MCAT (آزمون پذیرش کالج پزشکی)
انجمن کالج های پزشکی آمریکا (AAMC)، همراه با دانشکده های پزشکی آمریکا (که عضو انجمن نیز هستند)، آزمون MCAT را طراحی و برگزار می کند و تمامی جنبه های آن را در اختیار دارد. این آزمون به مدت بیش از 60 سال قسمتی از فرآیند پذیرش مدارس پزشکی بوده است و امروزه تمامی دانشکده های پزشکی در آمریکا و اغلب آن ها در کانادا از متقاضیان می خواهند که نمرات اخیرشان در آزمون MCAT را ارائه دهند. علاوه بر آن، بسیاری دیگر از برنامه های تحصیلات تکمیلی و حرفه ای بهداشت، نمرات آزمون MCAT را به جای دیگر آزمون های استاندارد برای
مدارک اصلی مورد نیاز
برای مقطع کارشناسی
دانشجویانی که برای برنامه ی لیسانس یا دوره ای دیگر در مقطع کارشناسی درخواست می دهند، لازم است که ریز نمرات دوره ی دبیرستان و همچنین نمرات آزمون های زبان انگلیسی را ارائه نمایند.
این ریز نمرات باید توسط یکی از مسئولان مدرسه، مثلا مدیر مدرسه امضا شده باشد و باید نشان دهنده ی کل تجارب شما در مدرسه و در مقایسه با دیگر دانش آموزان باشد تا به کمیته ی پذیرش کمک کند که در مورد عملکرد شما در سیستم آموزشی خودتان، قضاوت کند. گزارش مدرسه همچنین باید راجع به دستاوردهای شما طی دوران مدرسه، صحبت کند.
از آنجایی که بین روش های نمره گذاری در مدارس تفاوت هایی وجود دارد، از مدرسه ی خود بخواهید یک راهنما در مورد نمرات استانداردِ استفاده شده در سیستم آموزشی خود و در مدرسه تان، ضمیمه کند. هم
چنین سیستم رتبه بندی که در این مدرسه استفاده شده است، باید به وضوح برجسته شود.
تمام متونی که به زبان انگلیسی صادر نشده اند، باید به زبان انگلیسی ترجمه رسمی شوند؛ در غیر اینصورت احتمالا از طرف دانشگاه پذیرفته نخواهند شد.
انگیزه نامه
انگیزه نامه یکی از مهم ترین بخش های فرم درخواست است که متقاضی را به کمیته ی پذیرش معرفی می کند. این متن همچنین خلاصه ای از مسیر شغلی کنونی متقاضی، علایق حرفه ای و اهداف وی در آینده ارائه می دهد.
توصیه نامه
یکی از مهم ترین قسمت های درخواست، توصیه نامه است. توصیه نامه متنی است که توسط ترجیحا فردی که شما را به خوبی می شناسد نوشته و امضا شده است. این فرد می تواند استاد راهنما و یا استادی که درسی مرتبط با رشته ی درخواستی تان، به شما تدریس کرده است، باشد.
این نامه باید لیستی از نقاط مثبت و منفی، مهارت های مفید (برای مثال کامپیوتر، آمار یا مهارت های فردی)، تجارب مرتبط (فوق برنامه، تجربه کاری، گروه ها، کار داوطلبی) دانشجو فراهم کند و اطلاعاتی در مورد فرد ارائه دهد که به مدد آن خواننده بتواند تصویری واقعی از شخص کاندید در ذهن آورد. یک توصیه نامه ی خوب همچنین حاوی اطلاعاتی راجع به پیشرفت ها و موفقیت های دانشجو در طول زمان نیز می باشد. به همین دلیل، لازم است برای نوشتن نامه تان، استادی را بیابید که شما را به خوبی بشناسد.
تحصیلات تکمیلی
مدارکی که نشان دهنده ی سابقه ی تحصیلی شما -برای مثال تحصیلات کارشناسی و نمرات مدرسه- هستند، مهم ترین فاکتورهای تعیین کننده ی ورود به یک دانشگاه در خارج از کشور می باشند.
