شگفتیهای پارسه(تخت جمشید)

[GULF 4 PERSIAN]

مهندسان هخامنشی راز استفاده از عدد پی (۱۴/۳ ) را دو هزار و 500 سال پیش کشف کرده بودند. آنها در ساخت سازه های سنگی و ستون های مجموعه تخت جمشید که دارای اشکال مخروطی است، از این عدد استفاده می کردند.
عدد پی( ۳.۱۴)در علم ریاضیات از مجموعه اعداد طبیعی محسوب می شود. این عدد از تقسیم محیط دایره بر قطر آن به دست می آید. کشف عدد پی جزو مهمترین کشفیات در ریاضیات است. کارشناسان ریاضی هنوز نتوانسته اند زمان مشخصی برای شروع استفاده از این عدد پیش بینی کنند. عده زیادی، مصریان و برخی دیگر، یونانیان باستان را کاشفان این عدد می دانستند اما بررسی های جدید نشان می دهد هخامنشیان هم با این عدد آشنا بودند.
«عبدالعظیم شاه کرمی» متخصص سازه و ژئوفیزیک و مسئول بررسی های مهندسی در مجموعه تخت جمشید در این باره،‌ گفت: «بررسی های کارشناسی که روی سازه های تخت جمشید به ویژه روی ستون های تخت جمشید و اشکال مخروطی انجام گرفته؛ نشان می دهد که هخامنشیان دو هزار و 500 سال پیش از دانشمندان ریاضی دان استفاده می کردند که به خوبی با ریاضیات محض و مهندسی آشنا بودند. آنان برای ساخت حجم های مخروطی راز عدد پی را شناسایی کرده بودند.»
دقت و ظرافت در ساخت ستون های دایره ای تخت جمشید نشان می دهد که مهندسان این سازه عدد پی را تا چندین رقم اعشار محاسبه کرده بودند. شاه کرمی در این باره گفت: «مهندسان هخامنشی ابتدا مقاطع دایره ای را به چندین بخش مساوی تقسیم می کردند. سپس در داخل هر قسمت تقسیم شده، هلالی معکوس را رسم می کردند. این کار آنها را قادر می ساخت که مقاطع بسیار دقیق ستون های دایره ای را به دست بیاورند. محاسبات اخیر، مهندسان سازه تخت جمشید را در محاسبه ارتفاع ستون ها، نحوه ساخت آنها،‌ فشاری که باید ستون ها تحمل کنند و توزیع تنش در مقاطع ستون ها یاری می کرد. این مهندسان برای به دست آوردن مقاطع دقیق ستون ها مجبور بودند عدد پی را تا چند رقم اعشار محاسبه کنند.»
هم اکنون دانشمندان در بزرگ ترین مراکز علمی و مهندسی جهان چون «ناسا» برای ساخت فضاپیماها و استفاده از اشکال مخروطی توانسته اند عدد پی را تا چند صد رقم اعشار حساب کنند. بر اساس متون تاریخ و ریاضیات نخستین کسی که توانست به طور دقیق عدد پی را محاسبه کند، «غیاث الدین محمد کاشانی» بود. این دانشمند اسلامی عدد پی را تا چند رقم اعشاری محاسبه کرد. پس از او دانشمندانی چون پاسکال به محاسبه دقیق تر این عدد پرداختند. هم اکنون دانشمندان با استفاده از رایانه های بسیار پیشرفته به محاسبه این عدد می پردازند.
شاه کرمی با اشاره به این موضوع که در بخش های مختلف سازه تخت جمشید، مقاطع مخروطی شامل دایره، بیضی، و سهمی دیده می شود، گفت: «به دست آوردن مساحت، محیط و ساخت سازه هایی با این اشکال هندسی بدون شناسایی راز عدد پی و طرز استفاده از آن غیرممکن است.»
داریوش هخامنشی بنیان گذار تخت جمشید در سال 521 پیش از میلاد دستور ساخت تخت جمشید را می دهد و تا سال 486 بسیاری از بناهای تخت جمشید را طرح ریزی یا بنیان گذاری می کند. این مجموعه باستانی شامل حصارها، کاخ ها،‌ بخش های خدماتی و مسکونی، نظام های مختلف آبرسانی و بخش های مختلف دیگری است.
مجموعه تخت جمشید مهمترین پایتخت مقاومت هخامنشی در استان فارس و در نزدیکی شهر شیراز جای گرفته است

