مهاجرت به کانادا - کاریابی در کانادا
کار و کاریابی
فرصتهای شغلی در کانادا یکسان نیستند. در واقع به دلایل متفاوت، هر منطقه و استان فرصتهای شغلی خاصی دارد. یکی از دلایل این امر، ویژگیهای جغرافیایی است که اثر تعیینکنندهای بر شرایط کار اعمال میکند. برای مثال، مشاغل متنوعی در زمینه جنگلداری، حفاری معادن و تولید در مناطق مختلف است. دلیل دیگر آن است که تغییر و تحول در چرخه اقتصاد کلان، مشاغل را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. در نهایت میتوان گفت که در برخی مشاغل و حرفهها مانند کشاورزی، ماهیگیری و ساختمانسازی، میزان تقاضای نیروی انسانی متأثر از تغییرات آب و هوایی فصول مختلف سال است.
نکته قابل توجه دیگر آن است که در کانادا برای بیش از 80 درصد مشاغل موجود، تبلیغات خاصی انجام نمیگیرد. از این مشاغل بهعنوان «بازار کار مخفی» نام برده میشود. در نتیجه افراد متقاضی کار، برای دسترسی به این مشاغل، باید خود به مراکز و دفاتر مربوط مراجعه و با مسئولان آن صحبت کنند. همچنین، بعضی از مراکز به دلایل مختلف از جمله صرفهجویی در وقت و هزینه، ترجیح میدهند افرادی را بهکارگیرند که خود در جستجوی کار هستند.
گفتنی است که کاریابی، امری دشوار است و موفقیت در آن مستلزم صرف زمان، انرژی، حوصله و پشتکار بسیار زیاد است.
با توجه به این که نسل پس از جنگ دوم جهانی سنین جوانی را پشت سر گذاشته، انتظار میرود از سال جاری (2010) تعداد افراد در فاصله سنی 50 تا 60 سال بیشترین قشر جامعه کانادا را تشکیل دهند. بنابراین، طی چند سال آینده، این افراد بازنشسته میشوند. تعداد این گروه بیش از تعداد جوانانی است که وارد بازار کار خواهند شد. در نتیجه موقعیتهای شغلی بیشتری در انتظار جوانان خواهد بود؛ بویژه به دلیل نیاز سالمندان به نیازهای بهداشتی، فعالیتهای تفریحی و خدمات آموزشی، کار در این زمینهها بیشتر خواهد شد.
در چند سال اخیر تعداد مردان شاغل کاهش داشته و این امر موجب شده است تا عرصه فعالیت برای زنان بیشتر شود. به همین دلیل سازمانها برای ایجاد رفاه و کمک به زنان شاغل در جهت حفظ کانون گرم خانواده، تصمیمهای جدیدی اتخاذ کردهاند. این موضوع به ایجاد زمینههای شغلی بیشتر مانند پرستاری کودکان، خدمات نظافتی خانه و رسیدگی به کارهای داخل خانه منجرخواهد شد.
در سالهای اخیر سیاست پذیرش مهاجر باعث شده است تا وجود افرادی با فرهنگهای گوناگون در محیطهای کار به یک امر عادی تبدیل شود. همچنین، این وضعیت موجب شده تا با پیدایش افکار و دانش و مهارتهای زبانی متفاوت و عرضه محصولات در بازارهای خارجی بهطور مؤثرتر انجام شود.
افرادی که تحصیلات مناسب و مهارت بالایی دارند، فرصتهای شغلی مناسبتر، با درآمد بیشتر و امتیازات بهتری را در اختیار دارند؛ از طرف دیگر، افرادی که تخصص خاصی ندارنداز این چرخه خارج میشوند. به این ترتیب، جامعه کانادا را میتوان به دو بخش تقسیم کرد: یک دسته آنها که سرمایه کافی در اختیار دارند و گروه دیگر، گروه مقابلاند. در صورتی که جامعه نتواند مشاغلی با حقوق و دستمزد کافی در اختیار متقاضیان قرار دهد، مشکلات جامعه و معضل بیکاری در جامعه افزایش مییابد.
نیاز به تحصیلات عالی در تمامی سطوح احساس میشود. برای مثال، سطح تحصیلات افراد شاغل در مشاغل کم درآمد که احتمال بیکاری آن ها بیش از سایرین است، به سال هشتم مدرسه محدود میشود. بنابراین، هم افراد تازه وارد به بازار کار و هم افراد با سابقه، باید برای یادگیری و آموزش، برنامه درازمدت و مناسبی داشته باشند. البته باید توجه داشت که در کانادا برنامههای آموزش بهنحوی تغییر یافتهاند تا دانشآموزان در دوران تحصیل، آمادگی لازم را بهمنظور ورود به بازار کار به دست آورند. در این زمینه بخش مهمی از آموزش به آموزش فنی و حرفهای اختصاص یافته است.
طی سالهای اخیر، کار در بخش خدماتی مانند عرضه خدمات مالی، املاک تفریحی، بهداشتی، ارتباطی و آموزش به شکلهای کلی و جزئی افزایش یافته است. بنابراین، در کانادا مراجعه به بخشهای خدماتی برای امور استخدامی بیشتر متداول است و سرمایهگذاران درونی فرصتهای مناسب سرمایهگذاری هستند تا بتوانند کالاها و خدمات مورد نیاز را تأمین نمایند.
در حال حاضر، افراد زیادی در خانههای خود با استفاده از فناوری کامپیوتر مانند فاکس و مودم مشغول به کارند. بنابراین، انتظار میرود که در سالهای آینده تعداد دفاتر ادارات کمتر شود، زیرا افراد شاغل، تنها برای حضور در گردهماییها و استفاده از وسایل تخصصی در ادارات حاضر خواهند شد. در چند سال اخیر مهارتهای جزئی و اموری که در خانه انجام میشوند، بیشترین رشد را داشتهاند و بخش عمدهای از بازار کار را همین مشاغل و تجارتهای جزئی تشکیل میدهند.
امروز، اغلب کاناداییها شغلهای نیمه وقت و موقتی دارند و تنها بخشی از سال را مشغول کارند و به همین دلیل در سالهای آینده هر فرد کانادایی چند شغله خواهد بود و بیش از یک کار انجام میدهد.
جهانی شدن نیروی کار در سالهای اخیر باعث شده تا بیشتر شرکتها برای تهیه کالاها و خدمات خود از بازارهای ارزان قیمت خارج از کشور استفاده نمایند. به همین دلیل کارگران کانادایی برای آنکه بتوانند رقابتی در این سطح داشته باشند، باید مهارتهای خود را گسترش دهند و بهدنبال دانش تخصصی باشند.
در گذشته آهنگ رشد اقتصادی و رشد مشاغل یکسان بود. امروز استفادۀ روزافزون از فناوری مدرن باعث شده است تا صنایع مختلف بدون انجام استخدام جدید، تولید بیشتری داشته باشند. اغلب شرکتهای کانادایی بهمنظور ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر برای افراد، کاهش ساعتکاری را در نظر گرفتهاند که این امر باعث افزایش اوقات فراغت افراد شاغل شده است. از اینرو، آنان زمان بیشتری را با خانوادۀ خود سپری میکنند و به دنبال سرگرمیهای جدید یا فعالیتهای گروهی داوطلبانه خواهند بود. البته باید توجه داشت که این گونه فعالیتها به کاهش درآمد افراد منجر میشود و نقطه ضعف آن است.
به طور معمول مشکل اصلی کسانی که آرزوی کار در کانادا را دارند، یافتن کار نیست، بلکه گرفتن اجازه کار یا اخذ ویزای
کانادا کشور مهاجران است و اجداد بیشتر کاناداییها طی 5 یا 6 نسل گذشته، مهاجران تازه وارد بودهاند. در حدود30 درصد جمعیت 33 میلیون نفری کانادا اجداد انگلیسی و ایرلندی دارند و اجداد 25 درصد از جمعیت کشور فرانسوی هستند. (این رقم بتدریج در حال کاهش است). در نیمه اول قرن بیستم، تعداد زیادی مهاجر از کشورهای چین، اوکراین، هلند، پرتغال، یونان، اسکاتلند، ایتالیا، و لهستان وارد کانادا شد. در نیمه دوم قرن بیستم، این کشور شاهد ورود مهاجرانی از آسیا (بویژه هنگ کنک، هند، چین و تایوان) بود، بهطوری که دو سوم مهاجران کانادا آسیایی بودند. در اوایل قرن بیست و یک، مهاجرت از کشورهای ایران، عراق، سوریه و مصر افزایش چشمگیری داشت. مهاجران اولیه تمایل داشتند که به مزارع وسیع و پهناور شمال مهاجرت کنند ولی در حال حاضر بیشتر مهاجران به تورنتو و سایر شهرهای بزرگ روی میآورند. اغلب شهرهای بزرگ کانادا دارای بیشترین جمعیت چینیهای خارج از کشور چین هستند. بیش از 40 درصد جمعیت تورنتو و 35 درصد جمعیت ونکوور مهاجرند.
سالیانه حدود 250,000 مهاجر جدید به کانادا وارد میشود که اغلب وابستگانی در این کشور ندارند. نرخ زاد و ولد در کانادا رو به کاهش است و مهاجرت برای ثابت نگداشتن جمعیت فعلی کشور مفید است (این واقعیت در مورد سایر کشورهای مهاجرپذیر مانند استرالیا نیز صدق میکند). افراد طرفدار افزایش تعداد مهاجران بر توانمندی فرهنگی و تنوع استعدادها و خلاقیتهایی تأکید میکنند که مهاجران از زمان تأسیس و شکلگیری کانادا برای این کشور به ارمغان آوردهاند. کانادا هم، مانند بسیاری از کشورهای غربی، با مشکل مهاجران غیر قانونی مواجه است.
HRSDCچیست؟
(CanadaHuman Resource & Skills Development)HRSDCاداره مربوط به کار است که اطلاعات موجود در مورد بازار کار در آن گرد آوری شده است.
اطلاعات این اداره از سوی بخشهای استانی و فدرال گردآوری میشود و سازمان نیروی انسانی کانادا آن را منتشر میکند، برخی از این انتشارات عبارتاند از:
فرد متقاضی کار برای اشتغال باید ابتدا استان یا ناحیه مورد نظر خود را انتخاب نماید. فهرست نام شهر و اطلاعات منطقهای در هر یک از این قسمتها آورده شده است. همچنین این اطلاعات در سایت نیروی انسانی نواحی و استانهای مختلف در دسترس است.
شرح مشاغل اطلاعات زیر را ارائه میدهد:
تشریح حرفه مورد نظر شامل اطلاعات زیر است:
برای کسب اطلاعات در مورد مشاغل میتوان به مراکز اشتغال کانادا مراجعه یا با شماره تلفن مراکز مربوط تماس گرفت.
ادارۀ
مراکز اشتغال ((CEC Canadian Employment Centersفهرستی از مشاغل موجود دارند که معمولا بهصورت مکتوب یا کامپیوتری نگهداری میشود. از طرف دیگر بانکهای اطلاعاتی شغلی سراسر کشور نیز با ارائه بروشورهای خاص، افراد را در انتخاب شغل مناسب یاری میدهند.
برای دستیابی به کار باید اهداف درازمدت و کوتاهمدت متقاضی کار و توانایی لازم در انجام کار مورد نظر و همچنین سطح آگاهی او به نقاط ضعف و قوت خود بهصورت واقع بینانه و حتی کمی بدبینانه توجه شود.
