ارزیابی پژوهشهای حاصله از مصرف دراز مدت پیوگلیتازون یا Actosدر بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بانگر این است که هیچ ارتباط آماری معنی داری میان استفاده از این دارو در هر مقدار و اندازه و در مدت زیاد با خطر سرطان مثانه وجود ندارد. این نتایج بر خلاف نتایج آنالیز موقت انجام شده در5 سال قبل است که نشان داد مصرف کنندگان داروی پیوگلیتازون در بلند مدت درمعرض افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه قرار می گیرند. آنالیز نهایی ده ساله ی اخیر هر گونه ارتباط آماری معنی داری را در مورد افزایش خطر سرطان مثانه با استفاده ی طولانی مدت از پیوگلیتاوزن رد می کند.
شرکت Takeda سازنده ی این دارو اعلام کرد: هیچ ارتباطی بین سرطان مثانه با دوز تجمعی بیشتر این دارو یا استفاده ی طولانی مدت آن از شروع درمان در داده های ده ساله ی این تحقیق مشاهده نمی شود. جزئیات دیگری از این تحقیق تاکنون اعلام نشده است، شرکت تاکدا وعده داده است که نتایج کامل این تحقیق را برای انتشار و ارائه به مقامات نظارتی در ایالات متحده، اروپا و ژاپن بزودی اعلام می کند.
درتحقیق 5 ساله ، افزایش خطر سرطان میان بیمارانی که این دارو را به مدت بیش از 2 سال دریافت کرده بودند، مشاهده شده بود (HR 1.4, 95% CI 1.03-2.0). نتایج تحقیق 5 ساله نشان داد از میان بیش از 193 هزار بیمار که 30173 نفر آنها با داروی پیوگلیتازون درمان می شوند 90 مورد سرطان مثانه درمیان استفاده کنندگان از این دارو و 791 مورد در میان افرادیکه از این دارو استفاده نمی کردند، ثبت شده است. بنابراین نسبت خطر کلی برابر با 1.2است که قابل توجه نیست(95% CI 0.9-1.5). این نتایج درمجله ی Diabetes care منتشر شده بود.
بدنبال انتشار آنالیز موقت این تحقیق، سازمان غذا و داروی آمریکا نصب بر چسب هشدار را بروی جعبه ی داروی پیوگلیتازون برای سرطان مثانه ضروری دانست و استفاده از این دارو در فرانسه و آلمان ممنوع شد.
تجزیه وتحلیل های مختلف درسال 2012، همچنین بررسی نتایج پیگیری 5 ساله ی بعدی نشاندهنده ی افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه درمیان مصرف کنندگان پیوگلیتازون بود. همچنین یک متاآنالیز از 4 مطالعه ی تصادفی نشاندهنده ی این افزایش خطر بود.
درمطالعه ی اخیر که توسط دانشگاه پنسیلوانیا و موسسه ی Kaiser Permanenteدرشمال کالیفرنیا انجام گردید نتایج بدست آمده اطمینان خاطر را در مورد مصرف داروی پیوگلیتازون به بیماران باز گرداند.
پیوگلیتازون از خانواده ی دارویی تیوزولیدین دیونها است که به عنوان آگونیست peroxisome proliferator-activated receptor-gammaفعالیت می کند. استفاده از این دارو در بیماران گروه سوم (III) و چهارم (IV) نارسایی قلبی منع شده است.
شرکت Takeda سازنده ی این دارو اعلام کرد: هیچ ارتباطی بین سرطان مثانه با دوز تجمعی بیشتر این دارو یا استفاده ی طولانی مدت آن از شروع درمان در داده های ده ساله ی این تحقیق مشاهده نمی شود. جزئیات دیگری از این تحقیق تاکنون اعلام نشده است، شرکت تاکدا وعده داده است که نتایج کامل این تحقیق را برای انتشار و ارائه به مقامات نظارتی در ایالات متحده، اروپا و ژاپن بزودی اعلام می کند.
درتحقیق 5 ساله ، افزایش خطر سرطان میان بیمارانی که این دارو را به مدت بیش از 2 سال دریافت کرده بودند، مشاهده شده بود (HR 1.4, 95% CI 1.03-2.0). نتایج تحقیق 5 ساله نشان داد از میان بیش از 193 هزار بیمار که 30173 نفر آنها با داروی پیوگلیتازون درمان می شوند 90 مورد سرطان مثانه درمیان استفاده کنندگان از این دارو و 791 مورد در میان افرادیکه از این دارو استفاده نمی کردند، ثبت شده است. بنابراین نسبت خطر کلی برابر با 1.2است که قابل توجه نیست(95% CI 0.9-1.5). این نتایج درمجله ی Diabetes care منتشر شده بود.
بدنبال انتشار آنالیز موقت این تحقیق، سازمان غذا و داروی آمریکا نصب بر چسب هشدار را بروی جعبه ی داروی پیوگلیتازون برای سرطان مثانه ضروری دانست و استفاده از این دارو در فرانسه و آلمان ممنوع شد.
تجزیه وتحلیل های مختلف درسال 2012، همچنین بررسی نتایج پیگیری 5 ساله ی بعدی نشاندهنده ی افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه درمیان مصرف کنندگان پیوگلیتازون بود. همچنین یک متاآنالیز از 4 مطالعه ی تصادفی نشاندهنده ی این افزایش خطر بود.
درمطالعه ی اخیر که توسط دانشگاه پنسیلوانیا و موسسه ی Kaiser Permanenteدرشمال کالیفرنیا انجام گردید نتایج بدست آمده اطمینان خاطر را در مورد مصرف داروی پیوگلیتازون به بیماران باز گرداند.
پیوگلیتازون از خانواده ی دارویی تیوزولیدین دیونها است که به عنوان آگونیست peroxisome proliferator-activated receptor-gammaفعالیت می کند. استفاده از این دارو در بیماران گروه سوم (III) و چهارم (IV) نارسایی قلبی منع شده است.
__________________