از روستا آمده ام اما در شهر بالیده ام؛ طلبه بوده ام، اما به دانشگاه رفته ام؛
اهل فقه و شریعت بوده ام اما دانش حقوق خوانده ام؛
پارسی زبانم اما به زبان انگلیسی نبز خوانده ام ، نوشته ام،
سخن گفته ام؛ انقلابی بوده ام، اما رادیکال و افراطی نبوده ام؛
وفادار به امام و رهبری بوده ام، اما بز اخفش نبوده ام؛
آرمانگرا بوده ام اما برده چشم و گوش بسته شعار نبوده ام؛
اصولگرا بوده ام اما سنگواره نبوده ام؛ ایرانی بوده ام اما جهانی اندیشیده ام؛
عملگرا بوده ام اما تحول خواه بوده ام؛ حزبی بوده ام اما باندی نبوده ام؛
معتدل بوده ام اما عافیت طلب نبوده ام؛ اشتباه کرده ام اما دروغ نگفته ام؛
و اینک که :با شما مردم ایران برای نجات میهن از گرداب ویرانه های هشت سال بیراهه ،عهد بسته ام،امیدوار به پشتیبانی تان ،با بهره گیری از تدبیر اندیشمندان و کارشناسان کشورم، حتی لحظه ای از این مجال مهم و ارشمند خدمتگزاری را برای پرداختن به ˈحاشیه سازی ˈ های این محفل و آن طیف افراطی هدر نخواهم داد!
وقتی می شود درباره رئیس جمهور کشور ، بدون هیچ مجوزی فیلم ساخت - که اساساً اشکالی هم ندارد - قاعدتاً باید درباره دیگران و از جمله حامیان پشت پرده " من روحانی هستم" نیز فیلم ساخت و واقعیت ها را در قالب مستندهایی به تصویر کشید. عصرایران ؛ جعفر محمدی - وقتی موضوع مستند "من روحانی هستم" در جامعه مطرح شد ، برخی دوستان و کاربران عصرایران پیشنهاد کردند در این باره مطلبی بنویسم. ولی از آنجا که فرصت دیدن فیلم را نداشتم ، طبیعتاً نمی توانستم درباره فیلمی که ندیده ام ، چیزی بنویسم ، هر چند که این روزها ، بسیاری از کسانی که له یا علیه آن حرف می زنند ، یک بار هم ندیده اند و صرفاً به شنیده ها بسنده می کنند!
اما بعد از تماشای این فیلم یک ساعته ، نکاتی چند را قابل تأمل یافتم:
1 - شهرت "من روحانی هستم" ، بیش از آن که مدیون ساخت و فرم و محتوایش باشد ، رهین سر و صدایی است که برایش به راه انداخته اند و اگر این هیاهو نبود، همین چند سطر را هم درباره اش نمی نوشتم. تهیه کنندگان این مستند ، باید سپاسگزار دولتی هایی باشند که که مبلغان رایگان فیلم شان شدند و دیده و ندیده علیه آن سخن گفتند! این ماجرا برای چندمین بار ثابت کرد که دولت یازدهم، در مواجهه تبلیغاتی با رقبای تندرو ، همچنان مغلوب است و همچنان ناشیانه بازی می کند، بسیار ناشیانه.
2 - وقتی فیلم را دیدم ، یاد انگلیسی ها افتادم که برای آن که یک حرف نادرست را به مخاطب القاء کنند ، صد سخن درست می گویند تا لفافه ای باشد بر حرف و نیت اصلی! روش انگلیسی ، همچنین نسخه مجرب "گفتن بخشی از واقعیت" راتوصیه می کند و اصلاً توجهی ندارد که گفتن بخشی از واقعیت ، در ذات خود تفاوتی با دروغگویی ندارد. برخی از داخلی ها در این زمینه خوب پیشرفت کرده اند! "من روحانی هستم" ، پر است از تعریف و تمجید از روحانی ، به ویژه در نیمه نخست آن - که نیمه اثبات حسن نیت است - و در میان این همه ذکر خیر ، شیطنت های خودشان را هم کرده اند.
3 - تقاضاهای صورت گرفته برای برخورد قضایی با این فیلم، فاقد وجه است. گروهی با هر نیت ، مستندی ساخته و حرف خود را گفته اند. از منظر حقوقی هم رعایت کرده اند که مشکلی نداشته باشد. گیریم که در روایت شان از زندگی و زمانه حسن روحانی ، خواسته اند مطالب دلخواه شان را القا کنند. جوابش که دادگاه و برخوردهای سلبی نیست!
