در حالی که بنا بود نمایش تازه ترین فیلم کمال تبریزی با عنوان «طبقه حساس» از روز دوم جشنواره فیلم فجر در سینماهای مردمی آغاز شود اما به دلایلی که عوامل فیلم دلایل فنی عنوانش کرده اند این فیلم نه تنها در روز دوم در هیچ سینمایی به نمایش درنیامد که در روز سوم جشنواره هم فیلم در برنامه نمایش سینماهایی مانند استقلال قرار نگرفت. هرچند شنیده می شود این به تعویق انداختن نمایش فیلم یک پلتیک تبلیغاتی برای کنجکاو کردن بیشتر مخاطبان نسبت به فیلم است اما تهیه کننده فیلم تنها دلیل این امر را مشکل فنی کار قلمداد کرده است.
خواهرزاده و برادرزاده کارگردان برایش کف می زنند
بر سر نمایش برخی فیلمها در کاخ جشنواره فیلم فجر اتفاق جالبی می افتد و آن هم اینکه در کنار عوامل فیلم تعدادی از بستگان تهیه کننده یا کارگردان به عنوان مهمان ویژه وارد سالن می شوند و به هنگام آغاز نمایش فیلم و حک شدن عوامل کار بر روی تیتراژ شروع می کنند به کف و سوت زدنهای ممتد! این رفتار اگر در استادیوم آزادی رخ می داد آن قدرها عجیب نبود اما در کاخ جشنواره ای که مهمترین رویداد فرهنگی این مملکت به شمار می رود چنین رفتاری به شدت ناپسند است.
دوستان و آشنایان یک سینماگر می توانند در خلوت خود تا می توانند از تعلق خاطر خود به آقای سینماگر بگویند اما وقتی وارد یک محیط عمومی می شوند باید وابستگی خانوادگی خود را کنار گذاشته و در جهت حفظ شئونات چنین فضاهایی رفتار کنند.
حضور روحانیون علاقمند به سینما در کاخ جشنواره
به قیاس یکی دو سال اخیر امسال هم گروهی از روحانیون علاقمند به سینما جزو مشتریان پروپاقرص جشنواره فیلم فجر هستند و تقریبا در تمامی سانسهای نمایش فیلم در سالن حضور دارند. این روحانیون سعی می کنند با دقت فراوان فیلمها را دیده و احیانا درباره نظرات خود پیرامون فیلمها با اهالی رسانه گپ و گفت کنند.
آقای قندپهلو اینجا چکار میکنی؟
هرچند امسال به نسبت سالهای قبل حضور افراد بی ربط با فیلم و سینما در جشنواره به حداقل رسیده که در این باره بیش از همه دبیرخانه جشنواره است که لایق تحسین است اما هرازگاه در کاخ جشنواره چشمت به جمال چهره هایی روشن می شود که شاید بی ارتباط با مقوله هنر نباشند اما کمترین ربطی با سینما ندارند.
یکی از این چهره های همیشه خندان جناب رضا رفیع است طنزنویس معروف روزنامه «اطلاعات» که در ماههای اخیر با به راه اندازی برنامه ای موفق به نام «قندپهلو» هم کوشیده بار طنز سالم سیما را بالا ببرد. تقریبا در این سه روزی که از جشنواره گذشته جناب رفیع هم در سالن نمایش فیلم حضور وافر داشته اند و هم در سالن غذاخوری! اینکه یک طنزنویس که قریحه ادبی بالایی هم دارد به جشنواره فیلم فجر بیاید ایرادی ندارد اما ایراد آن است که از هر حضوری باید هدفی هم متصور بود و حضور ایشان کدام هدف را توجیه می کند معلوم نیست.
نوشته های طنازانه رفیع را به شدت دوست داریم و برنامه «قندپهلویش» را بیشتر ولی این پرسش را هم از او می پرسیم که شما را چه به جشنواره فیلم فجر! شما باید به جشنواره شعر فجر بروی برادر. شاید هم قصد داری در آینده نزدیک یک مشاعره سینمایی راه بیندازی و اکنون مشغول جمع آوری اطلاعاتی.
50 خبرنگار هم در کاخ نیست اما 1400 نفر کارت دارند
کافی است به رسانه هایی که اخبار مربوط به جشنواره فیلم فجر را لحظه به لحظه در فضای مجازی خود منتشر می کنند نگاهی سرانگشتی بیندازیم تا دریابیم از 1400 نفری که کارت ورود به کاخ جشنواره را گرفته اند حتی 50 خبرنگار پای کار وجود ندارند که لحظه به لحظه خبرها را پوشش دهند. در شرایطی که حتی یکی دو خبرگزاری شناخته شده مملکت با تاخیری چند ساعته گزارشهای جشنواره را روی خط می فرستند اینکه 1000 و خُرده ای نفر کارت خبرنگاری به دست به برج می آیند و فیلم می بینند چه دلیلی دارد؟
سینما در تلویزیون جایی ندارد اما خبرنگاران رسانه ملی در کاخ جشنواره جولان می دهند
جالبتر اینجاست که در ایام عادی به مقوله سینما در رسانه هایی مانند رادیو و تلویزیون کمترین توجهی نمی شود اما همین که به جشنواره می رسیم دبیرخانه جشنواره مواجه می شود با انبوه خبرنگارانی که از شبکه های مختلف رادیویی یا تلویزیونی به کاخ جشنواره گسیل داشته می شوند. جالبتر اینجاست که اختصاصی ترین زمان برنامه ای مختص سینما در رسانه ملی نیمه شب جمعه است اما در مرکز همایشهای برج پشت سر هم با پلاتوهایی روبرو می شوی که خبرنگاران شبکه های مختلف این رسانه را در خود جای داده اند!!! این یک تناقض آشکار در رفتار رسانه ملی ماست که حتی مهمترین آثار سینمایی روز را هم در سبد پخش خود قرار نمی دهد اما همین امسال حداقل 300 نفر را به عنوان خبرنگار حوزه سینما به جشنواره فیلم فجر می فرستد.