ما بچههای عصر دیجیتال
بچههای امروزی که از همان لحظه تولد به صورت ملموس و عینی با فناوری زندگی میکنند، مسلما با مایی که تا سالها فقط عکس کامپیوتر را در مجلات میدیدیم، تفاوت زیادی دارند.
در اینجا سه خاطره جالب از نویسنده یک وبلاگ در مورد برخوردهایی که با بچههای این دوره و زمانه داشته برایتان نقل میکنم:
۱- دوستم، دختر کوچکی داره که زیر پنج سال، سن دارد. مثل خیلی از خانوادهها در این سالها، آنها تلویزیونی در خانه خود ندارند، ولی کامپیوترهای زیادی دارند. روزی، آنها به خانه یکی از فامیلها رفتند که تلویزیونی در اتاق نشیمن داشتند. دختربچه به سمت تلویزیون رفت، دور و برش و پشتاش را نگاه کرد و با تعجب پرسید: پس ماوساش کو؟!
لابد میدانید که با اینترنت پهنباند و شبکههای آنلاین تعاملی که خیلی از کاربران اینترنت در غرب دارند، تیوی رفتهرفته جذابیت خود را از دست میدهد و خیلیها اصلا آن را نمیخرند!
۲- دوست دیگری، بچه کوچکی داشت که تازه داشت حرف زدن یاد میگرفت، اما با بعضی از اپهای آیپد کار میکرد و میتوانست با آیپد نقاشی بکشد. روزی، این دوست ما، عکسی را روی کاغذ پرینت گرفت و آن را روی میز گذاشت. بچه کوچکاش عکس را برداشت و سعی داشت به صورت چندلمسی به سبک کار با عکسها در آیپد، عکس را با لمس کردن، بزرگ کند! وقتی چند بار امتحان کار و نشد، روی به پدرش کرد و گفت: خرابه!
۳- دوست دیگری یک پسر ۸ ساله داشت، آنها در مورد ایام قدیم صحبت میکردند. دوست من به پسرش گفت که وقتی او کوچک بود، کامپیوتر نداشتند، درک این واقعیت برای این پسربچه بسی دشوار بود، طوری که روی به پدرش کرد و گفت، پس قبل از کامپیوتر چطوری وارد اینترنت میشدید؟!
این کارها و برداشتهای این بچههای کوچک ممکن است برای ما خندهدار باشند، اما میتوان دو درس عمده از آن گرفت:
- این روزها اگر چیزی تعاملی نباشد، خواه با ماوس، خواه با اشاره و لمس، درست مثل این میماند که خراب شده!
- اینترنت، چیزی محدود به کامپیوتر نیست، این روزها اینترنت چیز بزرگتر و اسطورهای است که در ارتباط با بشریت است.
بچههای امروزی که از همان لحظه تولد به صورت ملموس و عینی با فناوری زندگی میکنند، مسلما با مایی که تا سالها فقط عکس کامپیوتر را در مجلات میدیدیم، تفاوت زیادی دارند.
در اینجا سه خاطره جالب از نویسنده یک وبلاگ در مورد برخوردهایی که با بچههای این دوره و زمانه داشته برایتان نقل میکنم:
۱- دوستم، دختر کوچکی داره که زیر پنج سال، سن دارد. مثل خیلی از خانوادهها در این سالها، آنها تلویزیونی در خانه خود ندارند، ولی کامپیوترهای زیادی دارند. روزی، آنها به خانه یکی از فامیلها رفتند که تلویزیونی در اتاق نشیمن داشتند. دختربچه به سمت تلویزیون رفت، دور و برش و پشتاش را نگاه کرد و با تعجب پرسید: پس ماوساش کو؟!
لابد میدانید که با اینترنت پهنباند و شبکههای آنلاین تعاملی که خیلی از کاربران اینترنت در غرب دارند، تیوی رفتهرفته جذابیت خود را از دست میدهد و خیلیها اصلا آن را نمیخرند!
برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید
۲- دوست دیگری، بچه کوچکی داشت که تازه داشت حرف زدن یاد میگرفت، اما با بعضی از اپهای آیپد کار میکرد و میتوانست با آیپد نقاشی بکشد. روزی، این دوست ما، عکسی را روی کاغذ پرینت گرفت و آن را روی میز گذاشت. بچه کوچکاش عکس را برداشت و سعی داشت به صورت چندلمسی به سبک کار با عکسها در آیپد، عکس را با لمس کردن، بزرگ کند! وقتی چند بار امتحان کار و نشد، روی به پدرش کرد و گفت: خرابه!
۳- دوست دیگری یک پسر ۸ ساله داشت، آنها در مورد ایام قدیم صحبت میکردند. دوست من به پسرش گفت که وقتی او کوچک بود، کامپیوتر نداشتند، درک این واقعیت برای این پسربچه بسی دشوار بود، طوری که روی به پدرش کرد و گفت، پس قبل از کامپیوتر چطوری وارد اینترنت میشدید؟!
این کارها و برداشتهای این بچههای کوچک ممکن است برای ما خندهدار باشند، اما میتوان دو درس عمده از آن گرفت:
- این روزها اگر چیزی تعاملی نباشد، خواه با ماوس، خواه با اشاره و لمس، درست مثل این میماند که خراب شده!
- اینترنت، چیزی محدود به کامپیوتر نیست، این روزها اینترنت چیز بزرگتر و اسطورهای است که در ارتباط با بشریت است.