دوچرخه سواری و اسب‌سواری برای خانمها معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند، تنها ممکن است حین انجام این فعالیت‌ها مو وارد پوست شده و آبسه‌ای دردناک ایجاد کند. این بیماری «Jeep Disease» یا بیماری جیپ سواران نام دارد زیرا بیشتر کسانی که جیپ سواری می‌کنند به آن دچار می‌شوند.
درمان آن نیز معمولا با جراحان است. جدا از این بیماری، قرار گرفتن طولانی مدت روی موتور، دوچرخه و اسب می‌تواند به علت بسته بودن فضا، عفونتها را تشدید کند اما اگر سواری مختصر و برای مثال یک تا دو ساعت باشد مشکلی پیش نخواهد آمد.
قدرت باروری همیشه موضوع داغ محافل علمی بوده، به‌خصوص اکنون که پیشرفت‌های بشری و ماشینی شدن زندگی به نوعی این قدرت را در افراد کاهش داده است، محققان بار دیگر سایر عوامل محیطی موثر بر باروری و سلامت بدن را مورد بحث قرار داده‌اند. در یکی از تحقیقات اخیر آمده است که پوشیدن شلوارهای فاق کوتاه جریان خون دستگاه تناسلی را مختل می‌کند! همین یک جمله کافی بود تا باعث شود نظر یکی از برترین متخصصان نازایی را در این خصوص و مسائل مشابه جویا شویم و حقیقت و شایعه را از هم جدا کنیم. شلوارهای تنگ عفونتها را تشدید می‌کند
یکی از مشکلات شایعی که شلوارهای تنگ برای خانمها ایجاد می‌کند عفونتهای قارچی است. این شلوارها مانع از تبخیر می‌شوند و وقتی ناحیه تناسلی مرطوب باشد احتمال بروز عفونتهای قارچی از قبیل «کاندیدیاز» بیشتر می‌شود. علاوه براین، عفونتهای میکروبی ناحیه مقعد در محیط مرطوب راحت تر می‌توانند به قسمت جلو بیایند و تکثیر پیدا کنند.
از طرف دیگر این شلوارها به علت سایشی که با ریشه موها دارند به خصوص موهایی که قبلا اپیلاسیون شده اند و کوتاه هستند، ممکن است باعث ایجاد عفونت در ریشه موها شوند. این عفونت «فولیکولیت» نام دارد و به صورت جوش چرکی دردناک خود را نشان می‌دهد. لباس زیر تنگ هم نپوشید!
لباس زیرهای تنگ و آنهایی که از جنس شیمیایی هستند معمولا ظاهر قشنگ تری دارند اما تنگ بودن و عدم امکان بخار شدن رطوبت و جنس‌های شیمیایی به کار رفته در آنها می‌توانند شما را به دردسر بیندازند. الیاف طبیعی مانند پنبه معمولا خلل و فرج کوچکی دارند که اجازه می‌دهند رطوبت تبخیر شود اما این خلل و فرج در الیاف شیمیایی یا کم هستند یا اصلا وجود ندارند بنابراین عفونتها تشدید می‌شوند.
علاوه براین مواد شیمیایی به کار رفته در آنها ممکن است حساسیت‌زا باشند. درکل لباس زیرهای تنگ می‌توانند فولیکولیت یا همان عفونت ریشه مو و سایر عفونتها را تشدید کنند. شستن لباس زیر راه و رسم مخصوص دارد!
هر بار که لباس زیر یا هر لباس جدید دیگری خریداری می‌کنید باید آن را قبل از استفاده بشویید. اگر جنس لباس از نخ باشد می‌توانید آن را با درجه حرارت بالا حدود ۸۰ تا ۹۰ درجه سانتی‌گراد بشویید اما بیشتر الیاف شیمیایی در این دما فرم اولیه و حالت کش دارشان را از دست می‌دهند بنابراین این لباس‌ها را بهتر است برای اولین بار در دمای ۴۰ تا ۵۰ درجه شست‌وشو دهید.
نکته دیگر اینکه لباس‌های زیر را قبل از شست‌وشو از سایر لباس‌ها جدا کنید و لباس زیر هر گروه سنی و جنسی را جدا از هم داخل ماشین لباسشویی بیندازید. پس از شست‌وشو نیز بهتر است آنها را جلوی آفتاب خشک کنید. در صورت امکان قسمت وسط آنها را نیز اتو بکشید. بعد یک ساعت از جای خود بلند شوید!
