمن 92

 

[mohsen b]

کجای خویش بجویمت ؟!

کجای رفتن بی امان ثانیه ها

کجای ماندن این بغض های دلتنگی

کجای بی تو نشستن ؟!!

کجای در تو شکستن ؟!

کجای فاصله هااااااااا

عادل زاده
14 بهمن 92