متأسفانه توصیه به برخورد، گاه از جانب کسانی صورت گرفته که در سخن داعیه دار آزادی بیان هستند. تولید این فیلم نیز، مصداقی از آزادی بیان است و کسی قانوناً حق ندارد کسانی که در یک فرایند مدنی سخن می گویند را تحت تعقیب قرار دهد. پاسخ سخن ، سخن است نه چماق.
توصیه می شود آقایانی که خواستار برخورد سلبی و قضایی با "من روحانی هستم" هستند ، به جای این رویکرد، آن را نقد کنند؛ این به نفع همه است و به نفع فرهنگ گفت و گو.
4 - حامیان اصولگرای این مستند، حرف های امروزشان در باب لزوم پاسداشت آزادی بیان را خوب به یاد داشته باشند. این بسیار مضحک است که آنها همواره علیه کتاب ها ، رسانه ها و فیلم های غیر همسو با خودشان ، شاخ و شانه بکشند و خواستار توقیف و برخورد شوند و حتی از تجمع خیابانی هم برای لغو اکران یک فیلم نیز ابایی نداشته باشند ولی درباره فیلم دیگری- که اتفاقاً مجوز هم نداشته - این قدر دموکرات باشند و دم از آزادی بیان بزنند! اگر آنها با همین فرمان پیش بروند و مرگ را فقط برای همسایه خوب نبینند، می توان صادق شان دانست و الّا اگر فردا در باره اثری دیگر ، سازی دیگر کوک کنند ، بر نفاق شان صحه می گذارند.
5 - وقتی می شود درباره رئیس جمهور کشور ، بدون هیچ مجوزی فیلم ساخت - که اساساً اشکالی هم ندارد - قاعدتاً باید درباره دیگران و از جمله حامیان پشت پرده " من روحانی هستم" نیز فیلم ساخت و واقعیت ها را در قالب مستندهایی به تصویر کشید. امید که کسی ناراحت نشود.
6 - اما از لحاظ محتوایی ، عمده تلاش فیلم این است که بگوید روحانی اصولگرا بوده و سوابق اصولگرایی اش چنین بوده و چنان. مخاطب این مضمون نیز بدنه اجتماعی حامی روحانی است تا آنها را نسبت به او دلسرد کنند. درباره این مضمون محتوایی نیز چند نکته قابل توجه است:
- تقریباً همه کسانی که به روحانی رأی دادند، از سوابق او در جبهه اصولگرایی آگاه بودند و البته می دانستند که او ، برخلاف اصولگرایان تندرو ، از همان ابتدا ، اعتدالگرا بوده است.در واقع ، سازندگان فیلم ، تحصیل حاصل کرده اند.
- این که با به رخ کشیدن سوابق اصولگرایی کسی بخواهند او را تخریب کنند، اعتراف به این است که اصولگرایی به روایتی که مدعیان کنونی بدان قائل اند ، چقدر با مردم زاویه پیدا کرده است که خود اصولگرایان هم وقتی می خواهند وجهه کسی را در کلیت جامعه مخدوش کنند، پرونده اصولگرایی اش را رو می کنند!
- اگر روحانی این قدر اصولگرا بوده و آنچنان که در این فیلم آمده ، چه قبل و چه بعد از انقلاب، از بقیه کاندیداهای 8 گانه انتخابات 92 ، سوابق مبارزاتی و انقلابی و اصولگرایی بیشتری داشته ، چرا مدعیان اصولگرایی در انتخابات از او حمایت نکردند و برعکس، کمر همت به تخریب اش بستند؟!
- تأسف انگیز است که هنوز نمی دانند مردم از اصولگرایی و اصلاح طلبی عدول کرده اند و به دنبال "کارآمدی" اند. در انتخابات 92 ، اصلاح طلبان کاندیدای خود را داشتند و اصولگرایان هم کاندیداهای خودشان را. اما مردم فارغ از این که چه کسی وابسته به کدام جریان سیاسی است ، ترجیح دادند به کاندیدایی رأی دهند که فارغ از نام ها و عناوین سیاسی، بتواند اوضاع نابسامان کشور را سر و سامان دهد.
آقایان و خانم هایی که شترتان هنوز پای در گِل عناوین اصولگرایی و اصلاح طلبی دارد! بدانید و بفهمید که این عناوین برای مردم نه آب و نان می شود و نه عزت و آزادی؛ آنها خسته شده اند از جنگ این عناوین ؛ مردم فقط "کارآمدی" می خواهند. این را می فهمید؟!