نشستن‌های طولانی مدت و بی حرکت می‌تواند احتمال ایجاد عفونتهای قارچی را در خانمها بیشتر کند، به همین دلیل توصیه می‌شود خانم‌هایی که شغل‌های پشت میزی دارند و مجبورند ساعت‌های طولانی در یک مکان بنشینند همیشه همراه با خود محلول شست‌وشو بانوان داشته باشند و یک یا دوبار در روز از آن استفاده کنند یا اینکه اگر ممکن است در هر ساعت یک بار حداقل از جای خود بلند شوند و برای ۵ دقیقه راه بروند. این راه رفتن خود باعث تهویه و کاهش احتمال عفونت می‌شود. گرمای زیاد، واریس و بواسیر را تشدید می‌کند
گرما به اندازه‌ای که برای آقایان مضر است برای خانمها خطر ندارد. برخلاف تخمدان‌ها در خانمها، بیضه‌ها در آقایان خارج از بدن قرار دارد و دمایشان باید کمتر از ۳۷ درجه سانتی‌گراد باشد. با این حال استفاده از درجه حرارت بالا برای خانمها نیز توصیه نمی‌شود. از این لحاظ که بالا رفتن درجه حرارت معمولا باعث می‌شود رگ‌های پا نیز درجه حرارت‌شان بالا رود و درنتیجه هم در ناحیه تناسلی و هم در سطح پاها احتمال ایجاد واریس افزایش می‌یابد.
این واریس‌ها حتی ممکن است در بارداری با خونریزی همراه باشند. استفاده از صندلی‌های گرمکن‌دار اتومبیل نیز اگر مکرر و طولانی باشد می‌تواند واریس و بواسیر را در خانمها تشدید کند بنابراین بهتر است گرمکن همیشه روشن نباشد و به مدت زیاد استفاده نشود. درمقابل گرما، سرما به تنهایی مشکلی برای ناحیه تناسلی خانمها ایجاد نمی‌کند.
یکی از ترفندهای زیبا و البته خطرناک مد در۲۰۱۴-۲۰۱۳ استفاده از اشکال نوک تیز در طراحی لباس، کفش، ناخن‌ها و… است. دیگر آن کفش‌های پاشنه بلند لژ دار از مد افتاده اند و جای آنها کفش‌هایی با پاشنه‌های تیز و پنجه‌های مثلثی شکل آمده است.
این کفش‌ها شاید به جذابیت‌تان بیفزایند اما هر کسی آنها را امتحان کرده باشد می‌داند بعد از نیم ساعت پاها شروع به ورم کردن و دردناک شدن می‌کنند. این پایان قضیه نیست! شاید با یکی، دو ساعت بعد از در آوردن کفش درد و ورم پای‌تان برطرف شود اما چندین سال بعد وقتی سن‌تان بالاتر می‌رود متوجه خواهید شد کنار شست پای‌تان یک برآمدگی ایجاد شده و روز به روز بزرگ‌تر می‌شود! آن وقت است که دیگر کفش‌های معمولی هم به پای‌تان نمی‌رود. این مشکل قوز شست پا نام دارد که البته درمان‌پذیر است اما درد سرهایش به این کفش‌های نوک تیز نمی‌ارزد! دکتر علی اکبر اسماعیل‌جاه، جراح و متخصص ارتوپدی و استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شما را در این مورد راهنمایی می‌کند. چه کسانی نیاز به جراحی پیدا می‌کنند؟
اولین گروهی که به جراحی احتیاج پیدا می‌کنند کسانی هستند که برجستگی کناره داخلی انگشت شست‌شان دردناک می‌شود. دومین گروه نیز آنهایی هستند که انگشت شست‌شان زیر انگشت دوم می‌رود و انگشت دوم را به طرف بالا فشار می‌دهد. این افراد معمولا ۲ نوع درد را تجربه می‌کنند؛ یکی از انگشت دوم که به سقف کفش گیر می‌کند و دیگری از توده دردناک کناره داخلی انگشت اول سر متاتارس و حساس شدن پوست روی آن. گروه دوم قطعا نیاز به عمل جراحی خواهند داشت. در مواردی که خیلی تغییر فرم ایجاد نشده و خیلی مفصل خراب نشده باشد و در آن آرتروز به وجود نیامده باشد می‌توان این جراحی را سرپایی انجام داد. حتی گاهی اوقات جراحی با یک برش بسیار کوچک انجام می‌شود اما اگر بیمار در مراحل پیشرفته باشد پزشک ناچار است استخوان اضافه‌ای را که به وجود آمده برش بدهد و بردارد و استخوانی که کج شده را صاف و آن را با پین فیکس کند. این پین حدود ۶ هفته در پای بیمار می‌ماند و بعد درآورده می‌شود. اگر در مراحل اولیه قوز شست پا هستید
