امام باقر(ع) فرمود:
«جوان سخاوت مند فاسد، نزد خداوند عزوجل از
پیرمرد عابد بخیل محبوب تر است»
چه زیباست معنای سخاوت در نگاه زلال شما؛ نگاهی که باران، طراوتِ
خود را از آن می گیرد و دریا به داشتن این ویژگی مباهات می کند.
ای آشنای دیار روشنایی ها، جوان سخاوت مند آن کسی است
که سبد سبد بخشش و کرامت را در طبق اخلاص به مخلوقات خداوند
ارزانی بدارد و در بی کرانه هستی به آنها مهربانی کند.
و چه زشت است بُخل ورزیدن بر موجودات و تار تنیدن در دایره خودخواهی ها.
پیرمرد عابدِ بخیل چگونه می تواند عبد باشد، وقتی شرط بندگی،
بخشش گوهرهای درونی، به نام و نیت حضرت معبود است.
پس عابد بودن او جز اسم و رسمی ناپایدار، چیزی نیست و جوان بخشنده
چگونه می تواند فاسد باشد، درحالی که همه هستی اش
در اختیار حضرت حق است،
ای کاش بخشش همه هستی ام، در راه حضرت دوست باشد
و آن زمان است که می توان عبد بود و عاشق، و
خضوع کرد در پیشگاه ذات الهی.
میلاد خجسته حجت حق، امام محمد باقر علیه السلام ؛
غواص اقیانوس دانش ها، رازگشای بی هماورد بینش ها و پرتوگستر بی همتای ارزش هاهفتمین ستاره عصمت،
پنجمین آفتاب امامت، برره پویان عطر ولایت مبارک باد؛
امامی که در عصر حاکمیت جهل و حکومت جور، چونان
خورشیدی فرهنگ گستر و ظلمت سوز روشنی بخش
و شب برانداز بر قلب تیرگی ها و تباهی ها فرود آمد
و ژرفای بلند اندیشه های ناب محمدی را بنیانی دوباره نهاد.
درود و سلام و صلوات بی کران خداوندی، روح و
ریحانِ روانِ پاک او و خاندان طاهرش باد.