اکثرا دانشکده ها انتظار دارند که نمرات تحصیلی خوبی داشته باشید، مخصوصا برای برنامه ها و دوره هایی که مقطع بالاتر و دکتری نیز دارند.
هر دانشگاه حداقل های ویژه ی خود را در مورد الزامات هر برنامه دارد که این حداقل ها بسته به عملکرد شخص کاندید و دوره ای که برای آن درخواست داده، انعطاف پذیر هستند.
هر دانشگاهی در آمریکا سیستم نمره دهی و ارزیابی مختص خود را دارد. نمرات خود را به سیستم میانگین گیری آمریکا برنگردانید زیرا ممکن است این برگرداندن معتبر نباشد. در صورت امکان یک نامه ضمیمه کنید که نشان دهنده ی چگونگی سیستم نمره گذاری در کلاس/دانشگاه شما باشد. این نامه همچنین می تواند نشان دهنده ی جایگاه شما در مقایسه با میانگین کلاس و دانشگاه و تعداد دانشجویان کلاس و تعداد دانشجویان دانشگاه باشد.
دانشجویان متقاضی پذیرش دوره های تحصیلات تکمیلی (MBA، MS و...) می بایست ریز نمرات رسمی از طرف دانشگاهی که بعد از مقطع متوسطه در آن حضور داشته اند ارائه دهند، و در صورت وجود جزئیات دوره های مربوطه، دیپلم ها و... را ضمیمه نمایند. اکثرا دانشگاه ها این ریز نمرات را در یک پاکت مهر و موم، امضا و گواهی شده توسط دفتر آموزش درخواست می کنند. این موارد برای هر کالج یا دانشگاهی که در آن حضور داشته اید باید ارائه شوند. بعضی دانشگاه ها ممکن است بیش از یک نسخه از این مدارک را تقاضا کنند.
اگر متن ریز نمرات به زبانی غیر از انگلیسی است، باید ریز نمرات را ترجمه ی رسمی نمایید؛ در غیر اینصورت احتمالا از طرف دانشگاه پذیرفته نخواهند شد.
هزینه ها و مخارج
شهریه
دانشگاه های آمریکا به دو دسته تقسیم می شوند: مراکز دولتی (با پشتیبانی دولت) و خصوصی (مستقل). شهریه ی دانشجویان خارجی در دانشگاه های دولتی معمولا در مقایسه با هزینه های دانشگاه های خصوصی ارزان تر است. لازم به ذکر است که هزینه ی یک برنامه در یک دانشگاه آمریکایی لزوما با کیفیت آن مرتبط نیست.
هزینه ی شهریه برای دانشگاه های مختلف، متفاوت است و بطور گسترده ای بسته به هر دوره متغیر است. این هزینه ها می تواند از مقدار کمی مثلا 5,000 دلار در سال برای دانشگاه های دولتی گرفته تا 30,000 دلار در سال برای برخی دانشگاه های خصوصی، تغییر کند. برای اطلاع از جزئیات بیشتر، لطفا با دانشگاه ها ارتباط برقرار کنید.
هزینه های زندگی
هزینه های تقریبی زندگی در طول یک سال حدود 10,000 دلار است که شامل هزینه ی مسکن و دیگر مخارج روزانه می شود. هزینه ها بسته به سبک زندگی و استان محل تحصیل متغیر است. مخارج اصلی عبارتند از:
- اجاره: 400 دلار در ماه
- خوار و بار: 100 دلار در ماه
- آب و برق: 100 دلار در ماه
- تلفن: 50 دلار در ماه
- هزینه های متفرقه: 200 دلار در ماه
بسته به سبک زندگی تان، هزینه های زندگی می تواند از 700 تا 1000 دلار در ماه متغیر باشد. می توانید خانه/ آپارتمان را با دیگران مشترک شوید تا هزینه های آب و برق، هزینه تلفن ثابت و تا حدی خوار و بار کاهش یابد.