پس از در نظر گرفتن موارد فوق ممکن است فرصتهای شغلی و جنبههای پیشرفت کاری در محل اقامت فعلی فرد محدود باشد. بنابراین، ممکن است تصمیمگیری در مورد تغییر محل سکونت ضرورت پیدا کند.
آموزش و تحصیلات، همچنین تکلم به زبان انگلیسی و فرانسه، شانس فرد را در یافتن کار افزایش میدهد. بعضی از رشتههای پزشکی و مهندسی در کانادا مورد استفاده قرار نمیگیرند و در بیشتر موارد فرد متقاضی یکی از حرفههای مزبور، باید تحت آموزش و تعلیمات مجدد قرار گیرد. همچنین، با توجه به حرفه و نیاز هر استان فرد باید آموزشهای خاصی را در زمینه حرفه خود و شرایط استان کسب کند.
در برخی از حرفهها، ممکن است محدویتهایی از نظر مکانهای آموزشی وجود داشته باشد. علاوه بر این، باید توجه داشت که معمولاً افراد فارغالتحصیل از مدارس کانادا در اولویتاند.
همچنین، فرد متقاضی کار باید آگاه باشد که معلومات بهتنهایی، امکان یافتن کار را برای او فراهم نمیکند، بلکه سرعت عمل و تجربهکاری و سودمندی فرد در تولید بیشتر، از ملاکهای مهم مورد نظر کارفرمایان است. چنانکه گفته شد ترفیع مقام در محیطهای کاریابی کانادا بهصورت برابر انجام میشود. و در این زمینه قانون از مردم در مقابل هر گونه تبعیضی حمایت میکند و افراد بر اساس قابلیتهای خود امکان پیشرفت در کار دارند. در نتیجه، هیچگونه مانعی برای تصمیمگیری کارفرمایان در انتخاب بهترین فرد وجود ندارد. قوانین بسیاری برای برابری حقوق و فرصتهای شغلی میان زنان و مردان در حال تدوین است. اما با این حال، در برخی شغلهای رسمی با حقوق و دستمزد بالا، تبعیضات جزئی (با درصد پایین) به چشم میخورد. در هر استان کمیسیون حمایت از حقوق افراد وجود دارد که به اعمال تبعیضات گزارش شده رسیدگی میکند.
بسیاری از مهاجران، برای تقویت زبان انگلیسی یا فرانسه خود، در ابتدای ورود حرفهای به غیر از حرفه اصلی خود و اغلب با دستمزدی پایینتر انتخاب مینمایند. جستجوی کار نیازمند صبر، پشتکار و برنامهریزی دقیق است. بنابراین، لازم است که فرد فهرستی از فرصتهای شغلی و کارفرمایانی که تا حدی مطابق با سلیقه او هستند، تهیه کند. برای انجام این کار، مطالعه منابع موجود در کتابخانههای محلی و همچنین تماس با شرکت مورد نظر، مفید است. روزنامهها نیز حاوی آگهیهایی برای مشاغل تجاری، تخصصی و مدیریتی هستند. در بسیاری از نقاط کانادا فرمهای استخدامی بهصورت ماهیانه یا هفتگی در دسترساند. معمولاً استفاده از این فرمها رایگان است و تهیه آنها با سهولت انجام میشود.
اطلاعاتی که فرد متقاضی باید در مورد سازمان یا شرکت موردنظر داشته باشد عبارتاند از:
مؤثرترین شیوۀ استخدام این است که فرد متقاضی در ساعات اولیه اداری با همراه داشتن همه سوابق کاری و تقاضانامه برای ملاقات با مسئول کارگزینی شرکت و نیز آگاهی از نام رئیس، به شرکت مزبور جهت استخدام مراجعه کند.
استخدام و خدمات شغلی
طبق آمار در شهرهای مختلف کانادا بیش از 400 مرکز منابع انسانی دولتی (Human Resource Centurs of Canada) وجود دارد که خدمات مشاوره و کاریابی رایگان ارائه میکنند. برای کسب اطلاعات بیشتر به مراکز منابع انسانی (HRCC) در بخش دولت استانی (Provinical Government) در کتاب راهنمای تلفن مراجعه کنید. در مراکز HRCCبانکها و منابع شغلی کامپیوتری موجودند که با استفاده از آنها میتوانید به اطلاعات به روز بازار کار، مشاغل و گروههای شغلی مورد نیاز در کانادا، تخصصهای مورد نیاز برای انجام آن مشاغل، و همچنین فرصتهای آموزشی و خدماتی برای یافتن کار دست یابید. مراکز HRCCبانکها و منابع شغلی کامپیوتری را نیز معرفی میکنند که شامل فهرست سمتهای خالی محلی و کشوری است. همچنین، کارکنان این مراکز میتوانند شما را از زمان انجام مصاحبه مطلع کنند.
مراکز منابع انسانی مشاورانی دارند که میتوانند قابلیتهای شغلی و علایق متقاضیان کاریابی را بررسی و در تصمیم گیری شغلی صحیح به آنها کمک کرده و برنامههای آموزشی متناسب با شغل مورد نظر را پیشنهاد کنند. بسیاری از سازمانهای غیر انتفاعی خدمات مشاورهای در زمینه ارتقای شغلی، آموزشهای حرفهای و خدمات کاریابی، بویژه به زنان، جوانان، معلولان، افراد با سابقه محکومیت و افراد مسن عرضه میکنند. در بسیاری از محلهها خدمات مشاوره ای شغلی، آموزشهای حرفهای، و خدمات کاریابی برای افراد شاغل و بیکار وجود دارد. بسیاری از سازمانها مانند اتحادیهها، کلیساها، سازمانهای خدمات اجتماعی، سازمانهای غیر انتفاعی، مشاغل محلی و سازمانهای حرفهای و توان بخشی از این برنامه ها حمایت میکنند.
آموزشهای حرفهای و تحصیلات
کارفرمایان کانادایی از جویندگان کار که سطح تخصص خود را با آموزشهای مداوم افزایش میدهند، استقبال بیشتری میکنند. در کانادا بسیاری از بزرگسالان با حضور در مدارس و آموزشگاههای شبانه، تلاش میکنند که با کسب صلاحیتهای بیشتر، فرصتهای شغلی خود را افزایش دهند. نمایندگان دولتی و اتحادیههای این کشورخدمات عمومی مدرن و به روز را ارائه میدهند. مسئولیت این مؤسسه انجام یک خط مشی کامل و جامع برای پیشرفت آموزشی کارکنان در تمامی سطوح است.
استانها مسئول اصلی هدایت، نظارت و اجرای برنامههای آموزشی هستند. هر استان یک بخش دولتی دارد که مسئولیت تعلیم و تربیت، آموزش و کارآموزی در آن استانها را عهده دار است.
مشاغل قراردادی
در کانادا مشاغل قراردادی در زمینههای کامپیوتر، هوا و فضا و الکترونیک وجود دارد. پیمانکاران با همان شرایط کارکنان دائمی ولی با حقوق بالاتر استخدام میشوند. معمولاً قراردادها یکساله است و ممکن است تا شش سال تمدید شود. در صورتی که بخواهید قراردادی را فسخ کنید، باید به جریمه قید شده در آن توجه کنید زیرا ممکن است شامل بازپرداخت هزینههای جابه جایی، صدور روادید و بلیت هواپیما باشد.
شغلهای قراردادی از طریق برخی از بنگاههای کاریابی متخصص در عرضه نیروهای قراردادی قابل دسترس است. فرصتهای شغلی زیادی بهصورت قراردادی برای متخصصان فنی وجود دارد و بازار کارهای قراردادی در زمینه نظافت، تهیه مواد غذایی، تعمیرات، و کارگران ساده نیز خوب است. تعدادی از شرکتها متخصص در عرضه کارکنان قراردادی برای شرکتهای بزرگ هستند. برخی از این شرکتها کارکنان دائمی استخدام نمیکنند، و در حال افزایش نیروهای قراردادی برای کارهای پشتیبانی (از نظافت تا کارهای کامپیوتری) هستند.
مشاغل پاره وقت
در بسیاری از صنایع و حرفهها مشاغل پاره وقت مانند کار و در دفاتر کار، کافهها، فروشگاهها، کارخانهها و رستورانها بسیار رایج است. اغلب برای کارهای پاره وقت حقوق پایینی پرداخت میشود. معمولاً نرخ حقوق آن کمتر حقوق تعیین شده توسط استان مورد نظر برای کارهای غیر حرفهای است و به میزان بیکاری و بازار کار محلی بستگی دارد. بسیاری اوقات از کارکنان پارهوقت هیچ گونه حمایتی نمیشود. البته برخی از شرکتهای بزرگ به کارکنان نیمهوقت مزایای اندکی میدهند.
کارهای ایام تعطیلات و کارهای کوتاهمدت
هر کارفرمای بالقوه کانادایی برای استخدام یک فرد خارجی باید ثابت کند که هیچ شهروند کانادایی یا مقیم دائم کانادا نمیتواند در موقعیت شغلی مورد نظر قرار گیرد. کار کردن پاره وقت یا تمام وقت افرادی که با ویزای سیاحتی یا توریستی به کانادا وارد میشوند غیر قانونی است. افراد جوانی که در پی یافتن کار در ایام تعطیلات یا مشاغل موقتی در کانادا هستند، از خدمات سازمانهای متخصص در زمینه استخدام نیروهای جوان استفاده میکنند.
بسیاری از این مشاغل به افرادی که دخانیات استعمال نمیکنند نیاز دارند و دانشجویان کالج را ترجیح میدهند و در بعضی از آنها داشتن مدرک معتبر کمکهای اولیه و نجات غریق الزامی است. در مواردی که شغل مورد نظر برای تمام تابستان باشد، در ابتدای فصل به افراد آموزش داده میشود.
کار داوطلبانه
سن قانونی برای انجام کارهای داوطلبانه در کانادا بین 15تا 18 سالگی است، که به استان محل کار بستگی دارد. برای انجام کارهای داوطلبانه دستمزدی پرداخت نمیشود و معمولاً فقط غذا و محل زندگی تأمین میشود. در بیشتر سازمانها، دانستن زبان انگلیسی یا فرانسه الزامی است. معمولا داشتن شرایط یا تخصص ویژه الزامی نیست و مدت زمان انجام کار میتواند از یک ماه تا یکسال تغییر کند. در بیشتر سازمانها از معلولانی که متقاضی کار داوطلبانه هستند نیز استقبال میشود.
قبل از مسافرت به کانادا جهت انجام کارهای داوطلبانه مطمئن شوید که بر اساس قوانین جاری مهاجرتی و آییننامه ها و مقررات کار اجازه ورود به کشور را دارید. ممکن است گرفتن ویزا الزامی باشد، بنابراین، قبل از برنامه ریزی سفر، با سفارت یا کنسولگری کانادا در کشورخود تماس بگیرید و مدارک لازم برای اخذ ویزا را بررسی کنید. مقررات اخذ ویزا شامل متقاضیان کارهای داوطلبانه هم میشود و گذرنامه شما باید دستکم یکسال اعتبار داشته باشد.