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: نقد کردن از مهم ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی است، فضای باز سیاسی جامعه از نعمت هایی بزرگ انقلاب است به نظر من اگر فیلم سریال یا کتاب می خواهد تهیه شود باید مجوز بگیرد، اما ظاهرا این فیلم مستند مسیر قانونی حود را طی نکرده است.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: به نظر من اگر فیلم سریال یا کتاب می خواهد تهیه شود باید مجوز بگیرد، اما ظاهرا این فیلم مستند مسیر قانونی حود را طی نکرده است.
به گزارش فارس، نشست خبری محسن رضائی ، دبیر مجمع تشخیص مصلخت نظام در پاسخ به سوال فارس پیرامون انتقادهای وارد بر دولت و اینکه چندی است مستند من روحانی هستم در فضای مجازی نشر داده شده آیا این فیلم را دیده اید و مطالب آن را تائید می کنید اظهار داشت: مستند من روحانی هستم را ندیده ام اما پیرامون آن مطالبی را شنیده ام. وی گفت: نقد کردن از مهم ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی است، فضای باز سیاسی جامعه از نعمت هایی بزرگ انقلاب است به نظر من اگر فیلم سریال یا کتاب می خواهد تهیه شود باید مجوز بگیرد، اما ظاهرا این فیلم مستند مسیر قانونی حود را طی نکرده است.
وی ادامه داد: لزومی ندارد دست به کارهای خارج از مسیر قانونی بزنیم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی فعال هستند مراکزی که می‌توانند مجوز ارائه کنند اما مهم‌ترین مشکل این است که این مستند مسیر قانونی خود را طی نکرده است.
رضایی پیرامون رویکرد چندماهه فرهنگی دولت یازدهم و توقعات با توجه به اینکه نامگذاری سال منوط به حوزه فرهگ و اقتصاد است، توضیح داد: معتقدم که باید قواعد سیاسی را در کشور به وجود آوریم که مکمل قوانین دیگر هستند همه چیز را نمی‌توان در قانون پیاده کرد نقد هم نیاز به قانون و قاعده دارد. دموکراسی هم نیازمند قانون و قاعده است ولی مشکل جامعه سیاسی ایران این است که هنوز قواعد دموکراسی، نقد و آزادی تبدیل به نهاد نشده است. تبدیل به رفتارهای جا افتاده نشده است هر دولتی که می‌آید چه دولت آقای احمدی‌نژاد چه دولت آقای روحانی توپخانه‌ها سریعاً شروع به فعالیت علیه دولت می‌کنند این طور نمی‌توانیم به ثبات برسیم باید قاعده‌ای بگذاریم که هر دولتی مستقر می‌شود یکی دو سال فرصت دهند و پس از آن نقدها آغاز شود در غیر این صورت کار شتابزده می‌شود.
به گفته وی، از آقای جنتی وزیر ارشاد درباره حوزه فرهنگ پرسیدم ایشان گفتند به آقای روحانی گفته‌ام اگر بین نظر شما و مقام معظم رهبری اختلافی باشد من نظر رهبر انقلاب را ترجیح می‌دهم.
این مقام مسئول در مجمع تشخیص مصلحت نظام ضمن بیان اینکه باید اجازه دهیم وزارت ارشاد سکان عمل را به دست بگیرد و بر کار مسلط شود پس از آن اشکالات را وارد بدانیم، گفت: بنده نسبت به مسئله فرهنگ اشکال جدی را به شورای انقلاب فرهنگی می‌گیرم این شورا اختیارات وسیعی دارد اما تاکنون نتوانسته یک فرهنگ انقلابی و جهادی مورد انتظار مردم را تحقق بخشد. بنده یکی از منتقدان سرسخت شورای انقلاب فرهنگی هستم. معتقدم اگر شورا وظایفش را انجام دهد نه تنها با مشکل مواجه نخواهیم شد بلکه فرهنگ جهادی در کشور مستقر می‌شود.
رضایی در پایان سخنان خود درباره نامگذاری سال 93 گفت: سیاست‌های کلی فرهنگ مجمع تشخیص مصلحت نظام در حوزه فرهنگ تقدیم رهبر انقلاب شده و طی ماه‌های آتی این سیاست‌ها در ابعاد مختلف ابلاغ می‌شود.
کلید حسن روحانی برای بازکردن قفل‌های فروبسته، «امید» است؛ امیدی که رییس‌جمهوری سعی می‌کند با احیای آن به جنگ مشکلات برجای‌مانده از هشت‌سال گذشته برود. اما در مقابل هم، افراد و جریان‌هایی وجود دارند که در مسیر کم‌رنگ‌کردن این «امید» گام بر‌می‌دارند؛ امیدی که معلوم نیست با از دست‌رفتنش چه سرنوشتی در انتظار کشور است.