بورس وکمک های مالی
تحصیلات کارشناسی
اگر قصد دارید که بدنبال کمک هزینه ی مالی برای تحصیلاتتان در خارج از کشور باشید باید درخواست کمک مالی را به همراه اپلیکیشن ارسال کنید. شرایط دریافت کمک های مالی به طرز قابل ملاحظه ای متغیر است. با مراجعه به وبسایت کالج ها از میزان کمک های مالی و نحوه ی دریافت آن ها می توانید اطلاع کسب کنید. به طور کلی برای دریافت کمک، دانشجویان مقطع کارشناسی باید فرم های کمک مالی مختص همان کالج را پر کنند؛ بعلاوه ی فرم کمک مالی مخصوص دانشجویان خارجی که توسط کالج فراهم شده است. گاهی گواهی بانک نیز لازم است. برخی جزئیات که معمولا در این فرم ها خواسته می شوند عبارتند از:
- کل درآمد شخصی سالانه
- کل درآمد سالانه ی والدین
- میانگین هزینه های سالانه ی زندگی
- جزئیاتی درمورد سرمایه های خود و والدین
- منابع تأمین هزینه های تحصیل؛ غیر از فاند از طرف دانشگاه
معافیت از پرداخت شهریه
این نوع کمک مالی به آن معناست که دانشجو لازم نیست شهریه دانشگاه را بپردازد. هرچند هزینه های عام (برای استفاده از تسهیلات دانشگاه مانند کتابخانه، کامپیوترها و خدمات ورزشی و بهداشتی) عموما باید توسط دانشجو تأمین شود. معافیت شهریه به کرات همراه با کمک هزینه ی تحصیلی یا کمک هزینه ی پژوهشی/ آموزشی (Research/Teaching Assistantship) اعطا می شود.
استخدام دانشجویی
هنگامی که درمورد تأمین هزینه های تحصیل و زندگی خود در ایالات متحده فکر می کنید، به یاد داشته باشید که نمی توانید روی کار کردن در این کشور حساب کنید مگر اینکه کمک هزینه ی پژوهشی یا آموزشی به شما اعطا شود. زمانی که شواهد منابع مالی خود را ارائه می کنید، نمی توانید براساس درآمد بالقوه ی خود پاسخی بدهید. درآمدی که براساس آن درخواست می دهید باید تضمین شده معادل یا بیشتر از هزینه های سال اول تحصیلتان باشد.
قوانین مهاجرتی درمورد کار کردن با ویزای دانشجویی بسیار سخت گیرانه است. حالت F-1 که معمول ترین حالت برای دانشجویان خارجی و تمام وقت می باشد، اجازه ی کار نیمه وقت و استخدام در محیط دانشگاه را (کمتر از 20 ساعت در هفته) می دهد. حالت دانشجویی J-1 اجازه ی استخدامی مشابه با محدودیت های مشابه را می دهد تا جایی که مجوز توسط اسپانسر برنامه ی تبادلی داده شود. دارندگان ویزای M-1 برای برنامه های تکنیکی و فنی و حرفه ای اجازه ندارند در طی دوره های تحصیلشان کار کنند.
مشاغلی که در دانشگاه وجود دارند معمولا حقوق بالایی ندارند و مطمئنا در حدی نیستند که هزینه های تحصیل در دانشگاه را تأمین کنند. روی این شغل ها بعنوان چیزی بیشتر از مکملی کنار کمک هزینه های دیگر، حساب نکنید.
وام تحصیلی
دانشجویان خارجی واجد شرایط دریافت وام های دولتی آمریکا نیستند اما می توانند برای تحصیل در آمریکا، وام های خصوصی دانشجویان خارجی را دریافت کنند. تا زمانی که شما در یک مدرسه ی تأیید شده حضور دارید و یک شهروند آمریکا یا فردی با اقامت دائم وجود دارد که برای شما امضا کند، می توانید هر چقدر که لازم دارید قرض بگیرید. دقت کنید بیش از اندازه قرض نگیرید؛ شما باید تنها به مقداری که واقعا برای پوشش هزینه های تحصیل و زندگی در آمریکا نیاز دارید، قرض بگیرید.
