شعر نو

کاجستان برف من در این تنهایی پشت کاجستان برف رقص آواز و کمی هم مستی یکنفر میگوید یک نفر میخواند یک نفر میرقصد پس کجا رفت آن سنگ صبور آن لاله ی دور به چه دلخوش باشم؟ به شکستن شدن شاخه ی درخت یا لباس های کهنه ی روی رخت به نگاه لرزان دخترک بیچاره یا مردی که گذشت با لباسی پاره به اتاقی که به...