«من روحانی هستم» نام فیلمی است که سازندگانش مدعی هستند زندگی حسن روحانی در پنج دهه فعالیت سیاسی او را به تصویر می‌کشد؛ فیلمی با سکانس‌های بریده‌بریده که تدوین‌کنندگانش در آن به طرح دیدگاه‌های رییس‌جمهوری ایران در برخورد با موضوعات مختلف در گذشته پرداخته‌اند. به‌نظر می‌رسد مخالفان روحانی فیلم را ابزار خوبی برای تخریب می‌دانند؛ یا فیلم می‌سازند یا تهدید به افشای فیلم خصوصی (میهمانی همسر رییس‌جمهوری) می‌کنند.
پس از نصب بیلبوردهای «صداقت آمریکایی» توسط موسسه فرهنگی‌وهنری «اوج» حالا منتقدان حسن روحانی با ساخت این فیلم، گام دیگری را در راستای تضعیف دولت تدبیروامید برداشته‌اند؛ فیلمی که البته قرار است به گفته کارگردان آن، قسمت دومی هم داشته باشد. این فیلم پس از انتشار در محافل سیاسی اکنون در حال فروش اینترنتی است. «سفیرفیلم» ۱۰ اسفندماه ۹۲ اعلام کرد مستند «من روحانی هستم» از طریق «فروشگاه اینترنتی سفیرفیلم» قابل خریداری است. این درحالی است که «مهر» گزارش داده، در پی لغو نمایش این فیلم، مصطفی رضوانی معاون بخش عرضه و تعاملات سفیرفیلم با ابراز تاسف نسبت به لغو برنامه‌های اکران مستند «من روحانی هستم» در دانشگاه‌های امیرکبیر و علامه‌طباطبایی تهران به علت مخالفت ریاست این دو دانشگاه، از فضای بسته نقد در کشور انتقاد کرده است.
فیلم «من روحانی هستم» به کارگردانی معصومه نبوی و توسط گروه چندرسانهای «شفق» ساخته شده است. از دیگر فعالیت‌های گروه شفق ساخت فیلمی به نام «دروغ یک کاندیدا» است که در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم علیه روحانی ساخته و منتشر شد. این موسسه همچنین با ساخت «تماس تلفنی روحانی» به بحث تماس تلفنی اوباما با روحانی به صورت تمسخر‌آمیزی پرداخته است. فیلم «حمله گازانبری به منتقدان» هم دیگر فیلمی است که علیه رییس‌جمهوری توسط این گروه ساخته شده است. اما نکته جالب اینجاست که برخلاف شرکت‌های رسانه‌ای دیگر که به‌دنبال مطرح‌کردن خود و شهرت کاری هستند در سایت گروه چندرسانهای شفق آمده «درست است که این وب‌سایت گروه رسانه‌ای شفق است اما تا جایی که می‌توانید از آن کپی کنید و حتی به نامش هم اشاره نکنید.»
پشت پرده شفق نبوی، کارگردان «من روحانی هستم» درباره این فیلم گفته است: «مستند من روحانی هستم، روایتی منصفانه از زندگی آقای رییس‌جمهور از بدو تولد تا سال ۹۲ است. این فیلم به بازگویی مبارزات آقای روحانی قبل از انقلاب و فعالیت‌های ایشان پس از انقلاب در ارتش، مجلس، شورایعالی امنیت ملی و نقش ایشان در پرونده‌های مهم و حساس نظام پرداخته است.»گفتنی است در انتخابات ریاست‌جمهوری 88 فیلمی به نام «90 سیاسی» در نقد گفته‌ها و عملکردهای محمود احمدی‌نژاد، رییس دولت وقت ساخته شد که با عاملان آن، برخورد قضایی شد.
فیلم «من روحانی هستم» با معرفی حسن روحانی آغاز می‌شود و سعی شده تا اواسط آن، روحانی را فردی انقلابی و مخالف جریان اصلاح‌طلبی معرفی کند. در یکی از بخش‌های این مستند به نقش حسن روحانی در ماجرای «۹۹ نفر» پرداخته می‌شود. ماجرای این ۹۹ نفر به انتخاب و معرفی میرحسین موسوی برای بار دوم به مجلس برای تصدی پست نخست‌وزیری باز‌می‌گردد. بنابر صورتجلسه موجود مجلس، این تعداد از نمایندگان با این انتخاب مخالفت می‌کنند. در آن زمان امام‌خمینی(ره) توصیه می‌کنند میرحسین موسوی نخست‌وزیر وقت بار دیگر به مجلس معرفی شود.
