گاهی شاد
گاهی غمگین
گاهی دلتنگ دلتنگم
این روزا
دلم پر
دهنم پر از حرفهای نگفته
ولی حیف
که با دهن پر نمیشه حرف زد
گاهی غمگین
گاهی دلتنگ دلتنگم
این روزا
دلم پر
دهنم پر از حرفهای نگفته
ولی حیف
که با دهن پر نمیشه حرف زد
تلخ و شیرین
- نویسنده موضوع Atash
- تاریخ شروع
رفاقت رو از دست فروش سر کوچه نخریدیم
از کوچه های خاکی و دیوارای کاه گلی خونه مون یاد گرفتیم
خوب میدونیم برای کدوم رفیق زمین بخوریم
که از زمین خوردنمون شاد نشه و بخنده
بلکه دستای زخمیمونو بگیره و از زمین بلندمون کنه
از کوچه های خاکی و دیوارای کاه گلی خونه مون یاد گرفتیم
خوب میدونیم برای کدوم رفیق زمین بخوریم
که از زمین خوردنمون شاد نشه و بخنده
بلکه دستای زخمیمونو بگیره و از زمین بلندمون کنه
عاشق آدمای ساده ام
همه اونایی که
ساده مینویسن
ساده میخونن
ساده نگات میکنن
اونایی که هر چی تو دلشونه
به زبون میارن
اونایی که به همه لبخند میزنن
بی ریا هستند آدمای ساده
انسانهایی ناب هستند
صادقن
این روزا خیلی کمیاب شدن آدمای ساده
عاشقشونم
همه اونایی که
ساده مینویسن
ساده میخونن
ساده نگات میکنن
اونایی که هر چی تو دلشونه
به زبون میارن
اونایی که به همه لبخند میزنن
بی ریا هستند آدمای ساده
انسانهایی ناب هستند
صادقن
این روزا خیلی کمیاب شدن آدمای ساده
عاشقشونم
پائیز؛پیراهن سبز درختان را میکند
اما اندیشه ی سبز شدن را نمی تواند
اما اندیشه ی سبز شدن را نمی تواند
اینکه توقع داشته باشی زندگی باهات خوب باشه
چون تو باهاش خوبی،
مثل اینه که توقع داشته باشی یه گرگ تورو نخوره
چون توام اونو نمیخوری
__________________چون تو باهاش خوبی،
مثل اینه که توقع داشته باشی یه گرگ تورو نخوره
چون توام اونو نمیخوری
اینجا همه چیز خلاصه میشود:
اشکها در آهی
عشقها در نگاهی
و انسانها، با قدمهایی که می آیند و میروند
اینجا تنها انتظار من است که خلاصه نمیشود...
اشکها در آهی
عشقها در نگاهی
و انسانها، با قدمهایی که می آیند و میروند
اینجا تنها انتظار من است که خلاصه نمیشود...
او کیست . او چیست . او چرا مرا میداند؟
و چه سان حس مرا میخواند ؟
من که در خلوت تنهایی خویش
نه دری باز ز پس نه از پیش
من که با او نه فقط ,با هیچکس
درد خود را نه نوشته و نخوانده بودم
او چطور می بیند
ظلمت اینهمه تنهایی را
از کجا می داند
قدرت سبز شکیبایی را
او کیست . او چیست . او چرا مرا میداند؟
و چه سان حس مرا میخواند ؟
و چه سان حس مرا میخواند ؟
من که در خلوت تنهایی خویش
نه دری باز ز پس نه از پیش
من که با او نه فقط ,با هیچکس
درد خود را نه نوشته و نخوانده بودم
او چطور می بیند
ظلمت اینهمه تنهایی را
از کجا می داند
قدرت سبز شکیبایی را
او کیست . او چیست . او چرا مرا میداند؟
و چه سان حس مرا میخواند ؟
تـ.ــــــــو را دیدم ، نمیدانم؟
کجاماندی؟ حیـــــــرانم!
