برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید
مقدمه
مطمئنا برای شما هم پیش آمده که با دو عبارت "Integrated Graphic" یا "Dedicated Graphic" مواجه شوید. این عبارات بیشتر در بیان خصوصیات و مشخصات پردازندهی گرافیکی لپتاپها مورد استفاده قرار میگیرند، اما آیا تاکنون تفاوت مابین این دو کارت گرافیک یا پردازندهی گرافیکی را میدانستید؟ ما در این مقاله قصد داریم که تفاوتهای مابین این دو نوع از پردازندههای گرافیکی یا کارت گرافیک را به شما عزیزان بیان کنیم.
به صورت کلی با معرفی هر یک از این دو نوع کارتهای گرافیکی تفاوتهای مابین آنها نیز برای شما قابل درک خواهند بود. هر یک از این دو کارت گرافیک مزیتها و معایب منحصربهفرد خویش را خواهند داشت. مناسب بودن هر یک از این دو نوع کارت گرافیک برای شما رابطهی مستقیمی به نوع استفادهی شما از دستگاه و نیازهای شما خواهد داشت. به منظور درک بهتر این موضوع با مجلهی بیست ستون همراه باشید.
کارتهای گرافیک مجتمع (Integrated Graphic)
کارتهای گرافیک مجتمع (Integrated Graphic) که در منابع مختلف با نامهایی همچون کارت گرافیک داخلی و کارت گرافیک یکپارچه نیز معرفی میشوند، کارتهای گرافیکی هستند که پردازندههای آنها رم (RAM) اختصاصی را به همراه نداشته و از حافظهی سیستمی یا رم پردازشی CPU استفاده میکنند؛ بنابراین در این شرایط اگر لپتاپ شما رمی 4 گیگابایتی را به همراه داشته باشد، کارت گرافیک شما میزان فضایی مشخص از این رم را به منظور پردازش اطلاعات خویش استفاده میکند. حجم فضایی که کارت گرافیک شما اشغال خواهد کرد کاملا متغیر بوده و وابسته به اقدامات شماست. به عنوان مثال اگر یک بازی ویدئویی پر گرافیک را اجرا کنید و یا چندین برنامهی گرافیکی نظیر فتوشاپ و ... به طور همزمان در لپتاپ خود اجرا نمایید، مطمئنا فضای بیشتری از رم دستگاه شما توسط پردازندهی گرافیکی اشغال خواهد شد.
یکی از عمدهترین مزیتهای کارت گرافیکهای مجتمع یا یکپارچه ارزان قیمت بودن آنهاست، چرا که این کارتهای گرافیک رم اختصاصی و مجزایی را به همراه نداشته و از رم سیستمی دستگاه استفاده میکنند؛ بنابراین عموما لپتاپهایی که از این نوع کارتهای گرافیک بهرهمند هستند، محصولاتی مقرون به صرفهتر و ارزان قیمتتر به شمار میروند. یکی دیگر از مزیتهای کارتهای گرافیک مجتمع در شرایط نرمال بهرهبرداری مربوط به مصرف انرژی کمتر، تولید گرمای کمتر و نهایتا افزایش توان شارژدهی باتری دستگاه خواهد بود. به صورت کلی پردازندههای گرافیکی مجتمع به منظور انجام امور روزمره، امور کاری، برنامهنویسی، تماشای ویدئوهای معمولی، استفاده از برنامههای نه چندان سنگین گرافیکی و ... گزینهای فوقالعاده مناسب و مقرون به صرفه برای شما محسوب خواهند شد و درعینحال پاسخگوی نیازهای شما هستند؛ اما اگر علاقهمند به اجرای بازیهای سنگین و پر گرافیک و 3D هستید، کارت گرافیکهای مجتمع نمیتوانند عملکرد قابل قبولی را برای شما به همراه داشته باشند و اجرای این نوع بازیها در لپتاپهای این چنینی منجر به تولید حرارت بیشازاندازه، کاهش توان شارژدهی باتری و حتی در طولانی مدت آسیب رساندن به قطعات سخت افزاری دستگاه خواهد شد.
کارتهای گرافیک اختصاصی (Dedicated Graphic)
برخلاف کارت گرافیکهای مجتمع، "پردازندههای گرافیکی اختصاصی " از رم مجزا و منحصربهفرد خویش بهرهمند خواهند بود و به منظور پردازش اطلاعات گرافیکی از حافظهی رم سیستمی مربوط به CPU دستگاه استفاده نمیکنند. به عنوان مثال ممکن است لپتاپ شما به پردازندهی Core i5 و رمی 4 گیگابایتی تجهیز شده باشد و کارت گرافیک GeForce GTX 680M با رم 2 گیگابایتی نیز برای آن در نظر گرفته شده باشد، در این شرایط کارت گرافیک شما از نوع "اختصاصی یا Dedicated" بوده و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات گرافیکی در شرایط گوناگون از رم 2 گیگابایتی منحصربهفرد خویش استفاده خواهد کرد و هیچ دخالتی در عملکرد رم 4 گیگابایتی اصلی لپتاپ شما ایجاد نخواهد کرد.