در فیلم «من روحانی هستم» همچنین به سخنرانی تاریخی روحانی در مراسم ختم حاج‌مصطفی خمینی در مسجد ارگ، پنج‌دوره نمایندگی مجلس، ریاست دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی و پرونده هسته‌ای ایران پرداخته شده است.
از هاشمی تا مک‌فارلین همچنین سکانس‌هایی از فیلم به ماجرای برکناری محمد هاشمی از ریاست صداوسیما اختصاص یافته، ماجرایی که با مخالفت حضرت امام(ره) مواجه شده و توصیه برکناری رییس شورای نظارت را مطرح می‌کنند. این فیلم ماجرا را اینگونه روایت می‌کند: «در دور اول مجلس، روحانی که رییس شورای نظارت بر صداوسیما بوده، در پی اختلاف با رییس صداوسیمای وقت آقای محمد هاشمی، اقدام به عزل محمد هاشمی کرده و این خبر به امام راحل می‌رسد و امام این کار را خلاف قانون اساسی می‌دانند. امام ناراحت شده و از طریق احمدآقا به هاشمی‌رفسنجانی که ریاست مجلس را داشته می‌گویند به روحانی بگویید استعفا دهد و روحانی از امام، وقت ملاقات می‌خواهند و امام اجازه ملاقات به روحانی نمی‌دهند.»
فیلم در ادامه، ماجراهای مک فارلین و انتخاب حسن روحانی به‌عنوان فرد مذاکره‌کننده با آمریکایی‌ها را روایت می‌کند. در ادامه «من روحانی هستم» موضوع اختلافات محسن رضایی و حسن روحانی در مورد ادامه جنگ را توضیح می‌دهد. این بخش با سکانس‌هایی از صحبت‌های حسن روحانی و محسن رضایی همراه است. حسن روحانی هم به‌عنوان فردی مطرح می‌شود که به‌دنبال پایان جنگ بوده است؛ فردی که به روایت محسن رضایی (به‌صورت غیرمستقیم) با صحبت‌های درگوشی برای اتمام جنگ رایزنی می‌کرده است.
بخش دیگری از این مستند به مذاکرات ایران با سه کشور اروپایی پرداخته است؛ مذاکراتی که به تعلیق غنی‌سازی در ایران و پذیرش پروتکل الحاقی از سوی ایران می‌انجامد. رییس‌جمهوری در کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم عنوان کرده بود که او با پذیرش پروتکل الحاقی کشور را از خطر جنگ دور کرده است. فیلم «من روحانی هستم» با بازخوانی موافقتنامه سعدآباد به مخاطب می‌گوید حسن روحانی در توافق با سه‌کشور اروپایی اشتباه کرده و آنها روحانی را فریب داده‌اند. در این بخش تصویری که مشخص است به‌صورت پنهانی از محمدجواد ظریف عضو تیم مذاکره‌کننده فیلمبرداری شده پخش می‌شود.
این شنود تصویری حاوی مکالمه‌ای از البرادعی و ظریف است که در آنجا ظریف قدرت گرفتن مخالفان دولت اصلاحات در صورت عدم توافق با ایران را به او گوشزد می‌کند. این فیلم با سکانس‌هایی از سخنان یوشکا فیشر وزیر خارجه آلمان در آن مذاکرات علیه مقامات ایرانی هم همراه است. همچنین این فیلم محمد خاتمی، رییس‌جمهوری وقت را نشان می‌دهد که می‌گوید: «البرادعی خلاف اخلاق عمل کرده است و پروتکلی که آنها با هم توافق کرده‌اند این چیزی نبوده که ایران مجبور به پذیرش آن شده است.»
نکته جالب ماجرا اما تبلیغات صداوسیما در برنامه‌های خبری‌اش است که با پخش گوشه‌هایی از «من روحانی هستم» به وجود چنین فیلمی اشاره می‌کند، رویکرد دوگانه‌ای که جای تامل دارد. آخرین برنامه زنده تلویزیونی رییس‌جمهوری در رسانه ملی با یک ساعت‌و‌نیم تاخیر پخش شد. ایرنا، خبرگزاری دولت تیتر زد رییس صداوسیما مانع پخش برنامه زنده رییس‌جمهوری شد. منبع: روزنامه شرق