اردوهای بین المللی کار، شرایطی را فراهم میکنند که افراد از کشورهای مختلف بتوانند در کنار هم کار و زندگی کنند. فرصتهای شغلی مختلفی مانند کارهای ساخت و ساز، حفظ منابع طبیعی، باغبانی و پروژههای اجتماعی توسط این اردوها انجام میگیرد. معمولاً این اردوها به مدت دو تا چهار هفته بین ماههای آوریل و اکتبر دایر است. بهطور معمول، متقاضیان 5 روز در هفته و 8 ساعت در روز کار میکنند که ممکن است شامل کار بدنی نیز باشد. محل سکونت بسیار ساده و بهصورت مشترک در اختیار افراد قرار میگیرد. در بیشتر اردوهای کار 10 تا 20 نفر کارگر از کشورهای مختلف مشغول کارند و زبان مشترک آنها انگلیسی یا فرانسه است. هزینه ثبت نام و رفت و آمد به عهده متقاضیان است و ممکن است از آنها خواسته شود که در هزینه روزمره نیز سهیم شوند. برای پیوستن به اردوی کار باید درخواست خود را به دفتر نمایندگی استخدامی مربوط در کشورخود ارسال کنید.
کارآموزان و تجربه کار
برخی از کشورها، طرحهایی را جهت پیشرفت شغلی با انجمن بین المللی تبادلات دانشجویان(International Association for Exchange Students) سازماندهی میکنند. هدف این است که شرکت کنندگان بیش از 18 ماه در کانادا یا سایر کشورهای سهیم در این برنامه، تجربه کاربردی و علمی کسب کنند. IAESبرای دانشجویان تمام وقت خارجی در دانشگاهها و کالجهای کانادا آموزشهای عملی مورد نیاز را ارائه میدهد. این آموزشها در زمینههایی مانند کشاورزی، معماری، علوم کامپیوتر، مهندسی، ریاضیات و علوم طبیعی و بدنی است. متقاضیان باید بین سنین 19 تا 30 سال باشند و 2 یا 3 سال از دوره تخصصی و حرفهای خود را تکمیل کرده باشند. اگر بخواهید برای تابستان سال بعد پذیرش بگیرید، باید درخواست خود را تا 10 دسامبر به مرکز مربوط در کشورخود ارسال کنید. این دورهها در نهایت 18 ماهه است و بیشتر دورهها در تابستان و به مدت 8 تا 12 هفته برای دانشجویان کانادایی IAESبرگزار میگردد.
پرستار بچه و سایر پرستاران شبانهروزی
در کانادا برنامه خاصی برای کسانی که قصد زندگی با یک خانواده را دارند تا ضمن نگهداری فرزندان آن خانواده، زبان انگلیسی یا فرانسه یاد بگیرند وجود ندارد. ولی پرستاری بچه مانند راننده خصوصی، خانهداری و پیشخدمتی جزء مشاغل مورد نیاز بویژه در شهرهای بزرگ است. پرداخت دستمزد بهصورت تامین محل زندگی و هزینه روزمره زندگی است. برای انجام کار نیمه وقت نیز شما باید اجازه کار داشته باشد و حداقل برای یک دوره 12 ماهه حضور داشته باشد. متقاضیان این شغل باید دارای مدارک تحصیلی معادل گواهینامه پایان دوره دبیرستان (دیپلم در کانادا)، کمترین تجربه کاری یا آموزش حرفهای در این زمینه، و مسلط به زبان انگلیسی یا فرانسه باشند تا بتوانند بدون نظارت، کارخود را انجام دهند.
زنان شاغل
زنان کانادایی تا مدتها، به واسطه وجود انواع تبعیضها از رقابت پایاپای با مردان و ورود به مشاغلی که فقط مردان انجام میدادند، محروم بودند. اما در چند دهه اخیر، زنان موفق به از میان برداشتن موانع موجود شدند و هم اکنون بهطور رسمی و با شرایط برابر با مردان در محیطهای آموزشی، حرفهای و تخصصی، استخدامی و نیز سمتهای مدیریتی و سیاسی رقابت میکنند. هنوز هم زنان با تبعیضات و نابرابریهایی، حداقل از نظر حقوق دریافتی مواجهاند. با وجود منع قانونی هر گونه تبعیض جنسیتی و اصل تساوی پرداخت حقوق بدون در نظر گرفتن جنسیت، هنوز هم زنان در بعضی از مشاغل تنها 75 تا 85 درصد حقوق مردان را دریافت میکنند. اما این وضعیت به سرعت در حال تغییر است و زنان زیادی در کارهای تخصصی سطح بالا مشغول به کار هستند.
بهطور کلی هرچه زنان به موقعیت عالی نزدیکتر میشوند، با تبعیضات آزار دهندهتری مواجه میگردند. درحدود 40 درصد سمتهای مدیریتی شرکتها و سازمانها را زنان در دست دارند که بیشتر آنها در سازمانهای دولتی فدرال یا استانی است و بقیه خویش کارفرما بوده یا در رابطه با علوم سلامتی و تندرستی مشغول به کار هستند.
تقریباً 60 درصد زنان در کانادا بهصورت تمام یا پاره وقت مشغول به کار هستند و حدود 65 درصد نیروی کار پاره وقت را تشکیل میدهند. سازمانی به نمایندگی از دولت فدرال مسئول ترویج تساوی جنسیت و مشارکت همه جانبه زنان در زندگی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در کاناداست.
بیشتر زنان برای رهایی از تبعیض و دستمزد پایین، به مشاغل آزاد روی میآورند. در سالهای اخیر بیش از یک سوم کسب و کار یا تجارتهای تازه تأسیس از سوی زنان راه اندازی شده است. در دهه اخیر کسب و کارهایی که زنان راه اندازی کرده اند به دو برابر کارهایی که صاحبان آنها مردان بودهاند افزایش یافته است. این کسب و کارها با سرعتی بیش از میانگین ملی نزدیک به دو میلیون فرصت شغلی جدید را در اختیار کاناداییها قرار دادهاست.
اشتغال موقت در کانادا
اشتغال موقت در کانادا، به مجوز کار از سوی کارفرما نیاز دارد. این مجوز را پس از تأیید پیشنهاد کار از سوی مرکز اشتغال کانادا، افسر
در ابتدا کارفرما باید جزییات شغل پیشنهادی خود را به مرکز اشتغال کانادا ارائه کند. سپس مشاوران اشتغال، درخواست شغل را با توجه به حقوق و مزایا و سایر شرایط شغل مذکور و نیز امکان اشتغال افراد کانادایی یا افراد مقیم کانادا، بررسی میکنند. در صورت تحقق شرایط یاد شده، مرکز اشتغال کانادا پیشنهاد کار را تأیید و آن را به سفارت، کمیسیون عالی یا کنسولگری کانادا در کشور متقاضی، ارسال میکند.
کارفرما از ابتدای ورود فرد تازه استخدام به کانادا، ضمن پرداخت حقوق و مزایا، مسئول خدمات درمانی او نیز هست. گفتنی است که برخی از مشاغل نیاز به تأییدیه مرکز اشتغال کانادا ندارند و متقاضیان میتوانند جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، به سفارت کانادا در کشور خود مراجعه کنند. دراین زمینه سفارت کانادا در کشور متقاضی، بر اساس رسید تأییدیه پیشنهاد شغلی، با او تماس حاصل میکند. این نامه حاوی درخواست اطلاعات متقاضی، جهت ارسال به سفارت یا تعیین زمان مصاحبه خواهد بود. علاوه بر این، ممکن است انجام برخی از معاینات پزشکی نیز ضروری باشد که هزینه انجام این معاینات به عهدۀ فرد متقاضی است. در صورت واجدشرایط بودن و تکمیل کلیه مدارک مورد نیاز، مجوز کار و ویزای مدتداری برای فرد صادر میشود. این نوع مجوز کار، بهمنظور اشتغال در کار مورد نظر، برای مدت معین از سوی کارفرما صادر میشود. گفتنی است که برای رسیدگی به درخواست متقاضی، مبلغی بهعنوان هزینه بررسی پرونده در زمان درخواست دریافت میشود. در صورت عدم پذیرش فرد، این مبلغ مسترد نمیگردد. البته شهروندان و افراد مقیم ایالات متحده در این زمینه شرایط خاصی دارند. در نهایت باید گفت که ویزای کار در کانادا صادر نمیشود اما تقاضای نیاز به افراد و تأیید آن بهوسیله اداره کار کانادا در آن کشور باید صورت گیرد.
بازار کار آشکار
فرایند جذب و نیرویابی حدود 15 درصد از مشاغل، با استفاده از روش درج آگهی در روزنامهها و بانکهای اطلاعاتی انجام میشود. در این فرایند متقاضیان استخدام باید به موارد زیر توجه کنند:
بازار کار پنهان
از طرف دیگر فرایند جذب و نیرویابی 85 درصد از مشاغل، بدون استفاده از آگهیهای روزنامهها و بانکهای اطلاعاتی انجام میشود. متقاضیان استخدام، در این فرایند نیز باید نسبت به موارد زیر توجه داشته باشند:
بسیاری از افراد از طریق مکاتبه با آگهیهای روزنامهها، درصدد یافتن شغل مورد نظر خود هستند؛ اما باید توجه داشت که استفاده از این روش بهتنهایی کافی نیست.
کاریابی در بازار کار آشکار
بهمنظور کاریابی در بازار کار آشکار، موارد زیر توصیه میشود:
گفتنی است که برخی از شرکتهایخصوصی کانادا، بهمنظور حمایت از کارفرمایان و متقاضیان کار، خدمات خاصی عرضه میکنند. از جمله این خدمات میتوان به فهرست مشاغل موجود بخش خصوصی این کشور اشاره کرد.
در زیر نمونهای از آن آورده شده است:
به این ترتیب با استفاده از شبکه اینترنت، کارفرمایان و متقاضیان کار گردهم آمده و زمینه مقایسۀ مهارتها، علایق و تواناییهای افراد با یکدیگر فراهم میشود. اینگونه خدمات با ارائه فهرست مشاغل تفاوت دارد، زیرا ممکن است در آن زمان شغل مورد نظر موجود نباشد. این نوع مقایسهها را میتوان با ارسال سوابقکاری و خلاصهای از مهارتهای موردنظر به آژانسها و دفاتر کاریابی نیز انجام داد. در صورت نیاز به استخدام در یک شغل خاص و در صورت انطباق این شغل با مهارتهای متقاضی استخدام، از طریق این مراکز با افراد تماس گرفته میشود.
در این مورد، آگهیهای طبقهبندی شده اهمیت خاصی دارند. متقاضیان کار با مرور روزانۀ این آگهیها نه تنها از مشاغل موجود مطلع میشوند، بلکه اطلاعاتی نیز درمورد شرکتهای موجود و مهارتهای مورد نیاز در بازار کار کنونی کانادا کسب میکنند.
از آنجا که تنها 15درصد از نیازهای استخدامی سازمانها از طریق درج آگهی در روزنامهها انجام میشود، بسیاری از افراد با استفاده از فرصتهای موجود در بازار کار پنهان، موفق به یافتن شغل مورد نظر خود میشوند.
بنگاههای کاریابی
در شهرهای بزرگ و کوچک کانادا بنگاههای کاریابی رشد کردهاند. بیشتر شرکتهای بزرگ برای استخدام کارکنان جدید، بویژه مدیران، نیروهای متخصص و کارکنان دفتری موقت خود از این بنگاهها استفاده میکنند.