بورس تحصیلی
این معمولا نوعی کمک مالی کامل است که بر اساس توانایی و عملکرد تحصیلی دانشجو می باشد. بنابراین، تنها یک دانشجوی به واقع برجسته ممکن است قبل از ثبت نام در دانشگاه، مشمول این نوع کمک مالی شود. بورس کامل تمامی مخارج زندگی دانشجو در دانشگاه را می پردازد، در حالیکه بورس های دیگر مستلزم پرداخت هزینه هایی از طرف دانشجو و یا پوشش مابقی هزینه ها از راه های دیگر می باشد.
کمک مالی در قالب دستیار پژوهشی یا آموزشی
اکثر دانشجویانی که مساعدت دریافت می کنند معمولا در قالب دستیار پژوهشی یا آموزشی می باشد. این کمک های مالی معمولا پول و مقرریِ کافی برای تامین هزینه های زندگی در حد ابتدایی و پرداخت شهریه فراهم می آورند. برای کسب درآمد بیشتر می توان تا حداکثر 20 ساعت در هفته کار کرد. این کمک هزینه ها برای دوره های کارشناسی ارشد و یا دکترا فراهم می باشد. دستیار آموزشی معمولا در دانشگاه هایی که کلاس های کارشناسی پر جمعیتی دارند، درآمد بالاتری نسبت به دانشگاه های دیگر دارد. کمک هزینه ی پژوهشی در رشته ها و دانشگاه هایی که پژوهش بطور قابل ملاحظه ای در حال پیشرفت است، معمول تر است. بروشورهای اطلاعاتیِ اکثر دانشگاه ها، این اطلاعات را در اختیار می گذارند. گاهی قبل از اینکه این کمک مالی اعطا شود، لازم است که توانایی آموزشی و پژوهشی فرد اثبات شود. از این رو، بسیاری از دانشگاه ها تنها پس از ترم اوّل، این مساعدت را اعطا می کنند. همچنین احتمالا لازم است که آزمون انگلیسی گفتاری (TSE) را هم برای اثبات توانایی کار به عنوان دستیار آموزش بگذرانند.
جستجو برای بورس و کمک هزینه مالی دانشگاهی
وبسایت IEFA به دانشجویان خارجی که می خواهند در خارج از کشور خود تحصیل کنند، اطلاعاتی ارائه می دهد. همچنین این سایت یک جستجوی اساسی برای پیدا کردن کمک هزینه تحصیلی در سراسر دنیا ارائه می دهد.
اطلاعاتی درمورد ویزای آمریکا
ویزای دانشجویی F-1
ویزای F-1 برای دانشجویان تمام وقتی است که در یک برنامه ی آموزشی یا مربوط به زبان ثبت نام کرده اند. دانشجویان F-1 به مدت کل دوره ی برنامه ی آموزشی خود بعلاوه ی 60 روز اضافه تر می توانند در ایالات متحده بمانند. این افراد می بایست یک دوره ی تمام وقت را ادامه داده و تحصیل خود را تا تاریخ انقضایی که در فرم I-20 آمده است، تکمیل کنند.
ویزای تبادلی توریستی J-1
ویزای J-1 برای دانشجویانی صادر می شود که برای تکمیل برنامه ی تحصیلی خود نیاز به گذراندن یک دوره ی آموزشی عملی دارند که در کشورشان موجود نمی باشد. این آموزش باید مستقیما مربوط به برنامه ی تحصیلی باشد. ویزای J-1 دانشجو را ملزم می کند که پس از اتمام تحصیلش در آمریکا و قبل از اینکه واجد شرایط تقاضای ویزای مهاجرتی (اقامت دائم) شود، برای حداقل دو سال به کشور خود بازگردد.
