ماكسيـــم گوركـــــــي
الکسی ماکسیمویچ پشکوف معروف به ماکسیم گورکی به سال 1869 در شهر نیژنی نوگورود یا گورکی گراد کنونی متولد شد. بیش از پنج سال نداشت که پدرش درگذشت و مادرش دوباره ازدواج کرد و او را با پدربزرگ پیرش تنها گذاشت.
گورکی چند سال نزد پدربزرگش بسر برد ولی چون دید که پیرمرد ناتوان از عهده خرج خویش نیز بر نمی آید خانه او را ترک گفت و تنها و بی کس به سوی سرنوشت نامعلومش رهسپار گردید. به ادسا رفت و در آنجا باربر شد، پس از آن به شهرهای دیگر روسیه ازقبیل تفلیس، نمازان و سایر شهرها سفر کرد و به کارهای مختلف: شاگرد نانوایی، پاسبانی و مستخدمی راه آهن تن در داد. در همین مدت با سواد کمی که داشت مطالعه می کرد و به ادبیات عشق می ورزید. به تدریج دست به قلم برد و اولین داستان خویش را در یکی از روزنامه های قفقاز نوشت. به زودی توانست نظر مردم را به سوی خویش جلب نماید. در این تاریخ گورکی که شهرت یافته بود شروع به نوشتن آثار معروف خود کرد و سپس کشور را به سوی اروپا و آمریکا ترک گفت. در خارج از کشور نیز دست از فعالیت بر نداشت و به فعالیت خویش افزود تا آنکه انقلاب 1917 به ثمر رسید و گورکی همانند سرداری فاتح به کشور بازگشت. مدتی سخنگوی دولت بود تا آنکه به شدت بیمار گشت و سفری برای معالجه به خارج نمود. در سال 1928 به روسیه بازگشت و بالاخره در سال 1936 هنگامی که 67 سال داشت جان سپرد.
کتاب های زیر از مهمترین آثار گورکی می باشند:
ولگردان
آنها که وقتی آدمی بودند
دانشکده های من
توفان
سه رفیق
نهم ژانویه
همسفر
بوران
نخستین عشق من
استادان زندگی
نگهبان شدم
خرده بورژواها
واسکا، فضول
زندانیان
یک اعتراف
مادر
گورکی چند سال نزد پدربزرگش بسر برد ولی چون دید که پیرمرد ناتوان از عهده خرج خویش نیز بر نمی آید خانه او را ترک گفت و تنها و بی کس به سوی سرنوشت نامعلومش رهسپار گردید. به ادسا رفت و در آنجا باربر شد، پس از آن به شهرهای دیگر روسیه ازقبیل تفلیس، نمازان و سایر شهرها سفر کرد و به کارهای مختلف: شاگرد نانوایی، پاسبانی و مستخدمی راه آهن تن در داد. در همین مدت با سواد کمی که داشت مطالعه می کرد و به ادبیات عشق می ورزید. به تدریج دست به قلم برد و اولین داستان خویش را در یکی از روزنامه های قفقاز نوشت. به زودی توانست نظر مردم را به سوی خویش جلب نماید. در این تاریخ گورکی که شهرت یافته بود شروع به نوشتن آثار معروف خود کرد و سپس کشور را به سوی اروپا و آمریکا ترک گفت. در خارج از کشور نیز دست از فعالیت بر نداشت و به فعالیت خویش افزود تا آنکه انقلاب 1917 به ثمر رسید و گورکی همانند سرداری فاتح به کشور بازگشت. مدتی سخنگوی دولت بود تا آنکه به شدت بیمار گشت و سفری برای معالجه به خارج نمود. در سال 1928 به روسیه بازگشت و بالاخره در سال 1936 هنگامی که 67 سال داشت جان سپرد.
کتاب های زیر از مهمترین آثار گورکی می باشند:
ولگردان
آنها که وقتی آدمی بودند
دانشکده های من
توفان
سه رفیق
نهم ژانویه
همسفر
بوران
نخستین عشق من
استادان زندگی
نگهبان شدم
خرده بورژواها
واسکا، فضول
زندانیان
یک اعتراف
مادر