بیشتر این بنگاهها در شغلها و رشتههای خاصی مانند کامپیوتر، حسابداری، نشر، تبلیغات، بانکداری، بیمه، پرسنل فروش، منشی و کارکنان دفتری، کارکنان دو زبانه، تهیه مواد غذایی، معلمان و نیروهای آموزشی، متخصصان سلامت و درمان، مهندسان و تکنیسینها، پرستاران، نیروهای صنعتی، کارگران و نیروهای ساختمان سازی، و نیروهای کار موقت و کارگران بومی، تخصص دارند. انواع مختلفی از بنگاههای کاریابی وجود دارد که برخی از آنها فقط در زمینه کارهای موقت (کمتر از 90 روز)، برخی در زمینه کارهای دائمی و بعضی دیگر در هر دو زمینه فعالیت میکنند.
بسیاری از بنگاههای کاریابی خود را مشاوران اجرایی یا جستجو کنندگان مدیران اجرایی مینامند و در واقع مدیران موفق را به متقاضیان استخدام آنها معرفی میکنند. این بنگاههای کاریابی نفوذ و قدرت زیادی دارند. اگرچه مدیران بسیاری از شرکتها تطمیع نیروهای فعال شرکتهای رقیب را کاری غیر اخلاقی میدانند ولی از خدمات بنگاههای کاریابی در این زمینه استقبال میکنند. منتقدان معتقدند که این کار باعث نوسان کار، افزایش سطح حقوق، و کاهش صداقت و وظیفه شناسی در محیط کار میشود.
هزینه پیدا کردن کار دائم توسط بنگاههای کاریابی معادل 3 ماه حقوق ناخالص و 25 درصد حقوق ناخالص سالیانه است و توسط کارفرما پرداخت میشود. بسیاری از بنگاههای کاریابی در تبلیغات خود اعلام میکنند که هزینه خدمات آنها پرداخت شده است. و یعنی که کارفرما هزینه را پرداخت میکند و متقاضی کار موظف به پرداخت هیچ گونه هزینهای نیست. بعضی از بنگاههای کاریابی بهعنوان کارفرما عمل میکنند. یعنی با شرکتهای جویای نیروی کار قرارداد میبندند و نیروهای استخدامی خود را بهصورت ساعتی در اختیار آنها میگذارند. نیروهای استخدام شده، حقوق خود را بهصورت ساعتی (دستمزد هفتگی) یا حقوق ماهیانه از بنگاه کاریابی دریافت میکنند و پس از طی دوره مشخص شده قانونی، مانند سایر مشاغل عادی، دستمزد آنها شامل تعطیلات رسمی کشوری، استانی و مرخصی سالیانه با حقوق است. اما مزایایی مانند بیمه درمانی دریافت نخواهند کرد. بنگاههای کاریابی که در زمینه کارهای موقت فعالیت میکنند. درصدی از حقوق کارگر یا کارمند (بهعنوان مثال 10 درصد حقوق)، یا معادل حقوق دو یا سه هفته اول کار را از کارگر یا کارمند دریافت میکنند.
نیروهای کار موقت شامل کارکنان دفتری نیروهای کمکی بومی، پرستاران و کادرهای درمانی، نگهبانها، کارگران ساده و کارگران صنعتی هستند. اخیراً برخی از بنگاههای کاریابی شروع به پیدا کردن کارهای قراردادی برای افراد کردهاند. قبل از امضای هر گونه قرارداد با یک بنگاه کاریابی، دقت کنید که آن بنگاه دارای گواهی ایزو 9002 باشد. زیرا تنها در صورت داشتن این گواهی میتوانند برای قراردادهای کوتاهمدت دولتی، نیروی کار تحویل دهند.
چگونگی انجام مصاحبه جهت کسب اطلاعات
نکاتی در مورد کاریابی
حتی افراد متولد کانادا هم، با مسئله یافتن شغل مناسب بسیار جدی برخورد میکنند. بهطوری که در بین مردم کانادا، برنامهریزی برای یافتن کار مناسب بسیار مرسوم است.
ممکن است حرفه و تخصص افراد در لیست مشاغل مورد نیاز کانادا موجود باشد، اما یافتن شغل، کار سادهای نیست. در این ارتباط دلایل مختلفی مطرح میشود. از جملۀ این دلایل میتوان به کمبود تجربه در ارتباط با کانادا، عوامل روان شناسی نظیر عدم آگاهی از فرایند یافتن کار مناسب و کمبود مهارت در زبان انگلیسی یا فرانسه اشاره نمود.
افراد جویای کار باید تاریخچۀ مشاغلی را که تاکنون انجام دادهاند، تهیه کنند که عامل مهمی در یافتن کار مناسب به شمار میرود. جستجو برای کار را میتوان به دو مرحله تقسیم کرد: برقراری ارتباط مستقیم با شرکتها و سازمانهای مختلف و دیگری استفاده از آژانسهای کاریابی. در این زمینه متقاضی کار لازم است با استفاده از کتاب راهنمای تلفن (صفحۀ زرد) در جستجوی شرکتهایی باشد که ممکن است متخصصانی را در زمینه حرفۀ آن ها نیاز داشته باشند
غیر از کتاب صفحۀ زرد، میتوان از کتاب راهنمای توماس که در کتابخانهها نیز یافت میشود، استفاده کرد. این کتاب در برگیرندۀ فهرست همه شرکتها و سازمانهای کانادایی و آمریکای شمالی، همراه با نوع فعالیت، آدرس، شماره تلفن و سایر اطلاعات آنهاست.
از طرف دیگر، در کنار تلاشهای شخصی برای کاریابی، میتوان از خدمات آژانسهای کاریابی نیز استفاده کرد. آدرس و شماره تلفنهای این نوع آژانسها از طریق روشهای گفته شده قابل دسترس است. استفاده از خدمات آژانسهای کاریابی رایگان است، زیرا درآمد آنها توسط شرکتهایی که در جستجوی متخصصان جویای کارند، تأمین میشود. از اینرو، اگر آژانس کاریابی، در قبال یافتن کار از متقاضیان استخدام درخواست وجه کند، متقاضی باید ارتباط خود را با آن آژانس قطع کند. زیرا داشتن ارتباط با چنین آژانسی، به صرف زمان و هزینه منجر میشود.
یکی از رایجترین روشهای جستجوی کار، استفاده از کامپیوتر و اینترنت است. متقاضیان کار میتوانند با استفاده از دو وب سایت بزرگ و معروف زیر، رزومۀ خود را در این سایتها قرار داده تا به این ترتیب کارفرمایان بهطور مستقیم با متقاضی تماس بگیرند:
اگر متقاضی کار پس از سعی و تلاش بسیار طولانی به این نتیجه رسید که قادر به یافتن کار مناسب در زمینۀ تخصصی خود نیست؛ ممکن است به فکر تغییر تخصص خود برآمده یا در فکر کسب و کار دیگری باشد. بنابراین، در کشور کانادا ممکن است همه نتوانند فعالیت کاری خود را با کسب و کار مرتبط آغاز کنند. در این حالت به افراد متقاضی کار توصیه میشود تا رشتۀ جدیدی را برای خود در کالج، مؤسسه یا دانشگاه انتخاب کنند. در کانادا تعداد مکانهایی که افراد میتوانند با استفاده از خدمات آنها به تغییر رشته خود اقدام کنند، فراوان است. در پایان دورۀ آموزشی، به افراد آموزش دیده، دیپلم یا گواهینامه تعلق میگیرد. در این ارتباط میتوان مدارس خصوصی فراوانی را یافت که در زمینۀ رشتههای مختلفی مانند منشیگری، منشی حقوقی و صندوقداری بانک به عرضه خدمات آموزشی میپردازند. این مراکز یافتن کار برای متقاضیان را ضمانت میکنند. هزینۀ برخی از این دورهها سنگین است، و ممکن است به 6000 دلار نیز برسد. از اینرو لازم است قبل از اخذ وام تحصیلی، تمامی جنبههای آن در نظر گرفته شود. همچنین، بهتر است قبل از طی دورههای آموزشی، در جلسات آشنایی با دوره شرکت و جزوات و کتابچههای مربوط را مطالعه کرد.
در این زمینه به متقاضیان کار توصیه میشود، نام دقیق رشته یا دورۀ خاصی را که علاقهمند به گذراندن آن هستند، پیدا کرده و حقوق و دستمزد تقریبی آن را نیز بررسی کنند. در نهایت، متقاضی کار میتواند شغل مورد نیاز خود را یافته و در کنار سایر مهاجران شروع به کار کنند.
همچنین، لازم است متقاضیان کار به دورههایی که از سوی دولت پیشنهاد میشود، توجه کنند. برای دولت کانادا، پرداخت هزینههای آموزشی بهمنظور تغییر رشته، بهتر از پرداخت کمکهای دولتی به این گونه افراد است.
کار و کاریابی
فرصتهای شغلی در کانادا یکسان نیستند. در واقع به دلایل متفاوت، هر منطقه و استان فرصتهای شغلی خاصی دارد. یکی از دلایل این امر، ویژگیهای جغرافیایی است که اثر تعیینکنندهای بر شرایط کار اعمال میکند. برای مثال، مشاغل متنوعی در زمینه جنگلداری، حفاری معادن و تولید در مناطق مختلف است. دلیل دیگر آن است که تغییر و تحول در چرخه اقتصاد کلان، مشاغل را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. در نهایت میتوان گفت که در برخی مشاغل و حرفهها مانند کشاورزی، ماهیگیری و ساختمانسازی، میزان تقاضای نیروی انسانی متأثر از تغییرات آب و هوایی فصول مختلف سال است.
نکته قابل توجه دیگر آن است که در کانادا برای بیش از 80 درصد مشاغل موجود، تبلیغات خاصی انجام نمیگیرد. از این مشاغل بهعنوان «بازار کار مخفی» نام برده میشود. در نتیجه افراد متقاضی کار، برای دسترسی به این مشاغل، باید خود به مراکز و دفاتر مربوط مراجعه و با مسئولان آن صحبت کنند. همچنین، بعضی از مراکز به دلایل مختلف از جمله صرفهجویی در وقت و هزینه، ترجیح میدهند افرادی را بهکارگیرند که خود در جستجوی کار هستند.
گفتنی است که کاریابی، امری دشوار است و موفقیت در آن مستلزم صرف زمان، انرژی، حوصله و پشتکار بسیار زیاد است.
با توجه به این که نسل پس از جنگ دوم جهانی سنین جوانی را پشت سر گذاشته، انتظار میرود از سال جاری (2010) تعداد افراد در فاصله سنی 50 تا 60 سال بیشترین قشر جامعه کانادا را تشکیل دهند. بنابراین، طی چند سال آینده، این افراد بازنشسته میشوند. تعداد این گروه بیش از تعداد جوانانی است که وارد بازار کار خواهند شد. در نتیجه موقعیتهای شغلی بیشتری در انتظار جوانان خواهد بود؛ بویژه به دلیل نیاز سالمندان به نیازهای بهداشتی، فعالیتهای تفریحی و خدمات آموزشی، کار در این زمینهها بیشتر خواهد شد.
در چند سال اخیر تعداد مردان شاغل کاهش داشته و این امر موجب شده است تا عرصه فعالیت برای زنان بیشتر شود. به همین دلیل سازمانها برای ایجاد رفاه و کمک به زنان شاغل در جهت حفظ کانون گرم خانواده، تصمیمهای جدیدی اتخاذ کردهاند. این موضوع به ایجاد زمینههای شغلی بیشتر مانند پرستاری کودکان، خدمات نظافتی خانه و رسیدگی به کارهای داخل خانه منجرخواهد شد.