انجمن کالج های پزشکی آمریکا (AAMC)، همراه با دانشکده های پزشکی آمریکا (که عضو انجمن نیز هستند)، آزمون MCAT را طراحی و برگزار می کند و تمامی جنبه های آن را در اختیار دارد. این آزمون به مدت بیش از 60 سال قسمتی از فرآیند پذیرش مدارس پزشکی بوده است و امروزه تمامی دانشکده های پزشکی در آمریکا و اغلب آن ها در کانادا از متقاضیان می خواهند که نمرات اخیرشان در آزمون MCAT را ارائه دهند. علاوه بر آن، بسیاری دیگر از برنامه های تحصیلات تکمیلی و حرفه ای بهداشت، نمرات آزمون MCAT را به جای دیگر آزمون های استاندارد برای
برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید
و
برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید
و همچنین
برای مشاهده لینک نیاز به ثبت نام دارید؛ برای ثبت نام کلیک کنید
می پذیرند. مدارک اصلی مورد نیاز
برای مقطع کارشناسی
دانشجویانی که برای برنامه ی لیسانس یا دوره ای دیگر در مقطع کارشناسی درخواست می دهند، لازم است که ریز نمرات دوره ی دبیرستان و همچنین نمرات آزمون های زبان انگلیسی را ارائه نمایند.
این ریز نمرات باید توسط یکی از مسئولان مدرسه، مثلا مدیر مدرسه امضا شده باشد و باید نشان دهنده ی کل تجارب شما در مدرسه و در مقایسه با دیگر دانش آموزان باشد تا به کمیته ی پذیرش کمک کند که در مورد عملکرد شما در سیستم آموزشی خودتان، قضاوت کند. گزارش مدرسه همچنین باید راجع به دستاوردهای شما طی دوران مدرسه، صحبت کند.
از آنجایی که بین روش های نمره گذاری در مدارس تفاوت هایی وجود دارد، از مدرسه ی خود بخواهید یک راهنما در مورد نمرات استانداردِ استفاده شده در سیستم آموزشی خود و در مدرسه تان، ضمیمه کند. هم
چنین سیستم رتبه بندی که در این مدرسه استفاده شده است، باید به وضوح برجسته شود.
تمام متونی که به زبان انگلیسی صادر نشده اند، باید به زبان انگلیسی ترجمه رسمی شوند؛ در غیر اینصورت احتمالا از طرف دانشگاه پذیرفته نخواهند شد.
انگیزه نامه
انگیزه نامه یکی از مهم ترین بخش های فرم درخواست است که متقاضی را به کمیته ی پذیرش معرفی می کند. این متن همچنین خلاصه ای از مسیر شغلی کنونی متقاضی، علایق حرفه ای و اهداف وی در آینده ارائه می دهد.
توصیه نامه
یکی از مهم ترین قسمت های درخواست، توصیه نامه است. توصیه نامه متنی است که توسط ترجیحا فردی که شما را به خوبی می شناسد نوشته و امضا شده است. این فرد می تواند استاد راهنما و یا استادی که درسی مرتبط با رشته ی درخواستی تان، به شما تدریس کرده است، باشد.
این نامه باید لیستی از نقاط مثبت و منفی، مهارت های مفید (برای مثال کامپیوتر، آمار یا مهارت های فردی)، تجارب مرتبط (فوق برنامه، تجربه کاری، گروه ها، کار داوطلبی) دانشجو فراهم کند و اطلاعاتی در مورد فرد ارائه دهد که به مدد آن خواننده بتواند تصویری واقعی از شخص کاندید در ذهن آورد. یک توصیه نامه ی خوب همچنین حاوی اطلاعاتی راجع به پیشرفت ها و موفقیت های دانشجو در طول زمان نیز می باشد. به همین دلیل، لازم است برای نوشتن نامه تان، استادی را بیابید که شما را به خوبی بشناسد.
