سرّ این مسئله این است که در آن زمان و به طور کلی بعد از مرگ
زبان انسان دست خودش نیست بلکه اعمال و رفتار دنیایی
و آنچه در دنیا انجام داده است زبان انسان میشود.
نمونه آن مسئله رؤیا و خواب است که
انسان در آن عالم زبانش در اختیار خودش نیست
بلکه زبانش در اختیار ملکات اوست.