در سالهای اخیر سیاست پذیرش مهاجر باعث شده است تا وجود افرادی با فرهنگهای گوناگون در محیطهای کار به یک امر عادی تبدیل شود. همچنین، این وضعیت موجب شده تا با پیدایش افکار و دانش و مهارتهای زبانی متفاوت و عرضه محصولات در بازارهای خارجی بهطور مؤثرتر انجام شود.
افرادی که تحصیلات مناسب و مهارت بالایی دارند، فرصتهای شغلی مناسبتر، با درآمد بیشتر و امتیازات بهتری را در اختیار دارند؛ از طرف دیگر، افرادی که تخصص خاصی ندارنداز این چرخه خارج میشوند. به این ترتیب، جامعه کانادا را میتوان به دو بخش تقسیم کرد: یک دسته آنها که سرمایه کافی در اختیار دارند و گروه دیگر، گروه مقابلاند. در صورتی که جامعه نتواند مشاغلی با حقوق و دستمزد کافی در اختیار متقاضیان قرار دهد، مشکلات جامعه و معضل بیکاری در جامعه افزایش مییابد.
نیاز به تحصیلات عالی در تمامی سطوح احساس میشود. برای مثال، سطح تحصیلات افراد شاغل در مشاغل کم درآمد که احتمال بیکاری آن ها بیش از سایرین است، به سال هشتم مدرسه محدود میشود. بنابراین، هم افراد تازه وارد به بازار کار و هم افراد با سابقه، باید برای یادگیری و آموزش، برنامه درازمدت و مناسبی داشته باشند. البته باید توجه داشت که در کانادا برنامههای آموزش بهنحوی تغییر یافتهاند تا دانشآموزان در دوران تحصیل، آمادگی لازم را بهمنظور ورود به بازار کار به دست آورند. در این زمینه بخش مهمی از آموزش به آموزش فنی و حرفهای اختصاص یافته است.
طی سالهای اخیر، کار در بخش خدماتی مانند عرضه خدمات مالی، املاک تفریحی، بهداشتی، ارتباطی و آموزش به شکلهای کلی و جزئی افزایش یافته است. بنابراین، در کانادا مراجعه به بخشهای خدماتی برای امور استخدامی بیشتر متداول است و سرمایهگذاران درونی فرصتهای مناسب سرمایهگذاری هستند تا بتوانند کالاها و خدمات مورد نیاز را تأمین نمایند.
در حال حاضر، افراد زیادی در خانههای خود با استفاده از فناوری کامپیوتر مانند فاکس و مودم مشغول به کارند. بنابراین، انتظار میرود که در سالهای آینده تعداد دفاتر ادارات کمتر شود، زیرا افراد شاغل، تنها برای حضور در گردهماییها و استفاده از وسایل تخصصی در ادارات حاضر خواهند شد. در چند سال اخیر مهارتهای جزئی و اموری که در خانه انجام میشوند، بیشترین رشد را داشتهاند و بخش عمدهای از بازار کار را همین مشاغل و تجارتهای جزئی تشکیل میدهند.
امروز، اغلب کاناداییها شغلهای نیمه وقت و موقتی دارند و تنها بخشی از سال را مشغول کارند و به همین دلیل در سالهای آینده هر فرد کانادایی چند شغله خواهد بود و بیش از یک کار انجام میدهد.
جهانی شدن نیروی کار در سالهای اخیر باعث شده تا بیشتر شرکتها برای تهیه کالاها و خدمات خود از بازارهای ارزان قیمت خارج از کشور استفاده نمایند. به همین دلیل کارگران کانادایی برای آنکه بتوانند رقابتی در این سطح داشته باشند، باید مهارتهای خود را گسترش دهند و بهدنبال دانش تخصصی باشند.
در گذشته آهنگ رشد اقتصادی و رشد مشاغل یکسان بود. امروز استفادۀ روزافزون از فناوری مدرن باعث شده است تا صنایع مختلف بدون انجام استخدام جدید، تولید بیشتری داشته باشند. اغلب شرکتهای کانادایی بهمنظور ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر برای افراد، کاهش ساعتکاری را در نظر گرفتهاند که این امر باعث افزایش اوقات فراغت افراد شاغل شده است. از اینرو، آنان زمان بیشتری را با خانوادۀ خود سپری میکنند و به دنبال سرگرمیهای جدید یا فعالیتهای گروهی داوطلبانه خواهند بود. البته باید توجه داشت که این گونه فعالیتها به کاهش درآمد افراد منجر میشود و نقطه ضعف آن است.
به طور معمول مشکل اصلی کسانی که آرزوی کار در کانادا را دارند، یافتن کار نیست، بلکه گرفتن اجازه کار یا اخذ ویزای
برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید
می باشد. سازمان ملل متحد بر اساس استانداردهای موجود و کیفیت بالای زندگی، کانادا را بهترین کشور جهان برای زندگی توصیف میکند. کانادا نیز علاقهمند به حفظ موقعیت برتر خود است و از این رو انتخاب مهاجران را بر اساس یک سیستم گزینشی انجام میدهد. مهاجران به کانادا علاوه بر وضعیت سلامتی مناسب نباید سوءپیشینه کیفری داشته باشند و باید پر تلاش، تحصیل کرده، آموزش دیده، و دارای سابقه کار کافی باشند. بیشتر مهاجران نیروهای متخصصی هستند که بر اساس سیستم امتیازبندی برگزیده میشوند. در این روش اولویت با افرادی است که صلاحیتهای بالا و سوابق کاری در مشاغلی داشته باشند که کانادا در آن مشاغل با کمبود نیروهای متخصص مواجه است.کانادا کشور مهاجران است و اجداد بیشتر کاناداییها طی 5 یا 6 نسل گذشته، مهاجران تازه وارد بودهاند. در حدود30 درصد جمعیت 33 میلیون نفری کانادا اجداد انگلیسی و ایرلندی دارند و اجداد 25 درصد از جمعیت کشور فرانسوی هستند. (این رقم بتدریج در حال کاهش است). در نیمه اول قرن بیستم، تعداد زیادی مهاجر از کشورهای چین، اوکراین، هلند، پرتغال، یونان، اسکاتلند، ایتالیا، و لهستان وارد کانادا شد. در نیمه دوم قرن بیستم، این کشور شاهد ورود مهاجرانی از آسیا (بویژه هنگ کنک، هند، چین و تایوان) بود، بهطوری که دو سوم مهاجران کانادا آسیایی بودند. در اوایل قرن بیست و یک، مهاجرت از کشورهای ایران، عراق، سوریه و مصر افزایش چشمگیری داشت. مهاجران اولیه تمایل داشتند که به مزارع وسیع و پهناور شمال مهاجرت کنند ولی در حال حاضر بیشتر مهاجران به تورنتو و سایر شهرهای بزرگ روی میآورند. اغلب شهرهای بزرگ کانادا دارای بیشترین جمعیت چینیهای خارج از کشور چین هستند. بیش از 40 درصد جمعیت تورنتو و 35 درصد جمعیت ونکوور مهاجرند.
سالیانه حدود 250,000 مهاجر جدید به کانادا وارد میشود که اغلب وابستگانی در این کشور ندارند. نرخ زاد و ولد در کانادا رو به کاهش است و مهاجرت برای ثابت نگداشتن جمعیت فعلی کشور مفید است (این واقعیت در مورد سایر کشورهای مهاجرپذیر مانند استرالیا نیز صدق میکند). افراد طرفدار افزایش تعداد مهاجران بر توانمندی فرهنگی و تنوع استعدادها و خلاقیتهایی تأکید میکنند که مهاجران از زمان تأسیس و شکلگیری کانادا برای این کشور به ارمغان آوردهاند. کانادا هم، مانند بسیاری از کشورهای غربی، با مشکل مهاجران غیر قانونی مواجه است.
HRSDCچیست؟
(CanadaHuman Resource & Skills Development)HRSDCاداره مربوط به کار است که اطلاعات موجود در مورد بازار کار در آن گرد آوری شده است.
اطلاعات این اداره از سوی بخشهای استانی و فدرال گردآوری میشود و سازمان نیروی انسانی کانادا آن را منتشر میکند، برخی از این انتشارات عبارتاند از:
- شرح مشاغل.
- تشریح حرفه مورد نظر.
- معرفی کارفرمایان موجود.
- مرور بازار کار.
فرد متقاضی کار برای اشتغال باید ابتدا استان یا ناحیه مورد نظر خود را انتخاب نماید. فهرست نام شهر و اطلاعات منطقهای در هر یک از این قسمتها آورده شده است. همچنین این اطلاعات در سایت نیروی انسانی نواحی و استانهای مختلف در دسترس است.
شرح مشاغل اطلاعات زیر را ارائه میدهد:
- فرصتهای شغلی در شغل مورد نظر.
- صنایعی که معمولا مشاغل خاصی را به کار میگیرند.
- حدود دستمزد.
- شرایط کاری .
- شاخصهای امکان کاریابی.
تشریح حرفه مورد نظر شامل اطلاعات زیر است:
- امکان اشتغال در صنایعی متناسب با شغل مورد نظر متقاضی.
- میزان رشد صعودی یا نزولی در شغل مورد نظر متقاضی.
- گرایشهای موجود در صنایع، مانند تجهیزات جدید، صادرات، ناظران آموزشی برای هدایت پروژههای بزرگ.
- میزان موفقیت صنایع مختلف، مانند مقایسه ماهیگیری بازرگانی و حمل و نقل دریایی درEast coastGreat Lakes ,.
- مهارتهای مورد نیاز.
برای کسب اطلاعات در مورد مشاغل میتوان به مراکز اشتغال کانادا مراجعه یا با شماره تلفن مراکز مربوط تماس گرفت.
ادارۀ
برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید
نیز میتواند تا حدودی افراد را در این زمینه یاری کند. در این رابطه مشاوران مراکز اشتغال میتوانند در موارد زیر اطلاعاتی را در اختیار متقاضیان قرار دهند:- نقش فرد و دانش و مهارت زبانی و نیز برنامههایی در زمینه ایجاد اشتغال برای افراد تازه وارد.
- کاریابی و چگونگی نوشتن خلاصهای از سوابق کاری و وضعیت شغلی.
مراکز اشتغال ((CEC Canadian Employment Centersفهرستی از مشاغل موجود دارند که معمولا بهصورت مکتوب یا کامپیوتری نگهداری میشود. از طرف دیگر بانکهای اطلاعاتی شغلی سراسر کشور نیز با ارائه بروشورهای خاص، افراد را در انتخاب شغل مناسب یاری میدهند.
برای دستیابی به کار باید اهداف درازمدت و کوتاهمدت متقاضی کار و توانایی لازم در انجام کار مورد نظر و همچنین سطح آگاهی او به نقاط ضعف و قوت خود بهصورت واقع بینانه و حتی کمی بدبینانه توجه شود.
پس از در نظر گرفتن موارد فوق ممکن است فرصتهای شغلی و جنبههای پیشرفت کاری در محل اقامت فعلی فرد محدود باشد. بنابراین، ممکن است تصمیمگیری در مورد تغییر محل سکونت ضرورت پیدا کند.