اگر قوز شست پا در مراحل اولیه باشد می‌توان بین انگشت اول و دوم یک قطعه سیلیکونی قرار داد. این وسیله «اسپلینت» نام دارد یعنی آتلی که بین دو انگشت پا قرار می‌گیرد و در داخل کفش و جوراب استفاده می‌شود. طی زندگی روزمره که شخص راه می‌رود این مشکل تشدید می‌شود بنابراین می‌توان شب‌ها هنگام خواب از اسپلینتی دیگر به نام “
Night Splint
” استفاده کرد. این اسپلینت انگشتی طی روز محور انحرافی را به طرف محور خط وسط بدن می‌کشد و نسوجی که طی روز جمع و کوچک می‌شوند را تحت پوشش قرار می‌دهد و گشادشان می‌کند. این وسیله‌ها تا حدودی در مراحل اولیه و متوسط موثر هستند اما زمانی که دیگر نسوج کاملا کوتاه شده و فرم استخوان متاتارس اول کاملا عوض می‌شود این مشکل با آتل قابل حل نخواهد بود. از همین امروز پیشگیری را شروع کنید
بهترین راه برای جلوگیری از قوز شست پا پیشگیری و پوشیدن کفش مناسب است. به این ترتیب که پنجه کفش باید فضای کافی مطابق با اندازه پای شخص داشته باشد. قسمت جلوی کفش “
Toe
Box” نام دارد یعنی فضایی که انگشت‌ها در آن قرار می‌گیرند. متاسفانه ملاحظه می‌کنیم در خیلی از کفش‌ها این فضا تنگ است و انگشت‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد. توصیه می شود افراد در تابستان از کفش‌های پنجه باز و در زمستان از کفش‌هایی استفاده کنند که “Toe Box” وسیعی دارند. دوباره قوزدار نشوید
اولین فاکتوری که ممکن است باعث عود قوز شست پا بعد از جراحی شود عدم رعایت و دقت بیمار در اجرای دستورات پزشک است. اگرچه ممکن است کوتاهی از جراح هم باشد و آنچه را که باید اصلاح کند به خوبی انجام ندهد اما بیشترین موارد عود مشکل این است که بیمار بعد از بهبود از جراحی احساس خوشحالی و راحتی می‌کند و می‌گوید من دیگر خوب شده‌ام و دوباره کفش تنگ و پاشنه بلند می‌پوشد. در واقع فقط همان ۳ تا ۴ ماه اول را رعایت می‌کند تا زخم‌هایش خوب شوند و در ماه‌های بعد وقتی می‌بیند نتیجه گرفته است مجدد کفش نامناسب می‌پوشد. کفش‌هایی که باعث انحراف می‌شوند
قوز شست پا بر اثر انحراف محور انگشت بزرگ پا از ناحیه مفصل بین متاتارس اول و اولین بند انگشت به وجود می‌آید. علت ایجاد آن بیش از همه پوشیدن کفش‌های تنگ و پاشنه بلند است اما زمینه‌های فامیلی و مادرزادی نیز می‌تواند در آن دخیل باشد. همچنین مواردی که با کف پای صاف همراه است مشکلات بیشتری ایجاد می‌کند و درمانش هم سخت‌تر است. قوز شست پا معمولا در دهه چهارم زندگی یعنی بین ۴۰ تا ۵۰ سالگی خود را نشان می‌دهد و باعث می‌شود بیمار نسبت به آن حساس شود و به پزشک مراجعه کند. این مشکل بیشتر در خانمها دیده می‌شود چون کفش پاشنه بلند و تنگ مخصوص خانم‌هاست. استفاده از لیزر رایج نیست
اگر بیمار زود اقدام کند جراحی کوچک خواهد بود و اگر دیر اقدام کند به همان نسبت وسعت جراحی بیشتر می‌شود. معمولا از روزهای سوم و چهارم بعد از جراحی که درد کم می‌شود بیمار می‌تواند با پاشنه پا در داخل منزل راه برود. اما برای اینکه به سرکار و زندگی طبیعی برگردد توصیه می‌شود ۶ هفته وقت بگذارد تا بهبود قابل قبولی به‌دست بیاورد و نتیجه عمل را تحت تاثیر قرار ندهد. همچنین ممکن است یک پزشک به جای چاقوی معمولی از چاقوی لیزری استفاده کند اما چاقوی جراحی لیزری چاقویی نیست که در هر کلینیکی وجود داشته باشد و در هر جایی به کار برده شود چون وسعت برشی که ایجاد می‌کند خیلی باید دقیق و حساب شده باشد بنابراین چون محاسبات آن بسیار دقیق و دشوار است استفاده از آن رایج نشده است. درواقع یکی از عواملی که یک ابزار جراحی را پرکاربرد می‌کند، استفاده راحت و ساده از آن است.