 

[GULF 4 PERSIAN]

آنچه در تمام تخت جمشید جلب نظر میکند رعایت کامل تقارن است.اگر در تعداد ستونهای هر تالار دقت کنیم عددی زوج میابیم.اگر به نقش روی دیواره ها خوب دقت کنیم در تمام آنها تقارن را میبینیم.
دولت هخامنشی بر اکثر دولتهای همجوار خود تسلط کامل یافت و همین امر باعث استفاده از تمدن و هنر مردم آن دولتها گردید.اگر در نقش برجسته ها دقت کنیم میبینیم که چقدر با آثار مصر باستان شبیه هستند. بدنها از روبرو و صورت و پاها از نیمرخ اند و یا مثلا گاو بالداری که در مدخل تالار ورودی تخت جمشید قرار دارد کاملا شبیه آثار آشوریان است.
عده ای بر این گمانند که این نقشها جنبه نمادین و افسانه ای داشته اند. این عقیده با ارائه شکل سرستونها بیشتر قابل قبول میگردد. در سرستونها از سه حیوان خاص استفاده شده است. و این سه شکل بارها در تخت جمشید دیده میشود. گاه به صورت منفرد و گاه به شکل در هم آمیخته.
در نقش برجسته ها و فضای مطرح در تخت جمشید نکته قابل توجه در تاکید بر عظمت نمایی است.حتی ارتفاع واقعی ستونها و خود صفه تخت جمشید نسبت به اشل انسانی جنبه عظمت جویی را به خوبی القا میکند.


نقوش برجسته اى كه زمانى در پهلوهاى وروديهاى چهارگانه تالار قرار داشته اند، در ورودى شمال غربى وجنوب شرقى بهتر حفظ شده اند.

درباره ورودى شمال غربى، يك عكس قدیمى كه توسط اشتولتز برداشته شده و همچنين دو عكس از هرتسفلد ، وضعيت دقيق قابها را ، قبل از اين كه حدود 52سال پيش با لايه اى از سيمان پوشانده شوند ، ثبت كرده است . هرقاب حجارى شده هنوزنمايشگر پاهاى برهنه و يك نقش انسانى داراى پاهاى لاغرمنتهى به چنگال است . انتهاى يك گره كمرمند حاشیه داروريزه كارى شده،دربين پاهاى هيولاى داراى پاى عقاب ،آويزان است.

بر مبناى موارد مشابه آشورى، به خصوص كاخ سناخريب در نينوا، اين نقوش كمى بزرگترازاندازه واقعى را مى توان با :
الف : جنگجويى با دامن كوتاه كه كلاه شاخدارى برسردارد و يك دست را به علامت احترام بالابرده است
ب : يك شيرديوكه خنجرى را با يك دست بالابرده وگرزى دردستديگردارد،مقايسه كرد.
نقوش بربحسته ورودى جنوب شرقى درسمت مقابل ، درسال 1950اززير خاك بيرون آورده شد و در وضعيت فعلى كه بخشى از آن مرمت شده ، ارتفاعى بيش از80 سانتيمتردارد


قاب سمتچپ كه بهترحفظ شده، نقش انسانى است با پاى برهنه ودامنى كه در ادامه به صورت لباس يكسره اى ازفلس ماهى تبديل و به دنبال آن پاها و دم يك گاو معمولى ديده مى شود. يك ميله عمودى از سطح زمين ، مماس با پاى پيشين گاوا، به بالا رفته است . اين نقوش را نيز مى توان با موارد تقريبا مشابه آشورى توجيه كرد، به خصوص شخص لباس ماهى پوش وگاو- مردى كه پرچمی با صفحه مدوربرفرازآن دردست دارد. همچنان كه درباره ساير هجاریهاى كاخ بار عام صادق است ، اين تصويرها فاقد حشيه بوده و نقشها رو به خارج بنا دارند.
نقوش تكه تكه شده قاب ناقص ورودى جنوب غربى ، اولين بارتوسط اشتولتز و بعد به وسيله هرتسفلد ثبت شده است .