دلت دریاست ،میدانــــــم
هم آغوشیم،نمی دانـــــم
تـــــــــو را خواندم، به یاد دارم
هنــــــــوزم ، دوستت....دارم
تو مستی را، نمیدانــــــم ؟
همی تنهـام ،و بیـــــــــــــــــــــــ ــــزارم
تـــــــــــورا دیدم ، که می رفتی
جدا از من به نامـــــــــــــردی
شکستم کوزه را ، مُـــــــــــــردی
تو ِ با این دل ، چه هــااا... کــــــــــــردي
تو ِ با این دل ، چه هــااا... کــــــــــــردی
تو ِ با این دل ، چه هــااا... کــــــــــــردی
لبخند شدم که بر لبش ره جویم
بربست دهن!
اشکی گشتم که رویِ او را شویم
خندید به من !
امید شدم که در دلش جا گیرم
نومید نشست!
سودی نکند به هیچ رو با اویم
این حیله و قن!
بربست دهن!
اشکی گشتم که رویِ او را شویم
خندید به من !
امید شدم که در دلش جا گیرم
نومید نشست!
سودی نکند به هیچ رو با اویم
این حیله و قن!
چشم مرا دید و دل سپرد به فالم
دست مرا خواند و گریه كرد به حالم
روز ازل هم گریست آن ملك مست
نامه ی تقدیر را كه بست به بالم
مثل اناری كه از درخت بیافتد
در تب و تاب رسیدن به كمالم
هر رگ من رد یك ترك شده بر تن
منتظر یك اشاره است سفالم
هر كه جگرگوشه داشت خون به جگر شد
در جگرم آتش است ، از كه بنالم ؟
دست مرا خواند و گریه كرد به حالم
روز ازل هم گریست آن ملك مست
نامه ی تقدیر را كه بست به بالم
مثل اناری كه از درخت بیافتد
در تب و تاب رسیدن به كمالم
هر رگ من رد یك ترك شده بر تن
منتظر یك اشاره است سفالم
هر كه جگرگوشه داشت خون به جگر شد
در جگرم آتش است ، از كه بنالم ؟
مست کردم مسکنی بشود
زندگی را نفهمم اما باز
زور این زندگی به ما چربید
...... تا به انتها رفتو
مست بودن گناه زندگیم بودو
باید میکردم
زندگی را و زندگی من را
آخرش زندگی به باخت رفتو
زندگی را نفهمم اما باز
زور این زندگی به ما چربید
...... تا به انتها رفتو
مست بودن گناه زندگیم بودو
باید میکردم
زندگی را و زندگی من را
آخرش زندگی به باخت رفتو
اصلن به این فکر نمیکنم که بیادم هستی یا نه
کفشهایم را که جفت ببینم
دلم هوای پر کشیدن میکند و کودکانه بیقرار میشوم
کفشهایم را که جفت ببینم
دلم هوای پر کشیدن میکند و کودکانه بیقرار میشوم
زمستان رفت
بهار اومد
اما من
چرا حس روزهای پاییزی رو دارم؟
بهار اومد
اما من
چرا حس روزهای پاییزی رو دارم؟
اکثر افراد میگن از دروغ متنفرن
اما من از اینکه بهم دروغ بگن بدم نمیاد
چون افرادی که ضعف شخصیتی دارن و خودشونو در مقابل ما دست کم میگیرن دروغ میگن
این افراد دارن کاستیهاشونو پنهون میکنن
بهتره اجازه بدیم راحت باشن
اما از توهین و تحقیر متنفرم
باید برای شخصیت افراد احترام قائل باشیم
حتا اگه کوچیک باشن
اما من از اینکه بهم دروغ بگن بدم نمیاد
چون افرادی که ضعف شخصیتی دارن و خودشونو در مقابل ما دست کم میگیرن دروغ میگن
این افراد دارن کاستیهاشونو پنهون میکنن
بهتره اجازه بدیم راحت باشن
اما از توهین و تحقیر متنفرم
باید برای شخصیت افراد احترام قائل باشیم
حتا اگه کوچیک باشن
بچه های فقیر فقط در زنگ انشا
تعطیلات را به کنار دریا می روند !
تعطیلات را به کنار دریا می روند !