تحصیلات تکمیلی
مدارکی که نشان دهنده ی سابقه ی تحصیلی شما -برای مثال تحصیلات کارشناسی و نمرات مدرسه- هستند، مهم ترین فاکتورهای تعیین کننده ی ورود به یک دانشگاه در خارج از کشور می باشند.
اکثرا دانشکده ها انتظار دارند که نمرات تحصیلی خوبی داشته باشید، مخصوصا برای برنامه ها و دوره هایی که مقطع بالاتر و دکتری نیز دارند.
هر دانشگاه حداقل های ویژه ی خود را در مورد الزامات هر برنامه دارد که این حداقل ها بسته به عملکرد شخص کاندید و دوره ای که برای آن درخواست داده، انعطاف پذیر هستند.
هر دانشگاهی در آمریکا سیستم نمره دهی و ارزیابی مختص خود را دارد. نمرات خود را به سیستم میانگین گیری آمریکا برنگردانید زیرا ممکن است این برگرداندن معتبر نباشد. در صورت امکان یک نامه ضمیمه کنید که نشان دهنده ی چگونگی سیستم نمره گذاری در کلاس/دانشگاه شما باشد. این نامه همچنین می تواند نشان دهنده ی جایگاه شما در مقایسه با میانگین کلاس و دانشگاه و تعداد دانشجویان کلاس و تعداد دانشجویان دانشگاه باشد.
دانشجویان متقاضی پذیرش دوره های تحصیلات تکمیلی (MBA، MS و...) می بایست ریز نمرات رسمی از طرف دانشگاهی که بعد از مقطع متوسطه در آن حضور داشته اند ارائه دهند، و در صورت وجود جزئیات دوره های مربوطه، دیپلم ها و... را ضمیمه نمایند. اکثرا دانشگاه ها این ریز نمرات را در یک پاکت مهر و موم، امضا و گواهی شده توسط دفتر آموزش درخواست می کنند. این موارد برای هر کالج یا دانشگاهی که در آن حضور داشته اید باید ارائه شوند. بعضی دانشگاه ها ممکن است بیش از یک نسخه از این مدارک را تقاضا کنند.
اگر متن ریز نمرات به زبانی غیر از انگلیسی است، باید ریز نمرات را ترجمه ی رسمی نمایید؛ در غیر اینصورت احتمالا از طرف دانشگاه پذیرفته نخواهند شد.
هزینه ها و مخارج
شهریه
دانشگاه های آمریکا به دو دسته تقسیم می شوند: مراکز دولتی (با پشتیبانی دولت) و خصوصی (مستقل). شهریه ی دانشجویان خارجی در دانشگاه های دولتی معمولا در مقایسه با هزینه های دانشگاه های خصوصی ارزان تر است. لازم به ذکر است که هزینه ی یک برنامه در یک دانشگاه آمریکایی لزوما با کیفیت آن مرتبط نیست.
هزینه ی شهریه برای دانشگاه های مختلف، متفاوت است و بطور گسترده ای بسته به هر دوره متغیر است. این هزینه ها می تواند از مقدار کمی مثلا 5,000 دلار در سال برای دانشگاه های دولتی گرفته تا 30,000 دلار در سال برای برخی دانشگاه های خصوصی، تغییر کند. برای اطلاع از جزئیات بیشتر، لطفا با دانشگاه ها ارتباط برقرار کنید.
هزینه های زندگی
هزینه های تقریبی زندگی در طول یک سال حدود 10,000 دلار است که شامل هزینه ی مسکن و دیگر مخارج روزانه می شود. هزینه ها بسته به سبک زندگی و استان محل تحصیل متغیر است. مخارج اصلی عبارتند از:
- اجاره: 400 دلار در ماه
- خوار و بار: 100 دلار در ماه
- آب و برق: 100 دلار در ماه
- تلفن: 50 دلار در ماه
- هزینه های متفرقه: 200 دلار در ماه
بسته به سبک زندگی تان، هزینه های زندگی می تواند از 700 تا 1000 دلار در ماه متغیر باشد. می توانید خانه/ آپارتمان را با دیگران مشترک شوید تا هزینه های آب و برق، هزینه تلفن ثابت و تا حدی خوار و بار کاهش یابد.