استروژن می‌تواند نقش قابل توجهی در بروز بیماری چشمی آب سیاه داشته باشد.
پزشکان آمریکایی در مطالعات اخیر خود هشدار دادند که مصرف قرص‌های ضد بارداری احتمال ابتلا به بیماری چشمی «آب سیاه» یا «گلوکوم» را افزایش می‌دهد.
دکتر «شان لین»، محقق ارشد این مطالعه از دانشگاه کالیفرنیا و گروهی از همکارانش از دانشکده پزشکی دانشگاه «دوک» با بررسی اطلاعات ۳۴۰۶ زن آمریکایی ۴۰ سال به بالا به این نتایج دست یافتند.
در این بررسی آمده است زنانی که بیش از سه سال از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند ۲٫۰۵ برابر بیشتر در معرض ابتلا به عارضه آب سیاه هستند. این پزشکان اظهار داشتند: مصرف طولانی‌مدت قرص‌های ضدبارداری می‌تواند یکی از فاکتورهای خطرزا در بروز آب سیاه باشد. در مطالعات پیشین نیز مشخص شده بود که استروژن می‌تواند نقش قابل توجهی در بروز بیماری چشمی آب سیاه داشته باشد.
شان لین همچنین گفت: این مطالعه می‌تواند محرکی برای انجام تحقیقات آتی در مورد تایید رابطه علت و معلولی بین مصرف قرص‌های ضدبارداری و آب سیاه باشد.
ازدواج یک امر مبارک و فرخنده است.در اهمیت آن بسیار گفته و نوشته شده است.در اینجا مایل نیستیم که به تکرار آنها بپردازیم.فقط لازم می دانیم که به قدر حوصله خوانندگان گرامی، چکیده برخی مطالب را ذکر کنیم. ۱- سن مناسب ازدواج:
همانطور که می دانیم بلوغ جنسی زن و مرد،اولین شرط لازم برای ازدواج است.در دخترها این بلوغ بسته به نژاد و شرایط اقلیمی و تغذیه ای ، بین سنین ۱۰ تا ۱۲ سالگی رخ می دهد..در واقع بلوغ جنسی سرآغاز دوره تازه ای در جسم و جان است که در پی آن تغییراتی در فیزیولوژی و اندامهای جنسی دختر روی می دهد. آغاز تخمک گذاری و دوران قاعدگی،بزرگ شدن سینه ها،رویش مو در برخی قسمتهای بدن مانند زیر بغل،اطراف آلت تناسلی،ساق پاها و … نهایتا منجر به آغاز نوعی گرایش به جنس مخالف می شود.
در پسرها نیز این تغییر بسته به نژاد و شرایط اقلیمی و تغذیه ای، بین سنین ۱۳ تا ۱۵ سالگی رخ می دهد و در اینجا نیز تغییرات جسمانی و روانی را در پی دارد. پسران پس از بالغ شدن، قدرت و شدت نعوظشان کامل می شود و به مرحله تولید اسپرم وارد می شوند که همراه مایع منی از آنها خارج می گردد. علاوه براین در پسران نیز تغییرات دیگر مانند رویش موهای زاید، تغییر تن صدا و گرایش به جنس مخالف، نوید ورود به این دوران را می دهند.
در قدیم به دلایل مختلف، اغلب سن ازدواج نزدیک به سن بلوغ پسران و دختران بود.ولی رفته رفته با افزایش سطح دانش و آگاهی مردم و تغیرات شدید اجتماعی،سن ازدواج نیز تغییر فاحشی یافت.امروزه از سوی مراجع بهداشتی و اجتماعی،سن مناسب ازدواج برای دختران از ۱۸ سال به بالا و برای پسران،۲۴ سال به بالا توصیه می شود.در این موضوع عوامل بسیاری دخالت دارند.البته این مساله استثنائاتی هم دارد. ۲- انجام مشاوره ژنتیک:
به دختران و پسرانی که با هم تصمیم به ازدواج می گیرند،توصیه می گردد قبل از هر کاری، با مراجعه به مراجع صلاحیت دار، مشاوره ژنتیک انجام دهند.
