اینجا قرار است هوای هم را بی اجازه داشته باشیم...!

[zahra]

اینجا قرار است هوای هم را بی اجازه داشته باشیم...!

دستت را بیاور

مردانه و زنانه اش را بی خیال

دست بدهیم به رسم کودکی...

اینجا قرار است هوای هم را بی اجازه

داشته باشیم...!

برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید

اینجا قرار است با هم بخندیم بر تمام تلخی های سرنوشت ...!

​

اینجا قرر است تکیه گاه گر نتوانیم چراغ راهی باشیم

اینجا قرار است مهربانی کنیم بدون آنکه منتی نهیم

اینجا میخواهیم خودمان باشیم به دور از تزویر و ریا

اینجا قرار است زنگار از دلی بزدائیم

دستت را که نه قلبت را بیاور...!

​

 

[zahra]

وقتی کسی را دوست دارید،
حتی فکر کردن به او باعث شادی و آرامشتان می شود؛

وقتی کسی را دوست دارید،
در کنار او که هستید، احساس امنیت می کنید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
زمانی که در کنارش راه می روید احساس غرور می کنید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
تحمل دوری اش برایتان سخت و دشوار است.

وقتی کسی را دوست دارید،
شادی اش برایتان زیباترین منظره دنیا
و ناراحتی اش برایتان سنگین ترین غم دنیاست؛

وقتی کسی را دوست دارید،
حتی تصور بدون او زیستن برایتان دشوار است؛

وقتی کسی را دوست دارید،
حاضرید برای خوشحالی اش دست به هر کاری بزنید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
هر چیزی را که متعلق به اوست، دوست دارید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
حاضرید از خواسته های خود برای شادی او بگذرید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
به علایق او بیشتر از علایق خود اهمیت می دهید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
ناخود آگاه برایش احترام خاصی قائل هستید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
تحمل سختی ها برایتان آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان می شوند؛

وقتی کسی را دوست دارید،
به همه چیز امیدوارانه می نگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان می شمارید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
با موفقیت و محبوبیت او شاد و احساس سربلندی می کنید؛

وقتی کسی را دوست دارید،
واژه تنهایی برایتان بی معناست؛

وقتی کسی را دوست دارید،
در دل زمستان هم احساس بهاری بودن دارید ...

 

[zahra]

بخـنــد؛

هــرچـنــد غـمـگینــی...

بـبخــش؛

هــرچـنـد مـسکینـــی...

فـرامـوش کــن؛

هــرچـنــد دلــگیــــری...

زیستــن اینــگــونـــه زیـبـاسـت...

بخنـــد، ببخــش و فرامـوش کـــن.

هــرچـنــد، میدانم آســـان نــیســـت.

 

[zahra]

پاک ترین هوای دنیا متعلق به لحظه ایست که دلهایمان هوی هم را میکند!

و بهتر از هواداران فوتبال آنهایی هستند که هوای هم را دارند...!

بی اجازه!

بی دلیل!

و بدون هیچ چشم داشتی!

 

[zahra]

دستت را در دستانم بگذار و آرام نفس بکش

حال چشم بر هم گذار و آسوده باش

من تکیه گاهت خواهم شد

 

[zahra]

بازهم

می گذرند این لحظه های دور...

این ثانیه های هر کدامشان یک قرن...

و باز

تو می آیی

من می آیم...

رها از حسرت گذشته

در حال

ما می شویم...

 

[zahra]

احتـیاج بـﮧ مستے نیـست!


یـڪ اسـتڪاטּ چاے هم دیوانـﮧ ام مےڪـند،


وقتے میزباטּ چشـماטּ تـو باشـد

 

[zahra]

دست و دلم در جدالند

مرورت می کنم

و تو

در پس خاطراتی گُر گرفته

دوباره

شعر خاکستری مرا می نویسی

هان ای دیریافته!

راه ما

طی یک احتمال نیست

یقین ِ بودنم را

ایمان بیاور

که من

حقیقتِ داشتنت را

بر محراب شور و شعور

سجده میزنم

من

بی سبب

دوستت دارم

تو

ای بهانه!

مراقبم باش

 

[zahra]

وقتی قرار باشد در هوائی قدم بگذاریم که طوفانیست

تکیه دادن بر شانه هائی که خود خیس بارانند شکوه دیگریست

اجازه میدهی سر بر شانه ات خیس باران شوم؟

 

[zahra]

دلم به وزن آفرینش گرفته...



دلم ب وزن آفرینش گرفته است ...