بورس وکمک های مالی
تحصیلات کارشناسی
اگر قصد دارید که بدنبال کمک هزینه ی مالی برای تحصیلاتتان در خارج از کشور باشید باید درخواست کمک مالی را به همراه اپلیکیشن ارسال کنید. شرایط دریافت کمک های مالی به طرز قابل ملاحظه ای متغیر است. با مراجعه به وبسایت کالج ها از میزان کمک های مالی و نحوه ی دریافت آن ها می توانید اطلاع کسب کنید. به طور کلی برای دریافت کمک، دانشجویان مقطع کارشناسی باید فرم های کمک مالی مختص همان کالج را پر کنند؛ بعلاوه ی فرم کمک مالی مخصوص دانشجویان خارجی که توسط کالج فراهم شده است. گاهی گواهی بانک نیز لازم است. برخی جزئیات که معمولا در این فرم ها خواسته می شوند عبارتند از:
- کل درآمد شخصی سالانه
- کل درآمد سالانه ی والدین
- میانگین هزینه های سالانه ی زندگی
- جزئیاتی درمورد سرمایه های خود و والدین
- منابع تأمین هزینه های تحصیل؛ غیر از فاند از طرف دانشگاه
معافیت از پرداخت شهریه
این نوع کمک مالی به آن معناست که دانشجو لازم نیست شهریه دانشگاه را بپردازد. هرچند هزینه های عام (برای استفاده از تسهیلات دانشگاه مانند کتابخانه، کامپیوترها و خدمات ورزشی و بهداشتی) عموما باید توسط دانشجو تأمین شود. معافیت شهریه به کرات همراه با کمک هزینه ی تحصیلی یا کمک هزینه ی پژوهشی/ آموزشی (Research/Teaching Assistantship) اعطا می شود.
استخدام دانشجویی
هنگامی که درمورد تأمین هزینه های تحصیل و زندگی خود در ایالات متحده فکر می کنید، به یاد داشته باشید که نمی توانید روی کار کردن در این کشور حساب کنید مگر اینکه کمک هزینه ی پژوهشی یا آموزشی به شما اعطا شود. زمانی که شواهد منابع مالی خود را ارائه می کنید، نمی توانید براساس درآمد بالقوه ی خود پاسخی بدهید. درآمدی که براساس آن درخواست می دهید باید تضمین شده معادل یا بیشتر از هزینه های سال اول تحصیلتان باشد.
قوانین مهاجرتی درمورد کار کردن با ویزای دانشجویی بسیار سخت گیرانه است. حالت F-1 که معمول ترین حالت برای دانشجویان خارجی و تمام وقت می باشد، اجازه ی کار نیمه وقت و استخدام در محیط دانشگاه را (کمتر از 20 ساعت در هفته) می دهد. حالت دانشجویی J-1 اجازه ی استخدامی مشابه با محدودیت های مشابه را می دهد تا جایی که مجوز توسط اسپانسر برنامه ی تبادلی داده شود. دارندگان ویزای M-1 برای برنامه های تکنیکی و فنی و حرفه ای اجازه ندارند در طی دوره های تحصیلشان کار کنند.
مشاغلی که در دانشگاه وجود دارند معمولا حقوق بالایی ندارند و مطمئنا در حدی نیستند که هزینه های تحصیل در دانشگاه را تأمین کنند. روی این شغل ها بعنوان چیزی بیشتر از مکملی کنار کمک هزینه های دیگر، حساب نکنید.
وام تحصیلی
دانشجویان خارجی واجد شرایط دریافت وام های دولتی آمریکا نیستند اما می توانند برای تحصیل در آمریکا، وام های خصوصی دانشجویان خارجی را دریافت کنند. تا زمانی که شما در یک مدرسه ی تأیید شده حضور دارید و یک شهروند آمریکا یا فردی با اقامت دائم وجود دارد که برای شما امضا کند، می توانید هر چقدر که لازم دارید قرض بگیرید. دقت کنید بیش از اندازه قرض نگیرید؛ شما باید تنها به مقداری که واقعا برای پوشش هزینه های تحصیل و زندگی در آمریکا نیاز دارید، قرض بگیرید.