يكى ازعكسهاى هرتسفلد كه تاكنون منتشرنشده است ، برداشت روشنى را ازشكوه اين حجارى ميسرساخته و وضعيت حفاظتى آن را درحدود چهل سال پيش نشان مى دهد. درحال حاضراين صحنه آسيب ديده نمايشگرسه پاى برهنه ازدومرد با رداى بلند وسه پاى ديگراز يك حيوان چهارپاى سم دار است ، البته پاى جلويى شخص سومى را مى توان بين پاهاى مرد دوم تشخيص داد.اين گروه را به چند شكل توصيف كرده اند مانند: سه نفرحامل اسبهايى به عنوان خراج ، ياكاهنينى كه حامل حيوانات گاو مانند جهت قربانى هستند ، ويا جنگجويان درحال هدايت اسبها. اين نظرنيزابراز شده كه نقوش انسانى مى تواند متعلق به خدمتكارانى باش دكه حيواناتى را به مراسم جشن هدايت مى كنند.برمبناى يك بررسى دقيق روى سه سم موجود، مشخص شده است كه ما با حيوانى با سم چاكداريا زوج سم مواجه هستيم ، به همين دليل اين حيوان اسب نيست. هر چند اندام كوچك نمايش داده شده حيوان را مى توان به قوچ نيز تشيبه كرد، ولى برمبناى آنچه كه ديده مى شود اين جانور ازنوع گاوسانان است . اين نتيجه گيرى باعث گستردگى مفهوم نقش مى شود، البته بايد به خاطر داشت كه چهارگروه از خراجگزاران تخت جمشيد تعدادى گاو درميان خراج خويش به همراه دارند. با توجه به اينكه هياتهاى مصرى در تخت جمشيد لباس بلند حاشيه داربرتن دارند، هرتسفلد معتقد است كه آورندگان هدايا در پاسارگاد نيزمصرى هستند. به هرحال اين توجه مناسبت بيشترى دارد كه حجاران اوليه كوروش ضمن نوآوريهاى محلى، ترجيج داده اند ازخطوط ساده درلباسهاى بلند يكسره تا قوزك پا، استفاده كنند

هرودوت مینویسد:
کورش در دربار کمبوجیه خو و اخلاق والای انسانی پارسها و فنون جنگی و نظامی پیشرفته ی آنان را آموخت و با آموزشهای سختی که سربازان پارسی میدیدند پرورش یافت.
کورش در دربار پدر خود کمبوجیه رشد کرد. وی که از پیوند دو خانواده پادشاهی زاده شده بود از حیث تندرستی تناسب اندام زیبایی چهره و هوش و استعداد کم نظیر مینمود. بویژه آثار تربیت دو خانواده پادشاهی در ثبات روانی او تاثیر بخسیده و از هر لحاظ او را به صورت فردی نمونه درآورده بود.
کورش در دربار پدر خود و خردمندان پارس درس مردم دوستی و مردم داری آموخته بود و از ارزشهای والای انسانی بهره میبرد. کورش همچنین در دربار پدر خود, یکی از خصائل طبیعی ایرانیان باستان را که عبارت از پرهیز از دروغ بود زیور شخصیت خود کرده بود, زیرا چنان که از تواریخ و کتیبه ها برمی آید دروغ نزد ایرانیان از بزرگترین گناهان محسوب میشده.
کورش با تعالیم مذکور که سرشار از ارزشهای اخلاقی و معنوی بود وارد دربار ماد شد. اما متاسفانه متوجه شد که نه تنها افکار و منش درباریان ماد با آنچه که وی در دربار پدرش فراگرفته است, تفاوت دارد بلکه دربار ماد را فساد و انحطاط پر کرده است. در دربار ماد رفتار درباریان بسیار خشک و خشن بود و آنها نسبت به همه چیز مشکوک بودند و کمتر از مراتب محبت و مردم دوستی و انسان خواهی در رفتار آنها اثری دیده میشد. کورش مخصوصا در دربار ماد مشاهده کرد که درباریان با دقت از غذا و آشامیدنیهای مراقبت میکنن که مبادا دشمنان غذا و آشامیدنی شاه را با زهر آلوده کنند و این موضوع به شدت توجه کورش را جلب کرد کورش تا قبل از ورود به دربار آستیاک فکر میکرد که دشمنان صلاح در دست میگیرند و بطور علنی در مقابل هم می ایستند و مبارزه میکنند اما پس از ورود به دربار ماد متوجه شد که صلاح بسیاری از افراد در عداوت و دشمنی و خیانت و دروغگویی است ضمن این که در ظاهر خود را یار و غمخوار شاه در خفا برای نابودی اقدام میکنند . مشاهده این اعمال و رفتار غیر انسانی که با آموخته های کورش مغایرت داشت او را آزرده خاطر ساخت.
کورش مراتب مذکور را با مادرش ماندان در میان گذاشت و ماندان به او گفت : مردم این دیار صداقت و درستی مردم پارس را در امور خود به کار نمیبندند. تو باید با اصول و رفتار این دیار آشنا شوی و به هر نحوی که جدت صلاح میداند رفتار کنی زیرا ملل مختلف آداب و رسوم مخصوص به خود دارند که تعویض و یا اصلاح آنها کار آسانی به نظر نمیرسد.
کورش آموزشهای نظامی ارتش ماد را نسبت به آموزشهایی که در پارس آموخته بود متفاوت دید. زیرا آموزشهای نظامی و جنگی پارسها به مراتب ارزشمند تر و کارآمد تر از تعلیمات جنگی مادها بود. اما اسب های مادها به مراتب برتر از اسبهای پارسها بودند. کورش آموزشهای جنگی خود را به ماد ها آموخت و از این جهت مورد احترام و تمجید آنها واقع شد.
کورش جوانی ساده , باهوش , کاردان و متواضع بود و از این نظر به آسانی محبت و احترام دیگران نسبت به خود جلب میکرد. بعلاوه مکارم اخلاقی , رافت و تمایل او به کمک و دستگیری از دیگران باعث شد که دوستان بسیاری در تمام طبقات مختلف مردم برای خود بوحود آورد.