حدیث جدایی یا نزدیکی نیست ... !



قدریکدیگر را نمی دانیم...

در دنیایی کوچک هر یک ب اندازه قلب خویش گرفتاریم ...



« از هیچ کس نمی پرسند چ هنگام می تواند


خدانگهدار بگوید ...

از عادات انسانیش نمی پرسند ...

از خویشتنش نمی پرسند ... »



کاشکی مثل روزهای عید

هر روزمان را ...

هرلحظه مان را لبریز از عشق


قناعت گونه صرف می کردیم

و بین دلهایمان این همه گله دیوار نشده بود...



کاشکی روزهای واپسین عاشقی فرصتهای غنیمتمان بود ...



یکدیگر را می فریبیم ..



دل خویش را یک بار هم ک دریایی می کنیم طوفانی میشود !


می خورد ب صخره ها می تازد...

ویران می کند ...



چرا ما یاد نگرفته ایم قانون وفاداری را ...



چرا سخت شده است گذشت و گذشتن و دوست داشتن و


دوست داشته شدن بی شائبه ... بی محابا ... بی پروا ...



دلم گرفته است ب وزن آفرینش...​

 

[zahra]

لبخند بزن به آینه شاید غزل شود

دستی که خوب وا شده باید بغل شود,,

 

[zahra]

گاهی...دلتنگی...



گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری؛


و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای ک می شناسی...

بنشینی و "فقط" نگاه کنی...!


گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود...


گاهی دلگیری... شاید از خودت... شاید...
​

 

[zahra]

مـرا در آغـوش بگیــر
سـرم را روی شانه ات بگذار
همه بداننــد
حالا
همه چیـز زیر ســر مــــن است

 

[zahra]

ميگن سه موقع دعا برآورده ميشه



يکي وقت اذون


يکي زير بارون


يکيم وقتي دلي ميشکنه


.
.

.
من وقت اذون زير بارون دعا کردم خدايا هيچ دلي رو نشکن​

 

[zahra]

برای زندگی نه سقف میخواهم نه زمین ! نقشه ی جغرافیایی دستهایت کافیست . . . .

 

[zahra]

​

​

​

اسمش را میگذاریم؛ دوست مجازی

اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته

خصوصیاتش را که نمیتواند مخفی کند

وقت میگذاری برایم، وقت میگذارم برایت

نگرانم میشوی نگرانت میشوم

دلتنگت میشوم دلتنگم میشوی

وقتی درصحبت هایم،به عنوانِ دوست

یاد میشوی مطمئن میشوم

که حقیقی هستی

دوست حقیقی من در دنیای مجازی

دوستت دارم...

هرچند کنارهم نباشیم

هرچند صدای هم را نشنیده باشیم

من برایت سلامتی و شادی آرزو دارم

هرکجا که باشی ...

 

[zahra]

چشم هايت را ببند
لب بر اين دريچه ي كوچك بگذار
و تنها نفس بكش
نفس بكش
نفس بكش !
نفس بكش !
نفس بكش لعنتي !
نفس بكش !
نفس ! ...
دكتر سرش را تكان مي دهد
پرستار سرش را تكان مي دهد
دكتر عرقش را پاك مي كند
و رشته كوه هاي سبز
بر صفحه مانيتور
كوير مي شوند

​

 

[zahra]

​

براي نوشتن ديگر دنبال بهانه نمي گردم .

خودم به يك بهانه تبديل شده ام
براي يك عمر نوشتن .


بغض هاي خاك گرفته
آنقدر در دلم پيشروي كرده اند
كه ديگر بي بهانه بغضم مي گيرد .
بي بهانه گريه ميكنم
بي بهانه دلم مي شكند .
دلم را فرسوده اند
اين بغضهاي چندين ساله ام .


تنها دليل دلتنگ نشدنم
باران بود
كه اين روزها
ديگر نمي بارد .
ناچارم
خودم بر آسمان دلم ببارم
تا دلتنگي باران را نكند .


دلم اندازه ي يك دل سير باران مي خواهد .
هوس نُت هاي عميقش را كرده ام .
پوستم دلتنگ نوازشهايش شده
و مدام بي تابي ميكند .


من ... ديگر ... بهانه ... نمي خواهم

 

[zahra]

گممـ نکـُن ...

در گوشهـ ای از حافظهـ اتـ آرامـ می نشینمـ ..!

فقط بگذار بمانمـ ...

 

[zahra]

آشنا هایم ;

غریبه هایی هستند ،

که تنها اسمشان را میدانم ...