جنون جاودانگی !های محسن عادل زاده

[mohsen b]

جنون جاودانگی !!​

---

اینها فرزندان منند ! حروف ، کلمات و عباراتی رمیده خاطر از کپی پیست ها و حرف این و آن بودن !!

جنون جاودانه ی منند ! دیوانه ای به نام محسن !

که حرف ابتدای نام کوچکش !

خیلی خیلی اتفاقی ! حرف انتهای غم است !!

****

​

از عاقل بودن خسته ام

رو کن !

جنون انگیزتر

در چنته چه داری ؟!!!


محسن 91/10/22​

 

[mohsen b]

به بغض و به درد !

مرا با هرچه می خواهی صدا بزن !

مرا به هر چه میخواهی بخوان !!

بی آنکه بدانم به کدام آیینی !

بی آنکه به چهر ه ات نگاه کنم !

دستانت را به گرمی خواهم فشرد !

تو را به آغوش خواهم برد !

و لب های من به جنون بوسه نخواهند پرسید نژادت چیست ؟!!

محسن 91/10/23

 

[mohsen b]

از هر راهی که رفتم !

به جای تو

به نبودن خودم رسید !!

تو را بیراهه ها می شناسند !

دیوانگیست

نه ؟!!


محسن 91/10/23

 

[mohsen b]

دیوانه نیستم !

باور کنید !

تنها نمیدانم ، نیم شب

در عمق کتابهایم

به دنبال کدام واژه ام

که در روز پیدا نمی شود!!

​

محسن 91/10/23
​

 

[mohsen b]

آیینه داد زد

من می شناسمت !

عین خود منی

اما به چشم من

دیوانه تر کمی... !!

محسن 91/10/23
​

 

[mohsen b]

فرهاد به کوه زد !

مجنون به صحرا !

و روزنامه های امروز نوشتند :

« بعد از قرنها دیوانه ای دیگر !!

دل به دریا زد !! »

محسن 91/10/24

 

[mohsen b]

از فواره ی خیال من

توقع تراوش کلمات عاقلانه مکن !

تنها جنون رعد و طوفان ست

کز قیرگونه ابر !


باران می زاید !



محسن 91/10/24

 

[mohsen b]

عمریست می پرسی ؟!!

« کو کو ؟!! » « کو کو ؟!»

باور کن !

اگر کسی جایش را می دانست

تا بحال گفته بود !

فاخته ی عزیز !!

محسن 91/10/24

 

[mohsen b]

تو فکر من نباش !

شش ساعتی یکی !

هش ساعتی دوتا !

هر روز میخورم

قرصای ترک تو !!

محسن 91/10/26

 

[mohsen b]

آخر چه بوده ام ؟

در نزد تو عزیز !

یک نقطه چین و بس

کز هیچ ,واژه ای

بیچاره پر نشد !!

محسن 91/10/26

 

[mohsen b]

مث روح واموندم

زنگ زدن تموم فنرای تختم !

حس و حالم

مث هوای خپه ای میمونه که انگاری تو گوشش تموم جغدای شوم دنیا

سمفونی تاریکی و تنهاییاشونو هوار میکشن !!

یه مشت کاغذ مچاله کفه اتاقه !

یه عالمه عرق سرد رو پیشونی بخار گرفته من !

کی گفته جنون میتونه دستاشو بزاره تو دستای بیخیالی !

آخخخخخخخخخخخ

کاش مث همه مردم دور و برم حرف میزدم

کاش زبونمو میفهمیدن !

تا نشونشون میدادم

هیچ دیوونه ای بی خیال و خوش نیست !

گاهی فک میکنم

جنون و نوشتن تفکیک ناپذیرن !

گاهی احساس میکنم

همه ی آدمای دنیا ! همه ی رویاها و خواستن هاشون رو تو سینه م ریختن !

و باید تموم بغضهاشونو بی بهونه گریه کنم !

اینجا

به حال و هوای من

سنگای سخت کوه

اشکای سخت یخ

ابرای تار دی !

خون گریه میکنن !


​

من جنون گرفتم شاید !

نه ؟!!!

نوشته های یک دیوانه

محسن

چهارم دیماه نود و یک

_________________

 

[mohsen b]

بلند شو !

با من بیا

من این حوالی هوایی میشناسم

که عریانی خویش را

از جنون نشسته در ریه هایت

دریغ نمی دارد !!

با من بیااااا...