به صورت کلی کارتهای گرافیک اختصاصی نسبت به کارت گرافیکهای مجتمع گران قیمتتر بوده و به منظور اجرای بازیهای سنگین و پر گرافیک کاملا مناسب هستند؛ اما بااینوجود مشکلاتی نیز در این نوع از کارتهای گرافیکی وجود دارد که میبایست با طراحی و تدابیر دقیق نسبت به برطرف ساختن آن اقدام نمود. به عنوان مثال این نوع از کارتهای گرافیکی در حین فعالیت به دلیل استفاده از رم مجزا انرژی بیشتری مصرف کرده و گرمای تولیدشده توسط آنها نیز بیشتر خواهد بود، بنابراین لپتاپی که به این نوع از کارت گرافیکها مجهز شده میبایست از نظر سیستم خنک کاری کاملا دقیق طراحی شده باشد و بهتر است که شما در حین استفاده از این لپتاپها دائما از فنهای کمکی استفاده کنید.
کارتهای گرافیک سوئیچ پذیر یا "Switchable Graphic"
برخی از لپتاپها قابلیتی دارند که به موجب آن دستگاه میتوانند در شرایط گوناگون به طور خودکار و یا دستی از استراتژی عملکردی کارت گرافیکهای مجتمع و یا اختصاصی استفاده کند. در این شرایط یک کارت گرافیک در دستگاه به کار گرفته شده که بنا به وضعیت موجود میتواند رفتاری مانند یک کارت گرافیک مجتمع (استفاده از رم سیستم و CPU) و یا یک کارت گرافیک اختصاصی (استفاده از رم اختصاصی خود) را از خود نشان دهد. در این شرایط اگر به انجام فعالیتهای روزمره و نه ندان سنگین گرافیکی بپردازید، کارت گرافیک دستگاه شما مانند یک کارت گرافیک مجتمع عمل نموده و بدین ترتیب میزان گرمای تولیدی سیستمی و مصرف انرژی باتری آن فوقالعاده کاهش خواهد یافت، اما چنانچه برنامههای سنگین گرافیکی و یا بازیهای پر گرافیک و حجیم را اجرا نمایید کارت گرافیک دستگاه شما استراتژی عملکرد کارتهای گرافیک اختصاصی را در پیش گرفته و از رم اختصاصی خود به منظور پردازش اطلاعات استفاده خواهد کرد. در این شرایط مطمئنا توان پردازش گرافیکی دستگاه شما به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت، اما به مراتب میزان گرمای تولیدی و مصرف انرژی باتری دستگاه نیز افزایش مییابد.
نتیجهگیری
همانطور که مشاهده کردید دو نوع کارت گرافیک مجتمع و کارت گرافیک اختصاصی تفاوتهای عمدهای را با یکدیگر دارند. هر یک از این دو نوع پردازندههای گرافیکی برای شرایط خاصی مناسب بوده و میتوانند توسط شما به کار گرفته شوند، بنابراین بهترین کارت گرافیک موجود از این نظر کاملا وابسته به نحوهی استفادهی شما از دستگاه و شرایط کاری شما خواهد داشت. در سمت مقابل لپتاپهایی وجود دارند که قابلیت سوئیچینگ خودکار در آنها در نظر گرفته شده و بدین سبب میتوانند بنا به شرایط کاری خود رفتاری مانند یک کارت گرافیک مجتمع و یا یک کارت گرافیک اختصاصی را از خود نشان دهند.
بهطورکلی کارتها گرافیک مجتمع یا یکپارچه به منظور انجام امور روزمره، وبگردی، انجام امور کاری، اجرای برنامههای نه چندان سنگین (ز نظر گرافیکی) و فعالیتهای این چنینی کاملا مناسب است. در سمت مقابل کارت گرافیکهای اختصاصی به منظور اجرا و انجام بازیهای پر گرافیک و قابلیتهای مولتی تسکینگ برنامههای گرافیکی فوقالعاده مناسبتر خواهند بود. بااینوجود مطمئنا گینهی بهتری که پیش روی شما قرار دارد استفاده از لپتاپهایست که قابلیت سوئیچینگ را به همراه داشته و به طور خودکار رفتاری مانند یک کارت گرافیک مجتمع و یا اختصاصی را از خود نشان میدهند.
مترجم: امین رضائیان- bistsotoon.com