فریره، پائولو
ملیت : برزیل -
قرن : 20
پائولو فريره (Paulo Freire) در 19 سپتامبر 1921 در رسيف - ناحيه‌اي در شمال‌شرقي برزيل - در خانواده‌اي فقير به دنيا آمد.
دکتراي خود را به سال 1959 با نگارش رساله‌اي در زمينه فلسفه تعليم و تربيت از دانشگاه زادگاه‌اش اخذ کرد. پس از کودتاي نظامي در سال1964 به جرم خيانت دستگير و تبعيد شد.
در سال 1968 کتاب «آموزش ستمديدگان»(1) را در اسپانيا و انگليس چاپ کرد ولي نتوانست آن را در کشورش - برزيل - منتشر کند.
اين کتاب، حاوي نظريات او درباره سوادآموزي در کشورهاي استعمارشده است. سال 1969 براي تدريس به دانشگاه هاروارد دعوت شد؛ به همين سبب آمريکاي لاتين را به قصد ايالات متحده آمريکا ترک گفت و در دانشگاه هاروارد مشغول تدريس شد.
در 1970 به ژنو دعوت شد که براي مدت 10سال به عنوان مشاور در اداره تعليم و تربيت شوراي جهاني کليساها فعاليت کرد.
در 1979 پس از 15 سال تبعيد و دوري از وطن، به او و ديگرتبعيد‌‌‌‌شدگان اجازه بازگشت به برزيل داده شد و سال 1980 به وطن بازگشت.
پس از ورود به کشورش به حزب کارگران در سائوپائولو پيوست و از چهره‌هاي مؤثر در آن حزب بود. همچنين به تدريس در دانشگاه کاتوليک پونتيفيکا سائوپائولو و دانشگاه کامپيانس مشغول شد.
در 1989 پس از آنکه حزب کارگر برنده انتخابات شهرداري سائوپولو شد، فريره رئيس آموزش و پرورش شهر شد. در 1991، مؤسسه مجمع انديشمندان و منتقدان آموزش و پرورش را تأسيس کرد. اين مؤسسه به 18 کشور جهان توسعه يافت که با مرکزيت سائوپائولو و رياست خود او فعاليت مي‌کرد.
فريره در دوم ماه مي سال 1997، به علت حمله قلبي در شهر سائوپائولو ديده از جهان فروبست ولي ديدگاه‌هاي او در زمينه تعليم و تربيت، کماکان موضوع بحث محافل علمي در اين رشته است.