آموزش و تحصیلات، همچنین تکلم به زبان انگلیسی و فرانسه، شانس فرد را در یافتن کار افزایش میدهد. بعضی از رشتههای پزشکی و مهندسی در کانادا مورد استفاده قرار نمیگیرند و در بیشتر موارد فرد متقاضی یکی از حرفههای مزبور، باید تحت آموزش و تعلیمات مجدد قرار گیرد. همچنین، با توجه به حرفه و نیاز هر استان فرد باید آموزشهای خاصی را در زمینه حرفه خود و شرایط استان کسب کند.
در برخی از حرفهها، ممکن است محدویتهایی از نظر مکانهای آموزشی وجود داشته باشد. علاوه بر این، باید توجه داشت که معمولاً افراد فارغالتحصیل از مدارس کانادا در اولویتاند.
همچنین، فرد متقاضی کار باید آگاه باشد که معلومات بهتنهایی، امکان یافتن کار را برای او فراهم نمیکند، بلکه سرعت عمل و تجربهکاری و سودمندی فرد در تولید بیشتر، از ملاکهای مهم مورد نظر کارفرمایان است. چنانکه گفته شد ترفیع مقام در محیطهای کاریابی کانادا بهصورت برابر انجام میشود. و در این زمینه قانون از مردم در مقابل هر گونه تبعیضی حمایت میکند و افراد بر اساس قابلیتهای خود امکان پیشرفت در کار دارند. در نتیجه، هیچگونه مانعی برای تصمیمگیری کارفرمایان در انتخاب بهترین فرد وجود ندارد. قوانین بسیاری برای برابری حقوق و فرصتهای شغلی میان زنان و مردان در حال تدوین است. اما با این حال، در برخی شغلهای رسمی با حقوق و دستمزد بالا، تبعیضات جزئی (با درصد پایین) به چشم میخورد. در هر استان کمیسیون حمایت از حقوق افراد وجود دارد که به اعمال تبعیضات گزارش شده رسیدگی میکند.
بسیاری از مهاجران، برای تقویت زبان انگلیسی یا فرانسه خود، در ابتدای ورود حرفهای به غیر از حرفه اصلی خود و اغلب با دستمزدی پایینتر انتخاب مینمایند. جستجوی کار نیازمند صبر، پشتکار و برنامهریزی دقیق است. بنابراین، لازم است که فرد فهرستی از فرصتهای شغلی و کارفرمایانی که تا حدی مطابق با سلیقه او هستند، تهیه کند. برای انجام این کار، مطالعه منابع موجود در کتابخانههای محلی و همچنین تماس با شرکت مورد نظر، مفید است. روزنامهها نیز حاوی آگهیهایی برای مشاغل تجاری، تخصصی و مدیریتی هستند. در بسیاری از نقاط کانادا فرمهای استخدامی بهصورت ماهیانه یا هفتگی در دسترساند. معمولاً استفاده از این فرمها رایگان است و تهیه آنها با سهولت انجام میشود.
اطلاعاتی که فرد متقاضی باید در مورد سازمان یا شرکت موردنظر داشته باشد عبارتاند از:
- در حال حاضر شرکت مورد نظر به چه تخصصهایی نیاز دارد؟
- سیاست استخدامی سازمان چیست؟
- مسئول استخدام و فرد پاسخگوی سازمان در زمینه استخدام کیست؟
مؤثرترین شیوۀ استخدام این است که فرد متقاضی در ساعات اولیه اداری با همراه داشتن همه سوابق کاری و تقاضانامه برای ملاقات با مسئول کارگزینی شرکت و نیز آگاهی از نام رئیس، به شرکت مزبور جهت استخدام مراجعه کند.
استخدام و خدمات شغلی
طبق آمار در شهرهای مختلف کانادا بیش از 400 مرکز منابع انسانی دولتی (Human Resource Centurs of Canada) وجود دارد که خدمات مشاوره و کاریابی رایگان ارائه میکنند. برای کسب اطلاعات بیشتر به مراکز منابع انسانی (HRCC) در بخش دولت استانی (Provinical Government) در کتاب راهنمای تلفن مراجعه کنید. در مراکز HRCCبانکها و منابع شغلی کامپیوتری موجودند که با استفاده از آنها میتوانید به اطلاعات به روز بازار کار، مشاغل و گروههای شغلی مورد نیاز در کانادا، تخصصهای مورد نیاز برای انجام آن مشاغل، و همچنین فرصتهای آموزشی و خدماتی برای یافتن کار دست یابید. مراکز HRCCبانکها و منابع شغلی کامپیوتری را نیز معرفی میکنند که شامل فهرست سمتهای خالی محلی و کشوری است. همچنین، کارکنان این مراکز میتوانند شما را از زمان انجام مصاحبه مطلع کنند.
مراکز منابع انسانی مشاورانی دارند که میتوانند قابلیتهای شغلی و علایق متقاضیان کاریابی را بررسی و در تصمیم گیری شغلی صحیح به آنها کمک کرده و برنامههای آموزشی متناسب با شغل مورد نظر را پیشنهاد کنند. بسیاری از سازمانهای غیر انتفاعی خدمات مشاورهای در زمینه ارتقای شغلی، آموزشهای حرفهای و خدمات کاریابی، بویژه به زنان، جوانان، معلولان، افراد با سابقه محکومیت و افراد مسن عرضه میکنند. در بسیاری از محلهها خدمات مشاوره ای شغلی، آموزشهای حرفهای، و خدمات کاریابی برای افراد شاغل و بیکار وجود دارد. بسیاری از سازمانها مانند اتحادیهها، کلیساها، سازمانهای خدمات اجتماعی، سازمانهای غیر انتفاعی، مشاغل محلی و سازمانهای حرفهای و توان بخشی از این برنامه ها حمایت میکنند.
آموزشهای حرفهای و تحصیلات
کارفرمایان کانادایی از جویندگان کار که سطح تخصص خود را با آموزشهای مداوم افزایش میدهند، استقبال بیشتری میکنند. در کانادا بسیاری از بزرگسالان با حضور در مدارس و آموزشگاههای شبانه، تلاش میکنند که با کسب صلاحیتهای بیشتر، فرصتهای شغلی خود را افزایش دهند. نمایندگان دولتی و اتحادیههای این کشورخدمات عمومی مدرن و به روز را ارائه میدهند. مسئولیت این مؤسسه انجام یک خط مشی کامل و جامع برای پیشرفت آموزشی کارکنان در تمامی سطوح است.
استانها مسئول اصلی هدایت، نظارت و اجرای برنامههای آموزشی هستند. هر استان یک بخش دولتی دارد که مسئولیت تعلیم و تربیت، آموزش و کارآموزی در آن استانها را عهده دار است.
مشاغل قراردادی
در کانادا مشاغل قراردادی در زمینههای کامپیوتر، هوا و فضا و الکترونیک وجود دارد. پیمانکاران با همان شرایط کارکنان دائمی ولی با حقوق بالاتر استخدام میشوند. معمولاً قراردادها یکساله است و ممکن است تا شش سال تمدید شود. در صورتی که بخواهید قراردادی را فسخ کنید، باید به جریمه قید شده در آن توجه کنید زیرا ممکن است شامل بازپرداخت هزینههای جابه جایی، صدور روادید و بلیت هواپیما باشد.
شغلهای قراردادی از طریق برخی از بنگاههای کاریابی متخصص در عرضه نیروهای قراردادی قابل دسترس است. فرصتهای شغلی زیادی بهصورت قراردادی برای متخصصان فنی وجود دارد و بازار کارهای قراردادی در زمینه نظافت، تهیه مواد غذایی، تعمیرات، و کارگران ساده نیز خوب است. تعدادی از شرکتها متخصص در عرضه کارکنان قراردادی برای شرکتهای بزرگ هستند. برخی از این شرکتها کارکنان دائمی استخدام نمیکنند، و در حال افزایش نیروهای قراردادی برای کارهای پشتیبانی (از نظافت تا کارهای کامپیوتری) هستند.
مشاغل پاره وقت
در بسیاری از صنایع و حرفهها مشاغل پاره وقت مانند کار و در دفاتر کار، کافهها، فروشگاهها، کارخانهها و رستورانها بسیار رایج است. اغلب برای کارهای پاره وقت حقوق پایینی پرداخت میشود. معمولاً نرخ حقوق آن کمتر حقوق تعیین شده توسط استان مورد نظر برای کارهای غیر حرفهای است و به میزان بیکاری و بازار کار محلی بستگی دارد. بسیاری اوقات از کارکنان پارهوقت هیچ گونه حمایتی نمیشود. البته برخی از شرکتهای بزرگ به کارکنان نیمهوقت مزایای اندکی میدهند.
کارهای ایام تعطیلات و کارهای کوتاهمدت
هر کارفرمای بالقوه کانادایی برای استخدام یک فرد خارجی باید ثابت کند که هیچ شهروند کانادایی یا مقیم دائم کانادا نمیتواند در موقعیت شغلی مورد نظر قرار گیرد. کار کردن پاره وقت یا تمام وقت افرادی که با ویزای سیاحتی یا توریستی به کانادا وارد میشوند غیر قانونی است. افراد جوانی که در پی یافتن کار در ایام تعطیلات یا مشاغل موقتی در کانادا هستند، از خدمات سازمانهای متخصص در زمینه استخدام نیروهای جوان استفاده میکنند.
بسیاری از این مشاغل به افرادی که دخانیات استعمال نمیکنند نیاز دارند و دانشجویان کالج را ترجیح میدهند و در بعضی از آنها داشتن مدرک معتبر کمکهای اولیه و نجات غریق الزامی است. در مواردی که شغل مورد نظر برای تمام تابستان باشد، در ابتدای فصل به افراد آموزش داده میشود.
کار داوطلبانه
سن قانونی برای انجام کارهای داوطلبانه در کانادا بین 15تا 18 سالگی است، که به استان محل کار بستگی دارد. برای انجام کارهای داوطلبانه دستمزدی پرداخت نمیشود و معمولاً فقط غذا و محل زندگی تأمین میشود. در بیشتر سازمانها، دانستن زبان انگلیسی یا فرانسه الزامی است. معمولا داشتن شرایط یا تخصص ویژه الزامی نیست و مدت زمان انجام کار میتواند از یک ماه تا یکسال تغییر کند. در بیشتر سازمانها از معلولانی که متقاضی کار داوطلبانه هستند نیز استقبال میشود.
قبل از مسافرت به کانادا جهت انجام کارهای داوطلبانه مطمئن شوید که بر اساس قوانین جاری مهاجرتی و آییننامه ها و مقررات کار اجازه ورود به کشور را دارید. ممکن است گرفتن ویزا الزامی باشد، بنابراین، قبل از برنامه ریزی سفر، با سفارت یا کنسولگری کانادا در کشورخود تماس بگیرید و مدارک لازم برای اخذ ویزا را بررسی کنید. مقررات اخذ ویزا شامل متقاضیان کارهای داوطلبانه هم میشود و گذرنامه شما باید دستکم یکسال اعتبار داشته باشد.