بورس تحصیلی
این معمولا نوعی کمک مالی کامل است که بر اساس توانایی و عملکرد تحصیلی دانشجو می باشد. بنابراین، تنها یک دانشجوی به واقع برجسته ممکن است قبل از ثبت نام در دانشگاه، مشمول این نوع کمک مالی شود. بورس کامل تمامی مخارج زندگی دانشجو در دانشگاه را می پردازد، در حالیکه بورس های دیگر مستلزم پرداخت هزینه هایی از طرف دانشجو و یا پوشش مابقی هزینه ها از راه های دیگر می باشد.
کمک مالی در قالب دستیار پژوهشی یا آموزشی
اکثر دانشجویانی که مساعدت دریافت می کنند معمولا در قالب دستیار پژوهشی یا آموزشی می باشد. این کمک های مالی معمولا پول و مقرریِ کافی برای تامین هزینه های زندگی در حد ابتدایی و پرداخت شهریه فراهم می آورند. برای کسب درآمد بیشتر می توان تا حداکثر 20 ساعت در هفته کار کرد. این کمک هزینه ها برای دوره های کارشناسی ارشد و یا دکترا فراهم می باشد. دستیار آموزشی معمولا در دانشگاه هایی که کلاس های کارشناسی پر جمعیتی دارند، درآمد بالاتری نسبت به دانشگاه های دیگر دارد. کمک هزینه ی پژوهشی در رشته ها و دانشگاه هایی که پژوهش بطور قابل ملاحظه ای در حال پیشرفت است، معمول تر است. بروشورهای اطلاعاتیِ اکثر دانشگاه ها، این اطلاعات را در اختیار می گذارند. گاهی قبل از اینکه این کمک مالی اعطا شود، لازم است که توانایی آموزشی و پژوهشی فرد اثبات شود. از این رو، بسیاری از دانشگاه ها تنها پس از ترم اوّل، این مساعدت را اعطا می کنند. همچنین احتمالا لازم است که آزمون انگلیسی گفتاری (TSE) را هم برای اثبات توانایی کار به عنوان دستیار آموزش بگذرانند.
جستجو برای بورس و کمک هزینه مالی دانشگاهی
وبسایت IEFA به دانشجویان خارجی که می خواهند در خارج از کشور خود تحصیل کنند، اطلاعاتی ارائه می دهد. همچنین این سایت یک جستجوی اساسی برای پیدا کردن کمک هزینه تحصیلی در سراسر دنیا ارائه می دهد.
اطلاعاتی درمورد ویزای آمریکا
ویزای دانشجویی F-1
ویزای F-1 برای دانشجویان تمام وقتی است که در یک برنامه ی آموزشی یا مربوط به زبان ثبت نام کرده اند. دانشجویان F-1 به مدت کل دوره ی برنامه ی آموزشی خود بعلاوه ی 60 روز اضافه تر می توانند در ایالات متحده بمانند. این افراد می بایست یک دوره ی تمام وقت را ادامه داده و تحصیل خود را تا تاریخ انقضایی که در فرم I-20 آمده است، تکمیل کنند.
ویزای تبادلی توریستی J-1
ویزای J-1 برای دانشجویانی صادر می شود که برای تکمیل برنامه ی تحصیلی خود نیاز به گذراندن یک دوره ی آموزشی عملی دارند که در کشورشان موجود نمی باشد. این آموزش باید مستقیما مربوط به برنامه ی تحصیلی باشد. ویزای J-1 دانشجو را ملزم می کند که پس از اتمام تحصیلش در آمریکا و قبل از اینکه واجد شرایط تقاضای ویزای مهاجرتی (اقامت دائم) شود، برای حداقل دو سال به کشور خود بازگردد.