می دانیم که، یکی از اهدف اصلی ازدواج، زاد و ولد می باشد و بدیهی است هر پدر و مادری در آرزوی داشتن فرزندان سالم و تندرست هستند.و دیگر اینکه تاثیر عوامل ارثی و ژنتیکی در بروز نارسایی ها در کودکان ثابت شده است. ۳- انجام واکسیناسیون و آزمایشهای لازم:
به زوجین جوان توصیه می گردد که قبل از آغاز عمل جنسی و زناشویی،خود را در برابر یک سری از بیماریها مانند هپاتیت واکسینه کنند. همچنین آزمایشهای لازم و مربوط به شناسایی و پیشگیری بیماریهای عفونی نظیر انواع هپاتیت و ایدز را به عمل آورند. ۴- سن بارداری:
با توجه به اینکه جسم دختران، تا سن ۱۸ سالگی در حال رشد بوده و استخوان بندی آنها در حال تغییر است،بنابر نظر متخصصان،بهترین سن بارداری ۲۰ تا ۳۰ سال تعریف می شود.ولی اساسا زنان می توانند از سن ۱۸ سالگی تا ۳۵ سالگی، بارداری کم خطری داشته باشند. ۵-بهداشت دهان و دندان و دستگاه تناسلی
رعایت بهداشت دهان و دندان و دستگاه تناسلی برای زوجین بسیار ضروری است.اگر دهان یکی از زوجین دارای مشکلاتی مانند بوی ناهنجار،بیماریهای لثه ای، آلودگیهای میکروبی و … باشد، این امر به کیفیت زندگی مشترک آنها لطمه می زند. از سویی وجود هر نوع بیماری پوستی و مقاربتی مسری می تواند طرف مقابل را نیز آلوده کند. در این مورد آلودگیهای قارچی، سوزاک و سفلیس را می توان برشمرد.
به ویژه مردان بایستی توجه کنند که آلت تناسلی زن به دلیل آنکه یک عضو تقریبا داخلی محسوب می گردد به بیماریها بسیار حساس می باشد.مردان در هر حالت باید از تمیزی دستها و آلت تناسلی خود مطمئن باشند.زیاد استحمام کنند و قبل از آنکه جهت اجابت مزاج و ادرار به دستشویی بروند، از تمیزی دستان خود مطمئن شوند.این فکر قدیمی را که فقط باید پس از اجابت مزاج دستها را شست، رها کنید.
به طور کلی به جوانان توصیه می شود که در امر ازدواج بیشتر به ندای عقل گوش دهند.نگذارند طوفان احساس، آنها را از رعایت کردن احتیاطات لازم دور سازد. بهتر است که آنها پیش از تعمیق عواطف و احساساتشان ،حداقل یک سری آزمایشهای لازم و ضروری مانند اعتیاد،خون و آلودگیهای ویروسی مانند ایدز و هپاتیت را انجام دهند و در صورتی که در این زمینه ها مشکلی نبود، به مراحل بعدی زندگی مشترک،گام بگذارند.
یکی از مشکلات ادراری شایع در خانم ها سوزش ادراری است. سوزش ادرار به خودی خود بیماری خاصی تلقی نمی شود، بلکه فقط یک علامت است و می تواند ناشی از بیماریهای مختلف باشد. وجود سوزش ادرار همیشه دلیل بر وجود عفونت ادراری نیست. یکی از علل نادر ولی خطرناک سوزش ادرار، نوعی از سرطان مثانه است که در آن معمولا به همراه سوزش ادرار، آزمایش، وجود خون در ادرار را نیز گزارش می کند و یا اینکه خود بیمار به چشم خود، ادرار خونی را مشاهده می کند.
سوزش ادرار در خانمها اغلب همراه با تکرر ادرار و احساس فوریت در ادرار کردن می باشد. احساس فوریت در ادرار کردن بدین معنی است که فرد احساس می کند که مثانه وی پر شده و باید مثانه را خالی کند ولی مثل افراد طبیعی نمی تواند آنرا به تاخیر بیاندازد، بلکه باید فورا به دستشویی برود.
بیشتر پزشکان سوزش ادرار را معادل عفونت ادراری تلقی کرده و بدون بررسی شروع به درمان تجربی آن می کنند، در صورتیکه سوزش ادرار می تواند علل خیلی زیادی داشته باشد که یکی از آنها عفونت ادراری است. سوزش ادرار در خانمهای جوان بیشتر است.
اگر درد در هنگام ادرار کردن در ابتدای آن اتفاق بیفتد، معمولا نشان دهنده وجود مشکل در مجرای ادراری است ولی اگر در انتهای ادرار کردن اتفاق بیفتد نشان دهنده وجود مشکل در مثانه است. اگر سوزش ادرار همراه با تکرر و احساس فوریت در ادرار کردن و درد زیر دل باشد، معمولا نشاندهنده التهاب مثانه است.
خود التهاب مثانه ممکن است علل عفونی و غیر عفونی داشته باشد. اگر سوزش ادرار همراه با احساس ناراحتی و درد در قسمت خارجی دستگاه تناسلی باشد معمولا نشاندهنده وجود التهاب در واژن و یا لبهای فرج می باشد. یکی از علل سوزش ادرار و عفونت مثانه، مقاربت است که در آن خانم روز و یا روزهای بعد از مقاربت دچار سوزش ادرار می شود و این معمولا تکرار شونده است.