اردوهای بین المللی کار، شرایطی را فراهم میکنند که افراد از کشورهای مختلف بتوانند در کنار هم کار و زندگی کنند. فرصتهای شغلی مختلفی مانند کارهای ساخت و ساز، حفظ منابع طبیعی، باغبانی و پروژههای اجتماعی توسط این اردوها انجام میگیرد. معمولاً این اردوها به مدت دو تا چهار هفته بین ماههای آوریل و اکتبر دایر است. بهطور معمول، متقاضیان 5 روز در هفته و 8 ساعت در روز کار میکنند که ممکن است شامل کار بدنی نیز باشد. محل سکونت بسیار ساده و بهصورت مشترک در اختیار افراد قرار میگیرد. در بیشتر اردوهای کار 10 تا 20 نفر کارگر از کشورهای مختلف مشغول کارند و زبان مشترک آنها انگلیسی یا فرانسه است. هزینه ثبت نام و رفت و آمد به عهده متقاضیان است و ممکن است از آنها خواسته شود که در هزینه روزمره نیز سهیم شوند. برای پیوستن به اردوی کار باید درخواست خود را به دفتر نمایندگی استخدامی مربوط در کشورخود ارسال کنید.
کارآموزان و تجربه کار
برخی از کشورها، طرحهایی را جهت پیشرفت شغلی با انجمن بین المللی تبادلات دانشجویان(International Association for Exchange Students) سازماندهی میکنند. هدف این است که شرکت کنندگان بیش از 18 ماه در کانادا یا سایر کشورهای سهیم در این برنامه، تجربه کاربردی و علمی کسب کنند. IAESبرای دانشجویان تمام وقت خارجی در دانشگاهها و کالجهای کانادا آموزشهای عملی مورد نیاز را ارائه میدهد. این آموزشها در زمینههایی مانند کشاورزی، معماری، علوم کامپیوتر، مهندسی، ریاضیات و علوم طبیعی و بدنی است. متقاضیان باید بین سنین 19 تا 30 سال باشند و 2 یا 3 سال از دوره تخصصی و حرفهای خود را تکمیل کرده باشند. اگر بخواهید برای تابستان سال بعد پذیرش بگیرید، باید درخواست خود را تا 10 دسامبر به مرکز مربوط در کشورخود ارسال کنید. این دورهها در نهایت 18 ماهه است و بیشتر دورهها در تابستان و به مدت 8 تا 12 هفته برای دانشجویان کانادایی IAESبرگزار میگردد.
پرستار بچه و سایر پرستاران شبانهروزی
در کانادا برنامه خاصی برای کسانی که قصد زندگی با یک خانواده را دارند تا ضمن نگهداری فرزندان آن خانواده، زبان انگلیسی یا فرانسه یاد بگیرند وجود ندارد. ولی پرستاری بچه مانند راننده خصوصی، خانهداری و پیشخدمتی جزء مشاغل مورد نیاز بویژه در شهرهای بزرگ است. پرداخت دستمزد بهصورت تامین محل زندگی و هزینه روزمره زندگی است. برای انجام کار نیمه وقت نیز شما باید اجازه کار داشته باشد و حداقل برای یک دوره 12 ماهه حضور داشته باشد. متقاضیان این شغل باید دارای مدارک تحصیلی معادل گواهینامه پایان دوره دبیرستان (دیپلم در کانادا)، کمترین تجربه کاری یا آموزش حرفهای در این زمینه، و مسلط به زبان انگلیسی یا فرانسه باشند تا بتوانند بدون نظارت، کارخود را انجام دهند.
زنان شاغل
زنان کانادایی تا مدتها، به واسطه وجود انواع تبعیضها از رقابت پایاپای با مردان و ورود به مشاغلی که فقط مردان انجام میدادند، محروم بودند. اما در چند دهه اخیر، زنان موفق به از میان برداشتن موانع موجود شدند و هم اکنون بهطور رسمی و با شرایط برابر با مردان در محیطهای آموزشی، حرفهای و تخصصی، استخدامی و نیز سمتهای مدیریتی و سیاسی رقابت میکنند. هنوز هم زنان با تبعیضات و نابرابریهایی، حداقل از نظر حقوق دریافتی مواجهاند. با وجود منع قانونی هر گونه تبعیض جنسیتی و اصل تساوی پرداخت حقوق بدون در نظر گرفتن جنسیت، هنوز هم زنان در بعضی از مشاغل تنها 75 تا 85 درصد حقوق مردان را دریافت میکنند. اما این وضعیت به سرعت در حال تغییر است و زنان زیادی در کارهای تخصصی سطح بالا مشغول به کار هستند.
بهطور کلی هرچه زنان به موقعیت عالی نزدیکتر میشوند، با تبعیضات آزار دهندهتری مواجه میگردند. درحدود 40 درصد سمتهای مدیریتی شرکتها و سازمانها را زنان در دست دارند که بیشتر آنها در سازمانهای دولتی فدرال یا استانی است و بقیه خویش کارفرما بوده یا در رابطه با علوم سلامتی و تندرستی مشغول به کار هستند.
تقریباً 60 درصد زنان در کانادا بهصورت تمام یا پاره وقت مشغول به کار هستند و حدود 65 درصد نیروی کار پاره وقت را تشکیل میدهند. سازمانی به نمایندگی از دولت فدرال مسئول ترویج تساوی جنسیت و مشارکت همه جانبه زنان در زندگی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در کاناداست.
بیشتر زنان برای رهایی از تبعیض و دستمزد پایین، به مشاغل آزاد روی میآورند. در سالهای اخیر بیش از یک سوم کسب و کار یا تجارتهای تازه تأسیس از سوی زنان راه اندازی شده است. در دهه اخیر کسب و کارهایی که زنان راه اندازی کرده اند به دو برابر کارهایی که صاحبان آنها مردان بودهاند افزایش یافته است. این کسب و کارها با سرعتی بیش از میانگین ملی نزدیک به دو میلیون فرصت شغلی جدید را در اختیار کاناداییها قرار دادهاست.
اشتغال موقت در کانادا
اشتغال موقت در کانادا، به مجوز کار از سوی کارفرما نیاز دارد. این مجوز را پس از تأیید پیشنهاد کار از سوی مرکز اشتغال کانادا، افسر
برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید
صادر میکند. نحوه صدور مجوز و ویزای کاری بهشرح زیر است:در ابتدا کارفرما باید جزییات شغل پیشنهادی خود را به مرکز اشتغال کانادا ارائه کند. سپس مشاوران اشتغال، درخواست شغل را با توجه به حقوق و مزایا و سایر شرایط شغل مذکور و نیز امکان اشتغال افراد کانادایی یا افراد مقیم کانادا، بررسی میکنند. در صورت تحقق شرایط یاد شده، مرکز اشتغال کانادا پیشنهاد کار را تأیید و آن را به سفارت، کمیسیون عالی یا کنسولگری کانادا در کشور متقاضی، ارسال میکند.
کارفرما از ابتدای ورود فرد تازه استخدام به کانادا، ضمن پرداخت حقوق و مزایا، مسئول خدمات درمانی او نیز هست. گفتنی است که برخی از مشاغل نیاز به تأییدیه مرکز اشتغال کانادا ندارند و متقاضیان میتوانند جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، به سفارت کانادا در کشور خود مراجعه کنند. دراین زمینه سفارت کانادا در کشور متقاضی، بر اساس رسید تأییدیه پیشنهاد شغلی، با او تماس حاصل میکند. این نامه حاوی درخواست اطلاعات متقاضی، جهت ارسال به سفارت یا تعیین زمان مصاحبه خواهد بود. علاوه بر این، ممکن است انجام برخی از معاینات پزشکی نیز ضروری باشد که هزینه انجام این معاینات به عهدۀ فرد متقاضی است. در صورت واجدشرایط بودن و تکمیل کلیه مدارک مورد نیاز، مجوز کار و ویزای مدتداری برای فرد صادر میشود. این نوع مجوز کار، بهمنظور اشتغال در کار مورد نظر، برای مدت معین از سوی کارفرما صادر میشود. گفتنی است که برای رسیدگی به درخواست متقاضی، مبلغی بهعنوان هزینه بررسی پرونده در زمان درخواست دریافت میشود. در صورت عدم پذیرش فرد، این مبلغ مسترد نمیگردد. البته شهروندان و افراد مقیم ایالات متحده در این زمینه شرایط خاصی دارند. در نهایت باید گفت که ویزای کار در کانادا صادر نمیشود اما تقاضای نیاز به افراد و تأیید آن بهوسیله اداره کار کانادا در آن کشور باید صورت گیرد.
بازار کار آشکار
فرایند جذب و نیرویابی حدود 15 درصد از مشاغل، با استفاده از روش درج آگهی در روزنامهها و بانکهای اطلاعاتی انجام میشود. در این فرایند متقاضیان استخدام باید به موارد زیر توجه کنند:
- مرور لیست بانکهای اطلاعاتی کاریابی و آگهیهای مندرج در روزنامهها.
- مکاتبه با صاحبان آگهیهای کاریابی از طریق ارسال نامه و نیز ارسال خلاصهای از سوابق و مهارتهای مورد نظر.
- کسب آمادگی جهت حضور در مصاحبههای استخدامی.
- پیگیری نتیجه مصاحبه.
بازار کار پنهان
از طرف دیگر فرایند جذب و نیرویابی 85 درصد از مشاغل، بدون استفاده از آگهیهای روزنامهها و بانکهای اطلاعاتی انجام میشود. متقاضیان استخدام، در این فرایند نیز باید نسبت به موارد زیر توجه داشته باشند:
- جستجوی کارفرمایان موجود.
- ایجاد ارتباط (شبکه) مشتمل بر اقوام، دوستان، سازمانها و انجمنهای تخصصی.
- اشتغال در مشاغل بهصورت پاره وقت، قراردادی و داوطلبانه.
- دستهبندی تواناییها، تجربیات و مهارتهای خود بهعنوان بخشی از برنامه کاریابی.
بسیاری از افراد از طریق مکاتبه با آگهیهای روزنامهها، درصدد یافتن شغل مورد نظر خود هستند؛ اما باید توجه داشت که استفاده از این روش بهتنهایی کافی نیست.
کاریابی در بازار کار آشکار
بهمنظور کاریابی در بازار کار آشکار، موارد زیر توصیه میشود:
- فهرست مشاغل ارائه شده از سوی دولت.
- فهرست مشاغل ارائه شده از سوی بخش خصوصی.
- ارتباط با کارفرمایان از طریق اینترنت.
- مرور آگهی طبقهبندی شده روزنامهها از طریق اینترنت.
گفتنی است که برخی از شرکتهایخصوصی کانادا، بهمنظور حمایت از کارفرمایان و متقاضیان کار، خدمات خاصی عرضه میکنند. از جمله این خدمات میتوان به فهرست مشاغل موجود بخش خصوصی این کشور اشاره کرد.
در زیر نمونهای از آن آورده شده است:
- مجموعه (موزاییک) مشاغل کانادا.
- بانک رویال کانادا.
- IBMکانادا.
- مخازن نیروی انسانی بخش کشاورزی بریتیش کلمبیا
به این ترتیب با استفاده از شبکه اینترنت، کارفرمایان و متقاضیان کار گردهم آمده و زمینه مقایسۀ مهارتها، علایق و تواناییهای افراد با یکدیگر فراهم میشود. اینگونه خدمات با ارائه فهرست مشاغل تفاوت دارد، زیرا ممکن است در آن زمان شغل مورد نظر موجود نباشد. این نوع مقایسهها را میتوان با ارسال سوابقکاری و خلاصهای از مهارتهای موردنظر به آژانسها و دفاتر کاریابی نیز انجام داد. در صورت نیاز به استخدام در یک شغل خاص و در صورت انطباق این شغل با مهارتهای متقاضی استخدام، از طریق این مراکز با افراد تماس گرفته میشود.
