[h=2]ادیان قدیم[/h]
ادیان قدیم دینهایی هستند که در گذشته در میان مردم تمدن قدیم مصر و بین النهرین و یونان و روم باستان رواج داشته و امروزه پیروانی ندارند:
*دین مردم مصر:مصر به خاطر آباد بودنش در زبان عربی به «مصر» شهرت یافت و نزد عبرانی ها به «مصرائیم» معروف بوده.نژاد مردم قدیم مصر قبطی بوده و به همبن دلیل است که یونانیان از قدیم به مصر «اجیپ توس»و امروزه دراروپا به مصر «اجیپت»می گویند.آبادی مصر به خاطر وجود رود نیل است.کشور مصر به دو قسمت تقسیم می شود: مصر علیا(از آبشارهای کوهستانی جنوب شروع می شود)
مصر سفلی(منطبق با قسمت شمالی دره نیل و منتهی به ناحیه دلتاست)
دین مصر قدیم همه مراحل ادیان ابتدایی از توتم و آنیمیسم و چندگانه پرستی را پشت سر گذاشته است.در تحول خدایان مصری سه عامل اصلی که در امر زراعت مؤثر بوده اند مشاهده می شود:
آفتاب تابان،زمین حاصلخیز،رود نیل.
در مصر خدای(اوزیریس)مظهر نیل،(هوروس)خدای آفتاب،(ایزیس) مظهر زمین بود. این سه خدا با همدیگر ترکیب شده و یک نوع سه گانه پرستی را به وجود آوردند.گرچه در مصر خدایان متعددی پرستش می شد اما در غالب بلاد خدای معتبر همان خورشید بود.
از دیگر عقاید مصریان این بود که فرعون که مظهر رب الارباب و زاده آفتاب بود بر جامعه کاهنان ریاست می کرد.مصریان معتقد بودند روح بعد از جدایی از جسم به عالم اموات می رود و در آنجا به اعمال آن رسیدگی می شود وپس از سه هزار سال دوباره به زمین برمی گردد و اگر جسد سالم باشد دوباره در آن حلول می کند.همین اعتقاد بر آن شد که اجساد فراعنه را مومیایی کنند تا سالم بمانند.
در حدود سال1400 ق.م در شهر تب که خدای آمون-رع را می پرستیدند فرعون جوانی به تخت نشست به نام«آمن هوتپ چهارم» که از چندگانه پرستی به یکتاپرستی گرایش پیدا کرد،قرص آفتاب را که موسوم به آتون بود به خدایی برگزید وشهر جدیدی به نام خدای آتون به اسم اختاتون بنا کرد و خود را نیز اخناتون یعنی پرستنده آفتاب نامید و مراسم دیگر خدایان را ممنوع کرد اما پس از مرگ وی بار دیگر پرستش دیگر خدایان و از جمله آمون احیا گردید.
*دین مردم مصر:مصر به خاطر آباد بودنش در زبان عربی به «مصر» شهرت یافت و نزد عبرانی ها به «مصرائیم» معروف بوده.نژاد مردم قدیم مصر قبطی بوده و به همبن دلیل است که یونانیان از قدیم به مصر «اجیپ توس»و امروزه دراروپا به مصر «اجیپت»می گویند.آبادی مصر به خاطر وجود رود نیل است.کشور مصر به دو قسمت تقسیم می شود: مصر علیا(از آبشارهای کوهستانی جنوب شروع می شود)
مصر سفلی(منطبق با قسمت شمالی دره نیل و منتهی به ناحیه دلتاست)
دین مصر قدیم همه مراحل ادیان ابتدایی از توتم و آنیمیسم و چندگانه پرستی را پشت سر گذاشته است.در تحول خدایان مصری سه عامل اصلی که در امر زراعت مؤثر بوده اند مشاهده می شود:
آفتاب تابان،زمین حاصلخیز،رود نیل.
در مصر خدای(اوزیریس)مظهر نیل،(هوروس)خدای آفتاب،(ایزیس) مظهر زمین بود. این سه خدا با همدیگر ترکیب شده و یک نوع سه گانه پرستی را به وجود آوردند.گرچه در مصر خدایان متعددی پرستش می شد اما در غالب بلاد خدای معتبر همان خورشید بود.
از دیگر عقاید مصریان این بود که فرعون که مظهر رب الارباب و زاده آفتاب بود بر جامعه کاهنان ریاست می کرد.مصریان معتقد بودند روح بعد از جدایی از جسم به عالم اموات می رود و در آنجا به اعمال آن رسیدگی می شود وپس از سه هزار سال دوباره به زمین برمی گردد و اگر جسد سالم باشد دوباره در آن حلول می کند.همین اعتقاد بر آن شد که اجساد فراعنه را مومیایی کنند تا سالم بمانند.
در حدود سال1400 ق.م در شهر تب که خدای آمون-رع را می پرستیدند فرعون جوانی به تخت نشست به نام«آمن هوتپ چهارم» که از چندگانه پرستی به یکتاپرستی گرایش پیدا کرد،قرص آفتاب را که موسوم به آتون بود به خدایی برگزید وشهر جدیدی به نام خدای آتون به اسم اختاتون بنا کرد و خود را نیز اخناتون یعنی پرستنده آفتاب نامید و مراسم دیگر خدایان را ممنوع کرد اما پس از مرگ وی بار دیگر پرستش دیگر خدایان و از جمله آمون احیا گردید.