عادل زاده 91/11/02 خونسرخ - بندرعباس

 

[mohsen b]

تو فراموش کرده ای !

هنوز میشود با یک لبخند

هزار ستاره عاشق شد !

و میهمان ناخوانده ای را

با پلک پریدنی

سفره چید !

طاق باز

در زیر تبسم ترانه های شبانه خوابید

و صبحدمان

با های هوی چوپان و زنگوله ای

جوانه زد !

تو فراموش کرده ای عزیز!


​

عادل زاده - بهمن 91

 

[mohsen b]

ساده می گویم !

سلااااااام

حتی به وقت رفتن

من از تمامی حروف وداع می ترسم

باشد که تمامی فصول بعد از من

بهار تو باشند !

باید بروم

عاشقانه های همیشگی

همدم شبانه های من

تلفیق یاس وحشی و گیسوی نسترن

دیدار ما


.......... سلام


محسن 91/11/05

 

[mohsen b]

دیگر چه فرق می کند

امشب کدامین خاک را بالشی بخواهم

برای سری !

در سوگ این هزار و یکی سالگی خویش !!

وقتی بدون تو زنده بودنم

بزرگترین معجزه ی خدا ست !!



عادل زاده 91/11/17

 

[mohsen b]

سلام

کسی میدونه چطور میشه یه طنابو حلقه کرد ؟!!

جوری که بشه یه مرد 80 کیلویی

با یه خروار کتاب زیر بغلشو

دار زد !!

معلومه خب !

این روزا همه می دونن !

بقالی سر کوچه

پزشکی قانونی !

زندانی !

زندانبان !!
​

من خودم به تنهایی !

گورستانی از حروف و کلمات میشناسم ! که جرم همشون

فقط


یک کلمه بود !!


آزادی !!


محسن عادل زاده

91/12/17
​

 

[mohsen b]

خب معلومه

گاهی باید تموم شه

میون تلخی کلماتی که سالهاست بهونه ی بغضن !

گاهی ...

تو همهمه ی طعنه ها و نیشخند ها !

گاهی ...

لابلای واهمه ی گام بعدی و تکرار !

هی ی ی ی

از همون آغاز

خوب می دونستیم

موندنی نیستیم !!

م . عادل زاده

92/3/21

 

[mohsen b]

من دوست دارمت اما از من تو بیشتر

من می شناسمت اما از من تو پیشتر

محسن عادل زاده

 

[mohsen b]

بر خیز و ببین که چون در و دشت

در حال رکوع بی شمارند

در سجده فتاده کل هستی

حیف است دو چشم خون نبارند

 

[mohsen b]

بهار بی تو یعنی ...

لنگ لنگون و خسته برگشت خونه !

مث همیشه زنبیلش پر بود از سبزی و میوه و نون تازه !!

چادرشو از سرش گرفت و گذاشت رو پله...

کنار حوضچه فیروزه ای وسط حیات نشست تا با زلال آب خستگی رو از اون صورت مهربونش پاک کنه !!

به یاد حرف استاد افتادم که میگفت : چقدر فرشته ها به مادرها شباهت دارند...

خم شد رو زنبیلش ...

یه مشمای تا نیمه آب شده رو درآورد و خالی کرد تو حوض !!

دوتا ماهی کوچولوی قرمز دم چتری با ذوق و شوق شروع کردن به چرخیدن و چرخیدن...

باد برگای زرد و قرمز کف حیات رو با خش و خش اینور و اونور می برد !!

حالا دیگه گیلاس پیر خونه جوونه زده و نارنج با عطر شکوفه هاش تو تموم کوچه پیچیده ...

لب باز پنجره با پرده های حریر سپیدش خیال آدمو به رقص میاره

اما انگار قراره سفره هفت سین امسالمون هم چیزی رو کم داشته باشه ...

حس غریبی بدجور هواییم کرده ... چیزی شبیه تنهایی بیابونها ...

به خودم که میام از مناره مسجد محله صدای اذون بلنده و ماهی ها خوابشون برده ...

دستمو میزارم رو سینه ی ادب

هر جا که هستی ... سرت سلامت آقاااا ...

دعا کن سین سیادت تون هرگز از سفره هفت سین هیچ دلی خالی نباشه...


عادل زاده

92/12/22


عید همه ی حس خوبیهای عزیزم پیشاپیش مبارک باشه

ایشاالله هفت سین تا هفت سینتون پر باشه از لبی که به خنده خو کرده و چشمی که گریه ی دنیایی رو نمیشناسه !!!