در این مورد، آگهیهای طبقهبندی شده اهمیت خاصی دارند. متقاضیان کار با مرور روزانۀ این آگهیها نه تنها از مشاغل موجود مطلع میشوند، بلکه اطلاعاتی نیز درمورد شرکتهای موجود و مهارتهای مورد نیاز در بازار کار کنونی کانادا کسب میکنند.
از آنجا که تنها 15درصد از نیازهای استخدامی سازمانها از طریق درج آگهی در روزنامهها انجام میشود، بسیاری از افراد با استفاده از فرصتهای موجود در بازار کار پنهان، موفق به یافتن شغل مورد نظر خود میشوند.
بنگاههای کاریابی
در شهرهای بزرگ و کوچک کانادا بنگاههای کاریابی رشد کردهاند. بیشتر شرکتهای بزرگ برای استخدام کارکنان جدید، بویژه مدیران، نیروهای متخصص و کارکنان دفتری موقت خود از این بنگاهها استفاده میکنند.
بیشتر این بنگاهها در شغلها و رشتههای خاصی مانند کامپیوتر، حسابداری، نشر، تبلیغات، بانکداری، بیمه، پرسنل فروش، منشی و کارکنان دفتری، کارکنان دو زبانه، تهیه مواد غذایی، معلمان و نیروهای آموزشی، متخصصان سلامت و درمان، مهندسان و تکنیسینها، پرستاران، نیروهای صنعتی، کارگران و نیروهای ساختمان سازی، و نیروهای کار موقت و کارگران بومی، تخصص دارند. انواع مختلفی از بنگاههای کاریابی وجود دارد که برخی از آنها فقط در زمینه کارهای موقت (کمتر از 90 روز)، برخی در زمینه کارهای دائمی و بعضی دیگر در هر دو زمینه فعالیت میکنند.
بسیاری از بنگاههای کاریابی خود را مشاوران اجرایی یا جستجو کنندگان مدیران اجرایی مینامند و در واقع مدیران موفق را به متقاضیان استخدام آنها معرفی میکنند. این بنگاههای کاریابی نفوذ و قدرت زیادی دارند. اگرچه مدیران بسیاری از شرکتها تطمیع نیروهای فعال شرکتهای رقیب را کاری غیر اخلاقی میدانند ولی از خدمات بنگاههای کاریابی در این زمینه استقبال میکنند. منتقدان معتقدند که این کار باعث نوسان کار، افزایش سطح حقوق، و کاهش صداقت و وظیفه شناسی در محیط کار میشود.
هزینه پیدا کردن کار دائم توسط بنگاههای کاریابی معادل 3 ماه حقوق ناخالص و 25 درصد حقوق ناخالص سالیانه است و توسط کارفرما پرداخت میشود. بسیاری از بنگاههای کاریابی در تبلیغات خود اعلام میکنند که هزینه خدمات آنها پرداخت شده است. و یعنی که کارفرما هزینه را پرداخت میکند و متقاضی کار موظف به پرداخت هیچ گونه هزینهای نیست. بعضی از بنگاههای کاریابی بهعنوان کارفرما عمل میکنند. یعنی با شرکتهای جویای نیروی کار قرارداد میبندند و نیروهای استخدامی خود را بهصورت ساعتی در اختیار آنها میگذارند. نیروهای استخدام شده، حقوق خود را بهصورت ساعتی (دستمزد هفتگی) یا حقوق ماهیانه از بنگاه کاریابی دریافت میکنند و پس از طی دوره مشخص شده قانونی، مانند سایر مشاغل عادی، دستمزد آنها شامل تعطیلات رسمی کشوری، استانی و مرخصی سالیانه با حقوق است. اما مزایایی مانند بیمه درمانی دریافت نخواهند کرد. بنگاههای کاریابی که در زمینه کارهای موقت فعالیت میکنند. درصدی از حقوق کارگر یا کارمند (بهعنوان مثال 10 درصد حقوق)، یا معادل حقوق دو یا سه هفته اول کار را از کارگر یا کارمند دریافت میکنند.
نیروهای کار موقت شامل کارکنان دفتری نیروهای کمکی بومی، پرستاران و کادرهای درمانی، نگهبانها، کارگران ساده و کارگران صنعتی هستند. اخیراً برخی از بنگاههای کاریابی شروع به پیدا کردن کارهای قراردادی برای افراد کردهاند. قبل از امضای هر گونه قرارداد با یک بنگاه کاریابی، دقت کنید که آن بنگاه دارای گواهی ایزو 9002 باشد. زیرا تنها در صورت داشتن این گواهی میتوانند برای قراردادهای کوتاهمدت دولتی، نیروی کار تحویل دهند.
چگونگی انجام مصاحبه جهت کسب اطلاعات
- فرد متقاضی میتواند با استفاده از روشهایی که در مصاحبههای استخدامی به کار میرود با کارفرمایان تماس حاصل و از همان افراد اطلاعات کسب کند.
- فرد متقاضی باید پس از معرفی خود، اطلاعات لازم را در مورد مهارتها و علایق خود در زمینهکاری مربوط، ارائه و سؤالاتی را در مورد ویژگیهای فرد مطلوب و ایدئال در آن زمینه، مطرح کند.
- از امکانات استخدامی، وظایف و مسئولیتهای روزانه فرد در حوزۀکاری و آموزشها یا تجربیات قبلی برای به کارگیری در شغل مزبور یا مشاغل مشابه، کسب اطلاع کند.
- فرد متقاضی کار باید با کارفرمایان متعدد جهت کسب اطلاعات، مصاحبههایی را انجام دهد تا تصویری کلی و جامع از زمینۀ شغلی مناسب خود دریافت نماید.
- بیشتر اوقات انجام مصاحبه جهت کسب اطلاعات، به ایجاد فرصت شغلی مناسب برای فرد منجر میشود و امکان تطبیق علایق فرد با اهداف و نظرات کارفرما را فراهم میکند. در این فرایند، ممکن است کارفرما تحت تأثیر علایق فرد نسبت به کسب اطلاعات بیشتر راجع به زمینه شغلی مزبور قرار گرفته و در صورت لزوم آموزشهای لازم را در زمان انجام کار برای فرد متقاضی در نظر بگیرد.
نکاتی در مورد کاریابی
حتی افراد متولد کانادا هم، با مسئله یافتن شغل مناسب بسیار جدی برخورد میکنند. بهطوری که در بین مردم کانادا، برنامهریزی برای یافتن کار مناسب بسیار مرسوم است.
ممکن است حرفه و تخصص افراد در لیست مشاغل مورد نیاز کانادا موجود باشد، اما یافتن شغل، کار سادهای نیست. در این ارتباط دلایل مختلفی مطرح میشود. از جملۀ این دلایل میتوان به کمبود تجربه در ارتباط با کانادا، عوامل روان شناسی نظیر عدم آگاهی از فرایند یافتن کار مناسب و کمبود مهارت در زبان انگلیسی یا فرانسه اشاره نمود.
افراد جویای کار باید تاریخچۀ مشاغلی را که تاکنون انجام دادهاند، تهیه کنند که عامل مهمی در یافتن کار مناسب به شمار میرود. جستجو برای کار را میتوان به دو مرحله تقسیم کرد: برقراری ارتباط مستقیم با شرکتها و سازمانهای مختلف و دیگری استفاده از آژانسهای کاریابی. در این زمینه متقاضی کار لازم است با استفاده از کتاب راهنمای تلفن (صفحۀ زرد) در جستجوی شرکتهایی باشد که ممکن است متخصصانی را در زمینه حرفۀ آن ها نیاز داشته باشند
غیر از کتاب صفحۀ زرد، میتوان از کتاب راهنمای توماس که در کتابخانهها نیز یافت میشود، استفاده کرد. این کتاب در برگیرندۀ فهرست همه شرکتها و سازمانهای کانادایی و آمریکای شمالی، همراه با نوع فعالیت، آدرس، شماره تلفن و سایر اطلاعات آنهاست.
از طرف دیگر، در کنار تلاشهای شخصی برای کاریابی، میتوان از خدمات آژانسهای کاریابی نیز استفاده کرد. آدرس و شماره تلفنهای این نوع آژانسها از طریق روشهای گفته شده قابل دسترس است. استفاده از خدمات آژانسهای کاریابی رایگان است، زیرا درآمد آنها توسط شرکتهایی که در جستجوی متخصصان جویای کارند، تأمین میشود. از اینرو، اگر آژانس کاریابی، در قبال یافتن کار از متقاضیان استخدام درخواست وجه کند، متقاضی باید ارتباط خود را با آن آژانس قطع کند. زیرا داشتن ارتباط با چنین آژانسی، به صرف زمان و هزینه منجر میشود.
یکی از رایجترین روشهای جستجوی کار، استفاده از کامپیوتر و اینترنت است. متقاضیان کار میتوانند با استفاده از دو وب سایت بزرگ و معروف زیر، رزومۀ خود را در این سایتها قرار داده تا به این ترتیب کارفرمایان بهطور مستقیم با متقاضی تماس بگیرند:
- monster. com
- workopolis. com
اگر متقاضی کار پس از سعی و تلاش بسیار طولانی به این نتیجه رسید که قادر به یافتن کار مناسب در زمینۀ تخصصی خود نیست؛ ممکن است به فکر تغییر تخصص خود برآمده یا در فکر کسب و کار دیگری باشد. بنابراین، در کشور کانادا ممکن است همه نتوانند فعالیت کاری خود را با کسب و کار مرتبط آغاز کنند. در این حالت به افراد متقاضی کار توصیه میشود تا رشتۀ جدیدی را برای خود در کالج، مؤسسه یا دانشگاه انتخاب کنند. در کانادا تعداد مکانهایی که افراد میتوانند با استفاده از خدمات آنها به تغییر رشته خود اقدام کنند، فراوان است. در پایان دورۀ آموزشی، به افراد آموزش دیده، دیپلم یا گواهینامه تعلق میگیرد. در این ارتباط میتوان مدارس خصوصی فراوانی را یافت که در زمینۀ رشتههای مختلفی مانند منشیگری، منشی حقوقی و صندوقداری بانک به عرضه خدمات آموزشی میپردازند. این مراکز یافتن کار برای متقاضیان را ضمانت میکنند. هزینۀ برخی از این دورهها سنگین است، و ممکن است به 6000 دلار نیز برسد. از اینرو لازم است قبل از اخذ وام تحصیلی، تمامی جنبههای آن در نظر گرفته شود. همچنین، بهتر است قبل از طی دورههای آموزشی، در جلسات آشنایی با دوره شرکت و جزوات و کتابچههای مربوط را مطالعه کرد.
در این زمینه به متقاضیان کار توصیه میشود، نام دقیق رشته یا دورۀ خاصی را که علاقهمند به گذراندن آن هستند، پیدا کرده و حقوق و دستمزد تقریبی آن را نیز بررسی کنند. در نهایت، متقاضی کار میتواند شغل مورد نیاز خود را یافته و در کنار سایر مهاجران شروع به کار کنند.
همچنین، لازم است متقاضیان کار به دورههایی که از سوی دولت پیشنهاد میشود، توجه کنند. برای دولت کانادا، پرداخت هزینههای آموزشی بهمنظور تغییر رشته، بهتر از پرداخت کمکهای دولتی به این گونه افراد است.