خطرناکترین علت سوزش و تکرر ادرار، وجود نوع بدخیمی از سرطان مثانه است. بنابراین از کنار سوزش و تکرر ادرار نباید به آسانی عبور کرد. خانمها به علل ریز مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند: ۱٫ مجرای ادرار کوتاه است ۲٫ اغلب تخلیه مثانه خود را به تاخیر می اندازند ۳٫ از وسایل جلوگیری کننده از حاملگی مثل دیافراگم استفاده می کنند ۴٫ از ژلهای اسپرم کش برای جلوگیری از حاملگی استفاده می کنند که سبب تجمع میکروبهای روده در اطراف مجرای ادرار می شود. ۵٫ دسترسی میکروبهای روده ای بعلت مسیر کوتاه به دستگاه ادراری و سیستم ادراری خانمها راحت تر است.
یکی از علائمی که ما را هدایت می کند که علت سوزش ادرار عفونت ادراری است، وجود خون در ادرار است. در عفونت حاد مثانه ۲۰-۱۵ درصد خانمها مبتلا به درد در زیر ناحیه ناف می شوند. خانمهائی که یائسه شده و تحت هورمون درمانی نمی باشند، مستعد التهاب واژن و عفونت ادراری هستند. اگر سوزش ادرار همراه با ترشح از واژن باشد، نشاندهنده التهاب واژن است.
اگر خانمی دچار سوزش ادرار به همراه تب، بدی حال عمومی و درد عضلانی شود، نشاندهنده ابتلا احتمالی به تبخال تناسلی است که باید منتظر شود که در روزهای آینده تاولهای تبخال ظاهر شوند. اگر سوزش ادرار همراه با تب و لرز و درد پهلوها باشد، نشاندهنده عفونت حاد کلیه ها است و بیمار باید در بیمارستان بستری شود.
اگر خانمی دچار سوزش ادرار، تکرر ادرار و احساس فوریت در ادرار کردن شود و پس از خاتمه درمان ادرار قطره قطره خارج شود، و نیز هنگام مقاربت درد داشته باشد، نشاندهنده وجود احتمالی دیورتیکول مجرا است و نیازمند بررسی بیشتری خواهد بود.
باید حتما از خانم مبتلا به سوزش ادرار از نظر استفاده از داروها و مواد شوینده موضعی سئوال کرد. استفاده از دوش و اسپری های واژینال می تواند سبب سوزش ادرار شود. گاها بعضی از خانمها ماهها و سالها است که از سوزش ادرار رنج می برند، این خانمها نیازمند بررس بیشتری هستند، یک از علل سوزش ادرار طولانی مدت وجود بیماری التهاب بافت بینابینی مثانه است. اینگونه خانمها با درمان مناسب به مقدار زیادی بهبود یافته و خوب می شوند.
یکی از علل مهم عفونت دستگاه تناسلی و دستگاه ادراری در خانمها، روابط زناشوئی نامتعارف می باشد، که گاها سبب عفونتهای خطیر می گردد. اینگونه عفونتها اگر لگن خانم را گرفتار سازد ممکن است سبب نازائی گردد. تشخیص و درمان زودرس دارای اهمیت زیادی است.
هر ترشحی عفونت نیست
یکی از شکایات عمده زنان بخصوص در سنین باروری، وجود ترشحات واژن است. اغلب عفونت ها حتی در نوع خفیف، علامت هایی آزاردهنده دارند و بیمار را به یکی از کلینیک ها یا مطب می کشاند. اما عفونت بر اثر چه عاملی به وجود می آید و چه نشانه هایی دارد و مهم تر این که آیا هر ترشحی را باید عفونت قلمداد کنیم؟پاسخ این پرسش ها را از دکتر طاهره فروغی فر، جراح و متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران جویا شدیم. ابتدا درباره ساختمان واژن و نوع ترشحات طبیعی آن توضیح مختصری بدهید.