بحال تورات در حد جک بود برایتان
این نشان میدهد هرچیزی که به نفعتان باشد در صدد بدست اوردن ان هستید و اصلا برایتان پژوهش و علم مهم نیست بلکه میخواهید با زور و نداشته ها داشته هایی برپاکنید

و اما تورات جایی که فریاد انتقام بدست کوروش کبیر { کوروش سرسفید یعنی موبور}

به همه قوم ها اعلام کنید که بابل ویران خواهد شد ! بت مردوک و سایر بت های بابل سرافکنده و رسوا خواهند شد ! زیرا قومی از شمال بر بابل هجوم خواهند آورد . و آنرا ویران خواهند کرد ..."(عهد عتیق –ارمیا – 40-21 : 50

" من لشکر بزرگی از قوم های نیرومند شمال را برخواهم انگیخت تا بر بابل هجوم آورند و نابودش کنند ....
از سرزمینی دور دست به جنگ بابل بیایید ، انبارهای غله اش را خالی کنید
خانه هایش را ویران سازید و همه جا را با خاک یکسان کنید ...
بنگرید ! سپاهی بزرگ از طرف شمال می آید ! ...
آنها سلاح های خود را برداشته و برای کشتار آماده اند
، ایشان سنگ دلند و به کسی رحم نمی کنند
فریاد آنان مانند خروش دریاست ،
ای بابل ایشان سوار بر اسب به تاخت به جنگ تو می آیند "
(عهد عتیق – ارمیا – 42-41 - 10- 9- 3-1 : 50 )

"ای بابل ، ای کوه مستحکم ، ای ویران کننده جهان ، اینک من دشمن توام ! ...
از تو چیزی جز یک تپه خاکستر باقی نخاوهم گذارد ...شیپور جنگ بنوازید .
به سپاهیان آرارات ، اشکناز و میتی بگویید حمله کنند . فرماندهی تعیین کنید تا دستور حمله بدهد ، اسبان زیاد فراهم کنید "

گل نبشته بابلی کورش ( منشور کورش ):

13 – او ، سرزمین " گوتیان " و تمامی سپاهیان "مند" را به فرمانبرداری (کورش) واداشت . تا "سیاه سران " به دست کورش شکست داده شوند . "
( عبدالمجید ارفعی – فرمان کورش بزرگ – ص 17


کوروش یکی از همین موبورهای امروزی اروپایی است که اسیایی ها را کله سیاه میخواند این نژادپرستی از دیرباز بوده فقط مال این عصر نیست بطوریکه کوروش کبیر اولین کسی بوده که به ایرانی ها و مردم بین النهرین گفته سرسیاه یعنی مو سیاه