واژن یک لوله توخالی فیبری عضلانی است که از دهانه خارجی دستگاه تناسلی زنانه شروع می شود و تا دهانه رحم امتداد می یابد. ترشحاتی در این ناحیه دیده می شود که طبیعی است. اما این ترشحات مربوط به واژن نیست، زیرا در بافت واژن غده ای دیده نمی شود و ترشحات از رحم یا از دهانه رحم به درون واژن ریخته می شود.وسط هر دوره ماهانه و با افزایش ترشح دهانه رحم که تحت تاثیر هورمون است، زنان ترشحات بیشتری را مشاهده خواهند کرد (زنانی که قرص های ضدبارداری استفاده می کنند به دلیل تغییرات هورمونی ممکن است این تغییرات را احساس نکنند). این ترشحات چه ویژگی هایی دارد؟ ترشحات طبیعی اصولا بی رنگ و بی بوست که در نیمه های سیکل نیز حجم زیادتری پیدا می کند. در واژن هر خانم، باکتری های هوازی زندگی می کند و جزئی از فلور نرمال طبیعی بدن محسوب می شود. اگر به هر دلیلی باکتری های بی هوازی بیشتر شود شرایط طبیعی واژن به هم می خورد و ترشحات غیرعادی آغاز می شود. گفته می شود مواردی مانند نزدیکی های مکرر، دوش های واژینال و... می توانند PH واژن را برهم بزند. PH واژن باید ۴ باشد و اگر قلیایی شود عفونت اتفاق می افتد. چه نوع عفونتی؟ نام این عفونت، باکتریوز واژینال است. ترشحات بسیار بدبو شبیه ماهی گندیده دارد و پس از نزدیکی شدت می یابد .اغلب آبکی و گاهی زرد کمرنگ یا پررنگ است. باکتریوز واژینال بعد از درمان شانس عود بالایی دارد، بنابراین باید بخوبی درمان شود.حتی خانم باردار نیز ممکن است دچار این نوع عفونت شود که گاهی باعث زایمان زودرس می شود (پاره شدن کیسه آب یا عفونت مایع آمنیوتیک و غفونت های رحمی بعد از عمل سزارین). این نوع از عفونت حتی در خانم های باردار باید درمان شود. درمان شریک جنسی لازم نیست، ولی در عفونت تریکومونا هر دو جنس یعنی مرد و زن باید درمان شوند. تریکو مونا چه علائمی دارد و چرا شوهر به درمان نیاز دارد؟
احتمال انتقال عفونت تریکو موناس واژینالیس از مرد به زن و از زن به مرد خیلی بالاست و آقایان پس از یک بار نزدیکی با زن مبتلا، دچار چنین عفونتی می شوند. اغلب مواقع عفونت در مردان علائم خاصی ندارد، گرچه برخی خانم های مبتلا ذکر می کنند همسرانشان هم دچار سوزش و خارش هستند.ترشحات تریکومونا بسیار بدبو است و اغلب ماهیت آمیزشی دارد، به همین دلیل وقتی عفونت حجیمی از نوع تریکو موناس واژینالیس را در یک بیمار مشاهده می کنیم، لازم است دیگر بیماری های آمیزشی مانند سفلیس و اچ. آی. وی را هم مد نظر داشته باشیم. حتما شریک جنسی باید درمان شود.در زنان باردار ممکن است باعث زایمان زودرس یا پارگی کیسه آب شود. در موارد عود مجبور به دادن کشت آزمایشگاهی از ترشحات هستیم، زیرا ممکن است انگل دیگری باشد که به داروی تجویز شده حساس نباشد (تریکومونا عفونت انگلی است). شایع ترین نوع عفونت در زنان کدام است؟
شایع ترین، عفونت های قارچی است که ۷۵ درصد زنان به آن مبتلا می شوند و از هر سه زن یک نفر در طول زندگی اش به آن مبتلا می شود. عواملی که باعث بروز این عفونت می شود بیشتر به سیستم ایمنی ما مربوط است. این ارگانیسم، ترشحی از خود دارد که روی سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارد. حتی برخی عوامل تحریکی که در ناحیه تناسلی خارش ایجاد می کند به دلیل توکسین موجود در قارچ است.تمام کسانی که سیستم ایمنی شان ضعیف شده است مانند خانم های باردار، دیابتیک یا کسانی که مدت طولانی از داروی آنتی بیوتیک برای درمان استفاده کرده اند، مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند.بیماران از خارش و سوزش زیاد و ترشحات به شکل پنیری شکایت دارند و در برخی مواقع به اشتباه می گویند دچار سوزش ادراری هستند. عفونت های قارچی باید با دسته داروهایی از گروه آزول ها درمان شود.اگر در طول یک سال خانمی، چهار بار یا بیشتر دچار عفونت قارچی شود این فرد عفونتی از نوع راجعه دارد. در این موارد به دو نکته باید شک کنیم که آیا واقعا عفونت از نوع قارچی است یا یک بیماری پوستی ملتهب در آن ناحیه وجود دارد (اصطلاحا درماتیت آتوپیک مزمن می گوییم). البته در زنان با واژن آتروفیک نیز این نشانه ها دیده می شود.درمان در عفونت های عودکننده چگونه است؟
برای درمان بیمار تحت نظر باشد و ممکن است به مدت شش ماه برای بیمار دارو تجویز کنیم. برای تجویز برخی دارو ها شاید نیاز به تست های کبدی نیز باشد. آیا این مواقع شست وشوی واژن با بتادین یا ترکیبات دیگر می تواند مفید باشد بخصوص زنانی که عفونت های عودکننده دارند؟ درباره عفونت های قارچی، تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه واژن خیلی مهم است. مشاهده می کنیم این نوع از عفونت در دخترخانم هایی که لباس های تنگ و چسبان و لباس زیر غیر نخی می پوشند بیشتر است.عفونت های قارچی، ناحیه تناسلی را ملتهب می کند. شست وشوی مکرر این ناحیه با شوینده ها یا بتادین بیشتر باعث تحریک پوستی و مخاطی می شود و زیاد توصیه نمی شود، ولی خشک کردن ناحیه واژن بدون این که آسیب زیادی وارد شود، مفید است. استفاده از هیچ نوع ماده شوینده و کرم های واژینال بدون نظر پزشک به هیچ وجه توصیه نمی شود.گاهی بعضی خانم ها یک کرم خاص را برای همه عفونت ها استفاده می کنند. توجه کنید سه نوع عفونت در واژن وجود دارد و تشخیص نوع آن به عهده پزشک معالج است. گاهی نشستن داخل محلول سرکه و آب می تواند نقش پیشگیری کننده در عفونت داشته باشد، ولی با بروز عفونت این درمان ها بی فایده بوده و حتما دارویی مختص به همان نوع عفونت باید تجویز شود. بسیاری از دخترخانم ها از وجود ترشحات عادی واژن نگران هستند. توصیه تان چیست؟
همان طور که ابتدای مطلب ذکر شد همه زنان باید مقداری ترشح در طول سیکل ماهانه داشته باشند. عفونت ها اغلب با خارش، سوزش و بوی بد همراه است. اگر این علائم دیده نشود جای هیچ نگرانی نیست.
وزارت بهداشت هشدار داد: با توجه به اینکه بیشتر رژ لبهای موجود در بازار حاوی سرب هستند و این ماده برای جنین بسیار خطرناک است، به خانمهای باردار توصیه می‌شود از رژ لب استفاده نکنند، زیرا استفاده از آن سلامت جنین را به خطر می‌اندازد. فارس: وزارت بهداشت هشدار داد: با توجه به اینکه بیشتر رژ لبهای موجود در بازار حاوی سرب هستند و این ماده برای جنین بسیار خطرناک است، به خانمهای باردار توصیه می‌شود از رژ لب استفاده نکنند، زیرا استفاده از آن سلامت جنین را به خطر می‌اندازد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی وزارت بهداشت، زینب طاهری، کارشناس گروه آرایشی و بهداشتی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اهواز با اعلام این خبر تاکید کرد: در مواد اولیه‌ای که برای تولید لوازم آرایشی و بهداشتی استفاده می‌شود، در برخی موارد سرب و جیوه هم مشاهده می‌شود و میزان این مواد در لوازم آرایشی تقلبی بیشتر است.
ظاهری تصریح کرد: مواد اولیه استفاده شده در لوازم آرایشی و بهداشتی تقلبی کیفیت لازم را ندارند و امکان وجود فلزات سنگین در آنها وجود دارد و این فلزات در انسان ایجاد مسمومیت می‌کنند.
وی با بیان اینکه موادی همچون چربی‌ها، رنگ‌ها، اسانس و سرب به عنوان ماده اولیه در رژ لب استفاده می‌شود و حتی در مارک‌های مرغوب نیز مقدار زیادی سرب وجود دارد، خاطرنشان کرد: شرکت‌های تولید کننده حاضر نیستند سرب موجود در رژ لب را کاهش دهند، زیرا سرب باعث جلا و خوش‌رنگ شدن آن می‌شود و همچنین میزان ماندگاری رژ لب را افزایش می‌دهد.
کارشناس مواد آرایشی و بهداشتی معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی اهواز اظهار کرد: با توجه به اینکه فلز سرب در همه رژ لب‌ها وجود دارد، به خانمهای باردار توصیه می‌شود در دوران بارداری از این ماده آرایشی استفاده نکنند. اگر چه سرب موجود در رژ لب بسیار اندک است، ولی همین میزان کم نیز خطرناک است.
وی با اشاره به اینکه سرب بر روی سیستم اعصاب مرکزی تاثیر منفی دارد و اثرات آن نیز در بلندمدت ظاهر می‌شود، افزود: تاثیر این فلز بر روی جنین بسیار بیشتر از افراد بزرگسال است و به همین دلیل خانمهای باردار نباید از این ماده استفاده کنند؛ در صورتی که سرب وارد بدن جنین شود ممکن است اختلالاتی مانند عقب‌ماندگی، کاهش یادگیری و اختلال روانی در کودک ایجاد شود.
